Τη Δευτέρα δημοσιεύτηκε ανοιχτή επιστολή με πάνω από 1.000 υπογραφές στο ακροδεξιό περιοδικό Valeurs actuelles (Κυρίαρχες Αξίες) κυρίως από στρατιωτικούς που βρίσκονται εν υπηρεσία ή έχουν υπηρετήσει στα μέτωπα της Λιβύης, της Συρίας και του Αφγανιστάν καθώς και στις χώρες του Σαχέλ. Το βασικό περιεχόμενο της επιστολής ήταν ότι η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της ισλαμοποίησης και κατηγορούν ανοιχτά τον Μακρόν ότι είναι ενδοτικός στο Ισλάμ, για το οποίο οι ίδιοι έχουν δώσει αγώνα εναντίον του.
Είναι η δεύτερη τέτοια επιστολή που βλέπει το φως της δημοσιότητας στη Γαλλία. Η πρώτη είχε δημοσιευτεί στις 27 Απριλίου, επίσης είχε πάνω από 1.000 υπογραφές, όμως η πλειοψηφία όσων την υπέγραφαν ήταν απόστρατοι ως και παλαίμαχοι του πολέμου της Αλγερίας. Η κυβέρνηση Μακρόν είχε τότε κάνει διάφορα υποτιμητικά σχόλια για «συνταξιούχους» και η Μαρίν Λεπέν είχε σπεύσει να στηρίξει την κίνηση αυτή ως συμβολική για το μέλλον της Γαλλίας.
Το πολιτικό πρόβλημα του Μακρόν στο εσωτερικό
Τέτοιες επιστολές δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τί βάθος και τι επιρροή έχουν στο στρατιωτικό κομμάτι του κράτους, όταν εκδίδονται. Αρκεί να θυμηθεί κανείς την πρόσφατη αντίστοιχη κίνηση στην Τουρκία που θεωρήθηκε απόπειρα πραξικοπήματος, για να καταλήξει μια απλή έντονη διαμαρτυρία, χωρίς συνέχεια.
Στο εσωτερικό, ο Μακρόν φαίνεται ότι αρχίζει να θερίζει τις θύελλες του θεσμοποιημένου προβλήματος διακρίσεων που εφαρμόζει με τον περίφημο «νόμο ενάντια στις αποσχιστικές τάσεις», ο οποίος πέρασε τον Φεβρουάριο. Στην πράξη, το πλάνο του Μακρόν για έλεγχο από το γαλλικό κράτος όψεων της πολιτισμικής ταυτότητας που σχετίζεται με το Ισλάμ, όπως είναι η διδασκαλία των αραβικών, η μαντίλα και οι διαφορετικές ώρες για τις γυναίκες στα κολυμβητήρια ή τα γεύματα «χαλάλ» στα σχολεία, οδηγεί ένα μέρος της Ακροδεξιάς να τον θεωρήσει «λιπόψυχο» απέναντι στο Ισλάμ. Από την άλλη, το μέρος της Κεντροαριστεράς το οποίο ο ίδιος ήθελε να κρατήσει μαζί του, εμφανιζόμενος ως ο μεγάλος «γεφυροποιός» της χώρας, φαίνεται να το χάνει και αυτό οριστικά.
Πράγματι, αυτή τη στιγμή, ο Μακρόν φαίνεται να βρίσκεται μπροστά σε μια επιθυμία που εκφράζεται υπόρρητα και διατρέχει μεγάλο μέρος της γαλλικής κοινωνίας για αυστηροποίηση του κράτους και προστασίας των θεσμών σε βαθμό που να θολώνει τις διακριτές σφαίρες του στρατιωτικού και του πολιτικού. Θυμίζουμε ότι μιλάμε για μια μεγάλη χώρα της Ευρώπης η οποία είχε μπει σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης από τις 13 Νοεμβρίου 2015 -μετά τις επιθέσεις στο θέατρο Μπατακλάν- και βγήκε από αυτό την 1 Νοεμβρίου του 2017, συνεπώς υπάρχει ήδη καταγεγραμμένο στο πολιτικό και κοινωνικό ασυνείδητο ότι «λείπει» κάτι τέτοιο σήμερα.
Όλα είναι οικονομία – ο Μακρόν ζητά κάτι που δύσκολα μπορεί να έχει
Το μεγάλο πρόβλημα του Μακρόν αυτή τη στιγμή δεν είναι τόσο το εσωτερικό, κυρίως γιατί δεν γνωρίζουμε το βάθος της διάβρωσης της κοινωνίας και των θεσμών από τις αντι-ισλαμικές φωνές που πιέζουν την κατάσταση να εμφανίζεται σαν προεμφυλιακή, ενώ απέχουμε αρκετά από εκεί. Το πρόβλημα του Μακρόν είναι ότι προσπαθεί να ηγηθεί μιας ευρωπαϊκής προσπάθειας σε δύο σημεία -περιοχή του Σαχέλ και Κέρας της Αφρικής- η οποία χρειάζεται αύξηση των πολεμικών επιχειρήσεων και αύξηση των επενδύσεων. Φαινομενικά, κάτι τέτοιο ισχύει για την περιοχή του Σαχέλ (η οποία έχει και ελληνικό ενδιαφέρον) και τη Δευτέρα που μας πέρασε ισχύει και για την περιοχή του Κέρατος της Αφρικής.
Η Κομισιόν αποφάσισε ότι θα προχωρήσει σε πολυεπίπεδη συνεργασία με τις χώρες που βρίσκονται στο Κέρας της Αφρικής (Τζιμπουτί, Αιθιοπία, Ερυθραία και Σομαλία) μέρος της οποίας είναι και η ασφάλεια οπότε θα χρειαστεί να επιχειρήσουν στρατιωτικές δυνάμεις ενάντια στις τζιχαντιστικές ένοπλες ομάδες. Για να το εγγυηθεί όμως αυτό η Γαλλία, δεν αρκεί να βασιστεί στις στρατιωτικές δυνάμεις της Ε.Ε. ή του ΝΑΤΟ, πρέπει να μπει και η ίδια μπροστά. Και με 5.500 στρατιώτες ήδη στην περιοχή του Σαχέλ και ενεργές στρατιωτικές δυνάμεις που αμφισβητούν ανοιχτά τις προθέσεις του και τον κατηγορούν ότι είναι ενδοτικός απέναντι στο Ισλάμ, δεν μπορεί εύκολα να ζητήσει η Γαλλία να πρωτοστατήσει στις επιχειρήσεις στο Κέρας της Αφρικής, όπου η κατάσταση κατατείνει στο χάος.
