Με την Διεθνή Κοινότητα να καλεί με κάθε τρόπο σε αυτοσυγκράτηση και την Τεχεράνη να υποβαθμίζει το χτύπημα του Ισραήλ, η σκόνη μοιάζει να καταλαγιάζει, μέχρι την επόμενη φορά που η κρίση στη Μέση Ανατολή θα ανεβάσει και πάλι το θερμόμετρο της έντασης.
Η γνώμη δύο από τα μέλη του Ατλαντικού Συμβουλίου επάνω στο θέμα έχει το δικό της ειδικό βάρος, οι οποίοι προσπαθούν να δουν τι μέλλει γενέσθαι την επόμενη μέρα.
Ο Jonathan Panikoff, διευθυντής της Πρωτοβουλίας Scowcroft για την Ασφάλεια στη Μέση Ανατολή στα Προγράμματα Μέσης Ανατολής, καταλήγει πως αυτή η επίθεση ήθελε να στείλει τρία μηνύματα:
Μήνυμα πρώτο: Αυτή είναι μια συμμετρική, όχι αναλογική, απάντηση. αλλά αρκεί για το Ισραήλ να κλείσει αυτό το συγκεκριμένο κεφάλαιο της άμεσης στρατιωτικής εμπλοκής με το Ιράν. Σε αντίθεση με τη σημαντική κλιμάκωση του Ιράν το προηγούμενο Σαββατοκύριακο -στην οποία χρησιμοποίησε περισσότερους από τριακόσιους βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους κρουζ και μη επανδρωμένα αεροσκάφη - η επίθεση του Ισραήλ κατέστησε σαφές στο Ιράν ότι έχει την ικανότητα να χτυπήσει επιτυχώς και να βλάψει το Ιράν, αλλά μπορεί να το κάνει με πολύ λιγότερα όπλα λόγω στις ανώτερες τεχνικές του δυνατότητες.
Μήνυμα δεύτερο: Το Ισραήλ έχει την ικανότητα να στοχεύσει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Αυτό που θα αποτελούσε μία κλιμάκωση, είναι ακριβώς αυτό που δεν έπληξε το Ισραήλ. Όχι πολύ μακριά από το σημείο όπου σημειώθηκαν τα χτυπήματα είναι μια εγκατάσταση μετατροπής ουρανίου (UCF) και το Κέντρο Πυρηνικής Τεχνολογίας του Ισφαχάν (INTC), και με τα δύο να αποτελούν μέρος μιας από τις πιο εξέχουσες και σημαντικές εγκαταστάσεις του Ιράν που φιλοξενεί τις συνεχείς προσπάθειες της χώρας να αναπτύξει πυρηνικό όπλο. Το μήνυμα από το Ισραήλ είναι ασυνήθιστα σαφές: Αλλά μην κάνετε λάθος, το Ισραήλ έχει την ικανότητα να στοχεύει επιτυχώς το UCF και το NTC του Ισφαχάν.
Μήνυμα τρίτο: Το Ισραήλ δεν θα επιτρέψει στο Ιράν ή στους συμμάχους του να επιτεθούν στο Ισραήλ ατιμώρητα. Το Ισραήλ θα ανταποδώσει στην επίθεση στο έδαφός του, ανεξάρτητα από το πόσο μικρή ζημιά έχει γίνει σε αυτήν την επίθεση ή πόσο οι στενότεροι σύμμαχοι του Ισραήλ εκλιπαρούν την Ιερουσαλήμ να μην απαντήσει. Το Ισραήλ θεωρεί ότι κάτι τέτοιο αποτελεί προϋπόθεση για την αποκατάσταση της αποτροπής, η οποία είναι όλο και πιο εύθραυστη από την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου. Το αν η απάντηση του Ισραήλ πέτυχε να αποκαταστήσει την αποτροπή, προς το παρόν, εξαρτάται τώρα από το Ιράν.
Η Άλια Μπραχίμι από την πλευρά της, ανώτερος συνεργάτης στα Προγράμματα Μέσης Ανατολής του Ατλαντικού Συμβουλίου, τονίζει πως ακόμη και αν η σύγκρουση υποχωρήσει τώρα, παραμένουν τρεις άμεσες ανησυχίες.
Τα κακά νέα είναι ότι αυτή είναι η πρώτη ανταλλαγή άμεσων επιθέσεων μεταξύ Ιράν και Ισραήλ. Τα καλά νέα είναι ότι και οι δύο πλευρές φαίνεται να υποβαθμίζουν τις χρήσεις βίας τους για να στείλουν πολιτικά μηνύματα αντί για να προκαλέσουν τη μέγιστη ζημιά. Ωστόσο, ακόμη και αν ο πόλεμος μεταξύ των δύο χωρών υποχωρήσει τώρα στη σκιά, υπάρχουν τρεις πηγές άμεσης ανησυχίας.
Το πρώτο είναι ότι η ισραηλινή ηγεσία προχώρησε στο τελευταίο χτύπημα στο Ιράν, αφού ο Μπάιντεν είχε συμβουλεύσει τον Νετανιάχου να τραβήξει μια γραμμή κάτω από την υπόθεση, υποδηλώνοντας ότι η ουρά (Ισραήλ) είναι αποφασισμένη να συνεχίσει να κουνάει το σκυλί (Ηνωμένες Πολιτείες).
Το δεύτερο είναι ότι αυτή η τελευταία φάση της σύγκρουσης, όσο «χορογραφημένη» κι αν είναι, έχει προκαλέσει ένα ακόμη πλήγμα στην αξιοπιστία του διεθνούς συστήματος που βασίζεται σε κανόνες. Η επίθεση του Ισραήλ την 1η Απριλίου στις διπλωματικές εγκαταστάσεις του Ιράν στη Συρία έπληξε μια σημαντική αρχή του διεθνούς δικαίου σχετικά με το απαραβίαστο των πρεσβειών και των προξενικών χώρων. Εν τω μεταξύ, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να επεκτείνει τις κυρώσεις στο Ιράν για τα αντίποινα του.
Τρίτον, αυτή η κλιμάκωση και οι επιμέρους πλοκές της λειτούργησαν -ίσως εκ προοιμίου- ως εκτροπή από την εκστρατεία του Ισραήλ στη Γάζα και από τα ανείπωτα επίπεδα ανθρώπινου πόνου εκεί. Ως εκ τούτου, καθίσταται σημαντικό να επικεντρωθούμε εκ νέου με αποφασιστικότητα στην ηθική κατάσταση έκτακτης ανάγκης στη Γάζα, έτσι ώστε να μην δίνονται ακούσια κίνητρα για επικίνδυνες προκλήσεις.