Η ψηφιακή επανάσταση έχει διαμορφώσει τον σύγχρονο κόσμο με πρωτοφανείς τρόπους. Οι τεχνολογικές εξελίξεις συνόδευσαν την άνοδο της παγκόσμιας οικονομίας. Η ψηφιοποίηση και τα αποτελέσματά της άνοιξαν το δρόμο για την ανάδυση μιας κοινωνίας της πληροφορίας και μιας οικονομίας της γνώσης με γνώμονα το ανθρώπινο κεφάλαιο.
Στην Ελλάδα, λιγότερες από τις μισές επιχειρήσεις (47,83%) δηλώνουν ότι το εργατικό τους δυναμικό έχει υψηλή επάρκεια σε ψηφιακές δεξιότητες, το 38,60% των επιχειρήσεων ότι έχει μέτρια επάρκεια και το 13,56% των επιχειρήσεων ότι έχει χαμηλή επάρκεια. Σε κλαδικό επίπεδο το υψηλότερο ποσοστό επιχειρήσεων με υψηλή ψηφιακή επάρκεια εμφανίζει ο κλάδος Ενημέρωση και Επικοινωνία (75,00%) ακολουθούμενος από τις Επαγγελματικές, επιστημονικές και τεχνικές δραστηριότητες (66,32%).
Στον αντίποδα οι κλάδοι με το μικρότερο ποσοστό επιχειρήσεων με υψηλή ψηφιακή επάρκεια είναι το Λιανικό Εμπόριο, εκτός από το Εμπόριο Μηχανοκίνητων
Οχημάτων και Μοτοσικλετών, οι Δραστηριότητες υπηρεσιών εστίασης και η Μεταφορά και Αποθήκευση.
Από την ανάλυση των δεδομένων προκύπτει η σημαντική διαπίστωση ότι όσο υψηλότερη είναι η ψηφιακή επάρκεια του εργατικού δυναμικού που συγκροτεί και την ψηφιακή ευφυία της επιχείρησης τόσο καλύτερη είναι και η πορεία της στο μέλλον
Για το σκοπό αυτό, θα πρέπει γίνουν εξειδικευμένες παρεμβάσεις για την αναβάθμιση της ψηφιακής ευφυίας του εργατικού δυναμικού.
Δράσεις που προωθούνται από την ΔΥΠΑ
► Ανάπτυξη σε συστάδες ψηφιακών δεξιοτήτων προσαρμοσμένων στις ανάγκες των διαφορετικών επαγγελμάτων και κλάδων οικονομικής δραστηριότητας.
► Καλλιέργεια δεξιοτήτων για την εξόρυξη γνώσης από τα δεδομένα και τη δημιουργική χρήση ψηφιακών τεχνολογιών.
► Ανάπτυξη δεξιοτήτων για την επίλυση τεχνικών προβλημάτων, την προστασία συσκευών ΤΠΕ καθώς και τον προσδιορισμό αναγκών και τεχνολογικών τρόπων αντιμετώπισης τους.
► Καλλιέργεια στον γενικό πληθυσμό δεξιοτήτων για τη διαχείριση ψηφιακής ταυτότητας, την επικοινωνία μέσω ψηφιακών τεχνολογιών, την κοινοποίηση δεδομένων μέσω ψηφιακών τεχνολογιών, την χρήση κανόνων του κώδικα δεοντολογικής συμπεριφοράς στο διαδίκτυο, τη συνεργασία μέσω ψηφιακών τεχνολογιών και τη συμμετοχή στα κοινά μέσω ψηφιακών τεχνολογιών.
