Εξοχικές κατοικίες σε κοσμικά νησιά, διαμερίσματα-«φιλέττα» σε συγκεκριμένες περιοχές της Αθήνας και της Θεσσσαλονίκης καθώς και μονοκατοικίες άνω των 200 τ.μ. στα Βόρεια Προάστια της Αττικής είναι τα ακίνητα που θα βγουν πρώτα στο σφυρί με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών.
Όπως αναφέρουν τραπεζικά στελέχη, πρόκειται για περιπτώσεις ιδιαίτερα ακριβών ακινήτων, οι ιδιοκτήτες των οποίων συγκαταλέγονται στην κατηγορία των «στρατηγικών κακοπληρωτών». Δηλαδή, ενώ έχουν την ικανότητα να πληρώσουν έστω και ένα κομμάτι της δόσης του δανείου τους, επιλέγουν να μην το κάνουν, καλυπτόμενοι πίσω από το «πάγωμα» των πλειστηριασμών.
Και αυτό, ενώ το ύψος του δανείου ξεπερνά κατά πολύ το μέσο όρο της αγοράς, ο οποίος σήμερα κυμαίνεται κοντά στα επίπεδα των 100.000 ευρώ. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για δάνεια της τάξης των 300 των 400 ή και των 500 χιλιάδων που δόθηκαν υπό άλλες συνθήκες πριν το ξέσπασμα της κρίσης.
Παράλληλα, τα εν λόγω ακίνητα προσελκύουν ήδη αγοραστικό ενδιαφέρον, ενδεχομένως και από το εξωτερικό, γεγονός που σημαίνει ότι δεν πρόκειται «να μείνουν στα αζήτητα». Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές, η επιλογή των ακινήτων γίνεται και με βάση την τρέχουσα αγοραία αξία τους, ώστε τα χρήματα που θα «πιάσουν» να αντιστοιχούν σε τουλάχιστον ένα σημαντικό κομμάτι του υπολοίπου του δανείου.
Μία ακόμη παράμετρος που έχουν υπ’ όψιν τους οι τράπεζες είναι τα κοινωνικά κριτήρια, καθώς σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να «βγάλουν στο δρόμο» οικογένειες με οικονομικά προβλήματα. Έτσι, επιλέγουν ακίνητα που δεν θα προκαλέσουν το κοινό αίσθημα, αλλά αντίθετα θα λειτουργήσουν ως παράδειγμα προς όσους συνειδητά επιλέγουν να μην πληρώνουν.
«Είναι εντελώς διαφορετικό να εκκινείς τις διαδικασίες πλειστηριασμού για μια βίλα στη Μύκονο και εντελώς διαφορετικό για ένα διαμέρισμα στα Πατήσια», εξηγεί υψηλόβαθμο τραπεζικό στέλεχος.
Υπό αυτή τη λογική, ακόμα και αν εν τέλει χαμηλώσει ο πήχης των κοινωνικών κριτηρίων, τουλάχιστον στην αρχή δεν κινδυνεύουν όσοι βρίσκονται στο όριο ή και λίγο παραπάνω.
Μια ακόμη κατηγορία «υψηλού κινδύνου» είναι οι περιπτώσεις δανειοληπτών που δεν πληρώνουν, ενώ παράλληλα διατηρούν καταθέσεις στην ίδια τράπεζα. Τότε, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα επιδιώξουν –υπό την απειλή του πλειστηριασμού- να κάνουν συμψηφισμό μέρους των οφειλών με ένα σημαντικό κομμάτι των καταθέσεων. Σε αυτή την κατηγορία, οι τράπεζες περιμένουν ότι ένα μεγάλο κομμάτι των δανειοληπτών θα δεχθεί τη λύση του συμψηφισμού, καθώς πλέον η απειλή του πλειστηριασμού και της έξωσης θα είναι πραγματική.
