Ο στόχος για καθαρές μηδενικές εκπομπές απαιτεί μια άνευ προηγουμένου αύξηση των επενδύσεων στην καθαρή ενέργεια και σημαντική αύξηση των κεφαλαίων σε σχέση με ό,τι είχε μέχρι τώρα υπολογιστεί. Aυτό ανέφερε πρόσφατα ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας σημειώνοντας ότι αν ο κόσμος θέλει να καταπολεμήσει αποτελεσματικά την κλιματική αλλαγή θα πρέπει να τριπλασιαστούν οι επενδύσεις μέχρι το τέλος του 2030.
Όμως, η επιτάχυνση της ενεργειακής μετάβασης εξαρτάται από την ενίσχυση της πρόσβασης σε χρηματοδότηση χαμηλού κόστους για έργα καθαρής ενέργειας. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να διοχετευθούν στην αγορά τα παρακρατούμενα κέρδη από τους ισολογισμούς των μεγάλων ενεργειακών εταιρειών, καθώς και να διευρυνθεί η χρηματοδότηση από την πλευρά των επιχειρήεων και άλλων εξωτερικών πηγών. Ο ΙΕΑ εκτιμά ότι περίπου το 70% των επενδύσεων για καθαρή ενέργεια θα πρέπει να πραγματοποιηθεί από ιδιώτες, καταναλωτές και χρηματοδότες που ανταποκρίνονται στα σήματα της αγοράς και στις πολιτικές που έχουν ορίσει οι κυβερνήσεις. Απαιτείται όμως και επέκταση των δημόσιων πηγών χρηματοδότησης. Οι δημόσιοι φορείς, συμπεριλαμβανομένων των κρατικών επιχειρήσεων συχνά έχουν σημαντικό ρόλο να διαδραματίσουν στη χρηματοδότηση υποδομών δικτύου και σε τομείς έντασης ενέργειας.
Η κινητοποίηση επενδύσεων για καθαρή ενέργεια θα εξαρτηθεί από τη χρηματοδότηση τόσο από τοπικές όσο και από διεθνείς πηγές, λέει ο οργανισμος. Οι διεθνείς πάροχοι κεφαλαίου μπορεί να είναι πιο εύκολο να επενδύσουν σε μεγάλα έργα όπως ανανεώσιμες πηγές ενέργειας με μακροπρόθεσμα συμβόλαια, αλλά απαιτείται επίσης δράση για την καλύτερη σύνδεση των χρηματοπιστωτικών αγορών με έργα για την απαλλαγή από την άνθρακα τελικής χρήσης και για την ανάπτυξη ικανοτήτων για τη συγκέντρωση χρημάτων σε τοπικό νόμισμα, ιδιαίτερα στις αναδυόμενες αγορές και τις αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατέθηκαν, το συνδυασμένο μέγεθος της αγοράς για ανεμογεννήτριες, ηλιακούς συλλέκτες, μπαταρίες ιόντων λιθίου, ηλεκτρολύτες και κυψέλες καυσίμου αντιπροσωπεύει μια σωρευτική ευκαιρία αγοράς για 2050 αξίας 27 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Και μάλιστα, στην αγορά εξοπλισμών και τεχνολογίας καθαρής ενέργειας (ηλεκτροκίνηση κλπ), τη μερίδα του λέοντος κατέχουν οι μπαταρίες αντιπροσωπεύοντας πάνω από το 60% του συνόλου ενώ μέχρι το 2050 θα αποτελούν τη μοναδική μεγαλύτερη πηγή ζήτησης για διάφορα κρίσιμα ορυκτά όπως το λίθιο, το νικέλιο και το κοβάλτιο.
Η αγορά συμφωνεί αλλά δεν είναι έτοιμη να κάνει το άλμα
Από την πλευρά της αγοράς, οι επενδυτές δείχνου να ενστερνίζονται την ανάγκη για εντατικοποίηση των επενδύσεων στην καθαρή ενέργεια αλλά τους λείπει η ορμή. Πολλά funds ακολουθούν μια συντηρητική πολιτική τηρώντας στάση αναμονής. Ενδεικτική είναι μία πολύ πρόσφατη έρευνα του Invest.com, σύμφωνα με την οποία οι Αμερικανοί επενδυτές δείχνου να είναι διχασμένοι για το μέλλον της καθαρής ενέργειας. Η έρευνα αποκάλυψε ότι το 46% των ερωτηθέντων βλέπει «ομοιότητες μεταξύ του σημερινού τομέα της πράσινης ενέργειας και της συντριβής του της φούσκας των μετοχών τεχνολογίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε οι φιλόδοξες πολιτικές όπως αυτές έχουν εξαγγελθεί, ούτε τα μεγάλα σχέδια για νέες υποδομές δείχνουν να πείθουν τους επενδυτές. Σύμφωνα με την έρευνα (στην οποία συμμετείχαν 1.200 ερωτηθέντες), το 70% των επενδυτών δηλώνει απογοητευμένο με τις επιδόσεις της πολιτικής για την καθαρή ενέργεια υπό τον Τζο Μπάιντεν μέχρι στιγμής, συμπεριλαμβανομένου ενός 41% το οποίο δήλωσε ότι οι επενδύσεις «υπολείπονται σημαντικά» των προσδοκιών τους.
