Η κυβέρνηση πορεύεται με γνώμονα το ότι εκλογές θα γίνουν εντός του 2019. Ο πρωθυπουργός και τα κεντρικά κυβερνητικά στελέχη το επαναλαμβάνουν παγίως ότι πρόθεση της κυβέρνησης είναι να γίνουν εκλογές με την εξάντληση του συνταγματικού περιθωρίου, τον Οκτώβριο του 2019, αλλά σε πολλούς είναι σαφές ότι το σενάριο της τριπλης κάλπης τον Μάιο είναι κυρίαρχο, αν όχι εξαιρετικά πιθανό.
Με δεδομένο, συνεπώς, ότι δεν υπάρχει κάποιο σημαντικό πολιτικό ορόσημο που να λειτουργεί ως τροχοπέδη για την κυβέρνηση, όπως ήταν, φερ ειπείν η προεδρική εκλογή για τον Αντώνη Σαμαρά στο τέλος 2014, η περίπτωση κάλπες να στηθούν νωρίτερα από τον Μάιο μπορεί να ενεργοποιηθεί μόνο εξ απροόπτου ή…ατυχήματος. Και δύο είναι οι κεντρικοί λόγοι που θα μπορούσαν να προκαλέσουν εκτροπή από τον σχεδιασμό: οι συντάξεις ή ο Πάνος Καμμένος, με τον αστερίσκο για τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ ότι σπανίως οι κινήσεις του έχουν το στοιχείο του αιφνιδιασμού.
Αρχίζοντας από το δεύτερο, πάντως, ο κ. Καμμένος υπογράμμισε χθες ότι, εφόσον έρθει η Συμφωνία των Πρεσπών προς κύρωση στη Βουλή, τότε με κομματική πειθαρχία θα αποσύρει τους βουλευτές του από την κυβέρνηση, όπως και την εμπιστοσύνη του. Αυτό που λέει, με άλλα λόγια, ο κ. Καμμένος είναι, ότι μόλις ανακοινωθεί η πρόθεση της κυβέρνησης να νομοθετήσει τη Συμφωνία των Πρεσπών, εφόσον η πΓΔΜ έχει ολοκληρώσει και τη διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης, τότε οι ΑΝΕΛ θα αποχωρήσουν από την κυβέρνηση. Ούτως ή άλλως, πάντως, ο πρωθυπουργός έχει προαναγγείλει ότι περί τον Φεβρουάριο θα συζητήσει με τον κ. Καμμένο για το πώς θα χειριστούν αυτό το ζήτημα, αν και η κυβέρνηση έχει ξεκαθαρίσει σε όλους τους τόνους ότι η Συμφωνία θα κυρωθεί από αυτή τη Βουλή. Είναι, βέβαια, σαφές ότι, αν ο Πάνος Καμμένος θέσει ζήτημα απόσυρσης της στήριξής του στην κυβέρνηση, η ΝΔ δεν θα χάσει την ευκαιρία να καταθέσει εκ νέου πρόταση μομφής εναντίον της κυβέρνησης, με το εξάμηνο από την προηγούμενη να παρέρχεται στο τέλος Δεκεμβρίου, ούτως ή άλλως.
Από εκεί και πέρα, βέβαια, υπάρχει και το ζήτημα των συντάξεων, για το οποίο υπάρχει παρασκήνιο. Η κυβέρνηση εμφανίζεται σχεδόν βέβαιη ότι δεν θα περικοπούν οι συντάξεις. Παρασκηνιακά, η Κομισιόν αναγνωρίζει το επιχείρημα ότι η περικοπή δεν είναι δημοσιονομικά απαραίτητη. Το, δε, ΔΝΤ αναγνωρίζει με τη σειρά του, με βάση τις πληροφορίες, ότι το ασφαλιστικό-και άρα το χρέος-μπορεί να είναι βιώσιμο και χωρίς την περικοπή των συντάξεων. Συμφωνία, όμως, επί του ζητήματος δεν υπάρχει και οι θεσμοί περιμένουν τα τελικά ετήσια στοιχεία στα μέσα Οκτωβρίου, για να τα επεξεργαστούν και να πάρουν αποφάσεις.
Ποιο είναι το πρόβλημα, εν προκειμένω; Ότι σε αρκετά εθνικά κοινοβούλια, όπως στο γερμανικό ή στο ολλανδικό, η εν λόγω συζήτηση δεν ακούγεται καθόλου ευχάριστα, πολλώ, δε, από τη στιγμή που έχουν ψηφιστεί τα μέτρα για το ελληνικό χρέος. Με άλλα λόγια, ξένοι βουλευτές ισχυρίζονται ότι δεν μπορεί τα κοινοβούλια αυτά να ψήφισαν τη χορήγηση επιπλέον χρημάτων και τη λήψη μέτρων για το ελληνικό χρέος και η χωρα μας να μην εφαρμόζει τις συμφωνηθείσες μεταρρυθμίσεις. Εξ αυτού, η Κομισιόν εμμένει στη γραμμή ότι οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται, μέχρι να βρεθεί, αν βρεθεί, η φόρμουλα για τη μη περικοπή των συντάξεων και να μην απαιτηθεί η κυβέρνηση να προβεί σε μονομερή κίνηση που θα αποτελούσε αφορμή ρήξης με τους δανειστές.
