Η βελτιωμένη επικοινωνία μπορεί να υποστηρίξει τις προσπάθειες για αύξηση της ανακύκλωσης υποστηρίζει μελέτη που μόλις δημοσιεύθηκε από το πανεπιστημιακό ίδρυμα «University at Buffalo». Μάλιστα, όπως αναφέρει η ανάλυση, τα άτομα που έχουν υποκειμενική γνώση για την ανακύκλωση είναι πιο θετικά στο να προβούν σε αντίστοιχες δράσεις σε σχέση με εκείνα που έχουν αντικειμενική ενώ σε σχέση με τα δημογραφικά στοιχεία, οι νεότεροι άνθρωποι και οι γυναίκες είναι πιο πρόθυμοι να ανακυκλώσουν.
Η μελέτη με τίτλο «Πρόβλεψη της πρόθεσης ανακύκλωσης στην πολιτεία της Νέας Υόρκης: Ο αντίκτυπος των γνωστικών και κοινωνικών παραγόντων», δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Environmental Development και έρχεται στη δημοσιότητα αφότου η πολιτική της Κίνας ουσιαστικά απέκλεισε τη ροή ορισμένων ρευμάτων που προορίζονται για ανακύκλωση που προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες ανεπτυγμένες χώρες.
Οι περιορισμοί ήταν εν μέρει αποτέλεσμα της μόλυνσης ανακυκλώσιμου υλικού με απαράδεκτα επίπεδα μη ανακυκλώσιμου υλικού. Ως αποτέλεσμα, οι αγορές και τα προγράμματα ανακύκλωσης διαταράχθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, ειδικά σε κοινότητες όπου μεγάλο μέρος του ανακυκλώσιμου υλικού εξαγόταν στην Κίνα.
Η ανάλυση επικεντρώνεται στη θεωρία της προγραμματισμένης συμπεριφοράς (TPB), η οποία προβλέπει την πρόθεση ενός ατόμου να ενεργήσει βάσει τριών παραγόντων: τον βαθμό στον οποίο μια συμπεριφορά θεωρείται ευνοϊκή, την αντιληπτή κοινωνική πίεση για την εκτέλεση αυτής της συμπεριφοράς και την αντιληπτή δυσκολία εφαρμογής της συγκεκριμένης συμπεριφοράς. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν από 1.010 κατοίκους από όλη την πολιτεία της Νέας Υόρκης, και μεταξύ άλλων διαπιστώθηκε ότι:
Η ανησυχία για το περιβάλλον, η υποκειμενική γνώση (σε αυτή την περίπτωση, πόσα νομίζουν ότι γνωρίζουν για την ανακύκλωση οι καταναλωτές) και το κοινωνικό κεφάλαιο (δίκτυο και σχέσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την απόκτηση πλεονεκτήματος) είναι βασικοί παράγοντες που καθορίζουν την πιθανότητα κάποιος να ανακυκλώσει. Συγκεκριμένα:
- Η υποκειμενική γνώση – αντί της αντικειμενικής γνώσης (πόσα γνωρίζει πραγματικά ένα άτομο) – επηρεάζει το εάν κάποιος σκοπεύει να ανακυκλώσει.
- Το κοινωνικό κεφάλαιο επηρεάζει την πρόθεση ανακύκλωσης έμμεσα μέσω της στάσης και των υποκειμενικών κανόνων.
Μεταξύ των δημογραφικών μεταβλητών, η μελέτη διαπίστωσε ότι νεότεροι άνθρωποι, γυναίκες, άτομα από υποεκπροσωπούμενες ομάδες, καθώς και άτομα με χαμηλότερο επίσημο μορφωτικό επίπεδο, ήταν πιο πιθανό να επιδεικνύουν ισχυρότερη πρόθεση για καλύτερη ανακύκλωση στο μέλλον.
«Βλέπουμε ότι τα άτομα με πιο φιλοπεριβαλλοντικές στάσεις, όσοι πιστεύουν ότι ξέρουν περισσότερα για την ανακύκλωση, καθώς και άτομα που είναι πιο συνδεδεμένα στις κοινότητές τους τείνουν να θέλουν να ανακυκλώνουν περισσότερο επειδή έχουν πιο ευνοϊκή στάση απέναντι στην ανακύκλωση καιη ανακύκλωση είναι ένα κοινωνικά επιθυμητό πράγμα», λέει η Janet Yang, PhD, καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας του UB.
Και προσθέτει ότι: «Αυτή η εργασία υπογραμμίζει τη σημασία της δημιουργίας μιας φιλικής προς το περιβάλλον κουλτούρας στις τοπικές κοινότητες και το γεγονός ότι οι περιβαλλοντικές εκστρατείες και η εκπαίδευση θα πρέπει να βασίζονται σε κοινοτικό επίπεδο».
