Με ιδιαίτερα αιχμηρό ύφος, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, JD Vance, απάντησε στον ιστορικό και συγγραφέα Niall Ferguson μέσω της πλατφόρμας Χ, αντιδρώντας στη σύγκριση που έκανε ο τελευταίος ανάμεσα στη στάση του Ντόναλντ Τραμπ στο Ουκρανικό και εκείνη του George H.W. Bush το 1990, όταν είχε διαμηνύσει ότι η εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ «δεν θα περάσει». Κάνοντας λόγο για «ηθικολογικά σκουπίδια», ο Vance επέκρινε έντονα την ανάλυση του Ferguson, καταδεικνύοντας για άλλη μια φορά τη διαφοροποίηση της τρέχουσας αμερικανικής ηγεσίας από την παραδοσιακή εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.
Αναλυτικά, η ανάρτησή του:
«Αυτά είναι ηθικολογικά σκουπίδια, που αποτελούν δυστυχώς τη ρητορική των γκλομπαλιστών γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο να πουν.
Επί τρία χρόνια, ο Πρόεδρος Τραμπ και εγώ είχαμε δύο απλά επιχειρήματα: πρώτον, ο πόλεμος δεν θα είχε ξεκινήσει εάν ο Πρόεδρος Τραμπ ήταν στην εξουσία. Δεύτερον, ούτε η Ευρώπη, ούτε η κυβέρνηση Μπάιντεν, ούτε οι Ουκρανοί είχαν βρει κάποιο μονοπάτι προς τη νίκη. Αυτό ίσχυε πριν από τρία χρόνια, ήταν αλήθεια πριν από δύο χρόνια, ήταν αλήθεια πέρυσι, ισχύει και σήμερα.
Και για τρία χρόνια, οι ανησυχίες ανθρώπων, που ήταν προφανώς σωστοί, αγνοήθηκαν. Ποιο είναι το πραγματικό σχέδιο του Niall για την Ουκρανία; Άλλο ένα πακέτο βοήθειας; Γνωρίζει την πραγματικότητα στο έδαφος, το αριθμητικό πλεονέκτημα των Ρώσων, τις εξαντλημένες αποθήκες των Ευρωπαίων ή την ακόμη πιο εξασθενημένη βιομηχανική τους βάση;
Αντ' αυτού, παραθέτει αποσπάσματα από ένα βιβλίο για τον George HW Bush, από μια διαφορετική ιστορική περίοδο και μια διαφορετική σύγκρουση. Μιλάμε για ιστορία άλλων ανθρώπων: στηρίζεται σε άσχετη ιστορία.
Ο Πρόεδρος Τραμπ αντιμετωπίζει την πραγματικότητα, που σημαίνει ότι ασχολείται με τα γεγονότα. Και παραθέτω μερικά γεγονότα:
Πρώτον, ενώ η ασφάλεια των δυτικοευρωπαίων συμμάχων μας έχει επωφεληθεί πολύ από τη γενναιοδωρία των Ηνωμένων Πολιτειών, ακολουθούν εσωτερικές πολιτικές (για τη μετανάστευση και τη λογοκρισία) που προσβάλλουν τις ευαισθησίες των περισσότερων Αμερικανών και αμυντικές πολιτικές που προϋποθέτουν συνεχή υπερβολική εξάρτηση.
Δεύτερον, οι Ρώσοι έχουν τεράστιο αριθμητικό πλεονέκτημα σε ανθρώπινο δυναμικό και όπλα στην Ουκρανία, και αυτό το πλεονέκτημα θα συνεχιστεί ανεξάρτητα από το αν θα δοθούν περαιτέρω πακέτα βοήθειας από τη Δύση. Και πάλι, η βοήθεια «για την ώρα» ρέει.
Τρίτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σημαντική επιρροή και στα δύο μέρη της σύγκρουσης.
Τέταρτον, ο τερματισμός της σύγκρουσης απαιτεί να μιλήσει κανείς με τους ανθρώπους που ενεπλάκησαν στην εκκίνηση και τη συνέχισή της.
Πέμπτον, η σύγκρουση έδωσε - και συνεχίζει να δίνει - έμφαση σε αμερικανικά εργαλεία, από τα στρατιωτικά αποθέματα μέχρι τις κυρώσεις (και τόσα άλλα). Πιστεύουμε ότι η συνεχιζόμενη σύγκρουση είναι κακή για τη Ρωσία, κακή για την Ουκρανία και κακή για την Ευρώπη. Αλλά το πιο σημαντικό, είναι κακή για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Δεδομένων των παραπάνω γεγονότων, πρέπει να επιδιώξουμε την ειρήνη, και πρέπει να την επιδιώξουμε τώρα. Ο Πρόεδρος Τραμπ δεσμεύτηκε προεκλογικά για αυτό, κέρδισε με αυτό και έχει δίκιο για αυτό. Είναι μια τεμπέλικη, ανιστόριτη ανοησία να επιτιθέμεθα με τη δικαιολογία του «κατευνασμού» σε κάθε παραδοχή πως το συμφέρον της Αμερικής πρέπει να συμμορφώνεται με την πραγματικότητα της σύγκρουσης.
Αυτό το συμφέρον -όχι ηθικολογίες ή ιστορικός αναλφαβητισμός- θα καθοδηγήσει την πολιτική του Προέδρου Τραμπ τις επόμενες εβδομάδες».
