Αν διαβάσει κανείς προσεκτικά την ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, το βράδυ του Σαββάτου, αλλά και την τρίωρη συνέντευξη Τύπου το μεσημέρι της Κυριακής, εύκολα καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι ο κ. Τσίπρας θεωρούσε την παρουσία του στη Θεσσαλονίκη ως ένα ορόσημο, προκειμένου η κυβέρνηση να κάνει το αναγκαίο restart και να μπει στη μάχη των επόμενων μηνών-με το βλέμμα στις εκλογές εντός του 2019-με καλύτερους όρους.
Ο πρωθυπουργός είχε έναν διττό στόχο: αφενός, να παρουσιάσει την «Επόμενη Μέρα» που έπαιξε ως όρος-ομπρέλα της ομιλίας του και «έτρεξε» ως hashtag και στα social media ως σταδιακή επαναφορά στην κανονικότητα. Μια κατάσταση, με άλλα λόγια, στην οποία οι πολίτες αντιλαμβάνονται την περίφημη «ανάπτυξη» στην τσέπη τους, επειδή οι θυσίες τους τα χρόνια της κρίσης αναγνωρίζονται δι’ ενός πακέτου ελαφρύνσεων. Μέσα από αυτό το σχήμα, άλλωστε, περνά και η ευκταία για τον πρωθυπουργό δημοσκοπική ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ, με την πρώτη δημοσκόπηση μετά το εξαιρετικά δύσκολο καλοκαίρι (Marc για το Πρώτο Θέμα) να δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται στην περιοχή του 20% και άρα, παρά το Μακεδονικό και τις πυρκαγιές στο Μάτι, συγκρατεί δυνάμεις, όντας δεύτερος πόλος του πολιτικού συστήματος.
Για τον πρωθυπουργό, όμως, το πραγματικό τεστ, όπου θα φανεί και αν έχουν περάσει στην κοινωνία οι δράσεις που περιέγραψε αυτό το Σαββατοκύριακο, θα είναι οι ευρωεκλογές του Μαϊου. Το αν θα γίνουν, δε, ταυτόχρονα με τις εθνικές εκλογές, εκείνη την περίοδο, είναι ανοιχτό, ανάλογα με τις πολιτικές εξελίξεις, αν και ο κ. Τσίπρας προσδιόρισε τον Οκτώβριο του 2019 ως την ευκταία ημερομηνία για τη διενέργεια των εκλογών. Εκτίμησε, τέλος, σε αυτό το πλαίσιο, ότι, παρά τη διαφωνία με τους ΑΝΕΛ για το Σκοπιανό, ο Πάνος Καμμένος δεν θα ρισκάρει τη συνοχή της κυβέρνησης και την πορεία ανάκαμψης της οικονομίας-με άλλα λόγια, δεν θα ρίξει την κυβέρνηση. Βέβαια, προς τον Φεβρουάριο θα έρθει η στιγμή που οι δύο κυβερνητικοί εταίροι θα συζητήσουν το ζήτημα εκτενέστερα και θα αποφασίσουν πώς θα πορευθούν για τους λίγους μήνες που θα απομένουν ως τις κάλπες.
Όπως και να έχει, από εδώ και πέρα, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση ευρύτερα «καλούνται» να ζυμώσουν την κοινωνία με τα μέτρα που παρουσίασε ο κ. Τσίπρας από το βήμα τη ΔΕΘ και να πείσουν ότι οι εξαγγελίες που αφορούν από το 2020 έως το 2022 περνάνε μέσα από την παράταση του βίου της κυβέρνησης. Σε αυτό το πλαίσιο, δε, ο κ. Τσίπρας θα επιμένει στην αντιπαραβολή προτάσεων με τη ΝΔ, σπεύδοντας να αποδομήσει τον προγραμματικό λόγο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως για παράδειγμα την πρόταση για το ασφαλιστικό.
Φυσικά, απομένει και το κρίσιμο σκέλος της μείωσης των συντάξεων και του αφορολόγητου σε δεύτερο χρόνο, το 2020. Ο κ. Τσίπρας περιέγραψε από το βήμα της ΔΕΘ την κυβερνητική άποψη ότι το μέτρο δεν είναι δημοσιονομικά απαραίτητο, γιατί ο στόχος του πλεονάσματος επιτυγχάνεται και υπερκαλύπτεται, αλλά δεν είναι και διαρθρωτικά απαιτητός, όπως ισχυρίζεται το ΔΝΤ, γιατί θα πρόκειται για ένα μέτρο υφεσιακό. Μένει, βεβαίως, να φανεί τους επόμενους μήνες, αν η κυβέρνηση θα καταφέρει να πείσει όχι την Κομισιόν, η οποία παρασκηνιακά εργάζεται για έναν συμβιβασμό, αλλά χώρες όπως η Γερμανία και η Ολλανδία που επιμένουν στη λογική ότι «οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται».
Με το βλέμμα, λοιπόν, στις κάλπες του 2019, ο κ. Τσίπρας σάλπισε από τη Θεσσαλονίκη την έναρξη της μακράς προεκλογικής περιόδου, ελπίζοντας να «ρεφάρει» τη ζημία από την εφαρμογή του Μνημονίου δια της οδού των ελαφρύνσεων προς τα στρώματα που επλήγησαν περισσότερο. Η ανταπόκριση των πολιτών στο πακέτο αυτό θα φανεί, πάντως, σχετικά σύντομα.
