Καθώς το ανθρώπινο δυναμικό παγκοσμίως αντιμετωπίζει πρωτόγνωρες προκλήσεις, τρία χρόνια μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, η στήριξη των εργοδοτών αποδεικνύεται καθοριστικής σημασίας για την ευημερία των εργαζομένων τους.
Το υψηλό κόστος ζωής, η οικονομική αβεβαιότητα και η γεωπολιτική αστάθεια επηρεάζουν ψυχολογικά τους εργαζόμενους. Το πληθωριστικό «κύμα», στη δίνη του οποίου βρίσκεται η ελληνική οικονομία, σε συνδυασμό με την ακρίβεια εντείνουν τις ανασφάλειες στους μισθωτούς, οι οποίοι ψάχνουν να ενταχθούν σε εύρωστες εταιρείες που να τους εξασφαλίζουν συνέπεια και συνέχεια στις δύσκολες εποχές που διανύουμε.
Από τη «Μεγάλη Παραίτηση» και τη μαζική έξοδο των εργαζομένων μετά την έναρξη της πανδημίας, περάσαμε στην απόλυτη ανασφάλεια λόγω του αβέβαιου σκηνικού που υπάρχει στη διεθνή οικονομία, των υψηλών επιτοκίων και της ύφεσης που βρίσκεται προ των πυλών.
Στην Ελλάδα, το 59% των εργαζόμενων ηλικίας 18 έως 24 ετών θα μπορούσε να παραιτηθεί αν δεν ένιωθε την «ταύτιση» με τις αξίες της εταιρείας στην οποία δουλεύει, με την τάση αυτή να υποχωρεί στις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες. Λιγότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες ηλικίας 55 ετών και άνω θα είχαν δηλώσει παραίτηση για τον ίδιο λόγο.
Περίπου το ήμισυ (49%) της Gen Z θα αρνούνταν να εργαστεί σε μια εταιρεία που δεν θα έκανε προσπάθεια για να γίνει πιο βιώσιμη. Μόνο το 35% των ηλικιακά μεγαλύτερων είχαν την ίδια άποψη.
Συνεπώς οι εταιρείες χρειάζεται να αξιολογήσουν τον τρόπο με τον οποίο ηγούνται και υποστηρίζουν τους ανθρώπους τους, ώστε αφενός να περιορίσουν την οικονομική αβεβαιότητα (αφού δεν μπορούν να την εξαλείψουν) και αφετέρου να καλλιεργήσουν αυτόν τον «δεσμό» με το προσωπικό τους, ώστε να μην το χάσουν.
Τα μυστικά διακράτησης των ταλέντων
Έρευνα της Randstad Workmonitor αποκαλύπτει πως, οι «έξυπνοι» εργοδότες έχουν ανακαλύψει τα «μυστικά» για να διατηρήσουν τα ταλέντα τους και να μην παραιτηθούν. Χρηματικές και μη πρωτοβουλίες για την αντιστάθμιση του υψηλότερου κόστους ζωής συντελούν προς την κατεύθυνση αυτή.
Μπόνους, εφάπαξ επιδοτήσεις για να καλύψουν το κόστος διαβίωσης και συχνότερες αναθεωρήσεις μισθών μπορούν να προσφέρουν το κίνητρο που αναζητούν οι εργαζόμενοι. Οι ευκαιρίες για εξ αποστάσεως εργασία, τα δωρεάν γεύματα στο γραφείο και η δημιουργία αποταμιευτικών λογαριασμών αποτελούν κάποια άλλα παραδείγματα υποστήριξης.
Η διοίκηση των επιχειρήσεων χρειάζεται να κοινοποιεί τα σχέδιά της εκ των προτέρων για την αντιμετώπιση των πιέσεων της ύφεσης. Μπορεί να μην είναι πάντα φορείς καλών ειδήσεων, αλλά εκείνοι που εκφράζουν με ενσυναίσθηση την υποστήριξη προς τους εργαζόμενους που πλήττονται, θα κερδίσουν τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη όλων των εργαζομένων.
Μια τέτοια προσέγγιση θα πρέπει επίσης να καλύπτει όλες τις ανάγκες των ταλέντων, όχι μόνο τις οικονομικές. «Το να γίνει ο χώρος εργασίας καταφύγιο από εξωτερικές ανησυχίες - όπου οι άνθρωποι έχουν την αίσθηση του ανήκειν, τους δίνεται η ευελιξία να εκτελούν την εργασία τους και να μπορούν να επιτύχουν μια καλή ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής - αυτό χρειάζεται να αποτελεί προτεραιότητα».
Σύμφωνα με τη Randstad, η πλειονότητα των εργαζομένων δηλώνει ότι οι αξίες της εταιρείας τους ευθυγραμμίζονται με τις δικές τους. «Σε αυτούς τους ταραχώδεις καιρούς, είναι πιο σημαντικό από ποτέ να ενισχυθεί αυτή η συμφωνία. Χωρίς αυτήν, οι εταιρείες κινδυνεύουν με μια ευρύτερη απειλή, την απώλεια των ταλέντων τους».
