Ροή
«Φουσκωμένες» κατά 107 εκατ. ευρώ ήταν οι δαπάνες για φαρμακευτικά σκευάσματα που κατέβαλαν οι πολίτες από την τσέπη τους το 2023, σημειώνοντας άνοδο 6,3% σε σχέση με το 2022. Ειδικότερα, την περσινή χρονιά τα «ταμεία» των ελληνικών νοικοκυριών επιβαρύνθηκαν συνολικά 1.812 εκατ. ευρώ για την προμήθεια φαρμάκων, έναντι 1.705 εκατ. ευρώ το αμέσως προηγούμενο έτος.
Τα παραπάνω στοιχεία, τα οποία αποτελούν εκτιμήσεις του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ), εξάγονται από την έκδοση «Η φαρμακευτική αγορά στην Ελλάδα: Γεγονότα και Στοιχεία 2023» (ΙΟΒΕ- ΣΦΕΕ).
Με βάση την ίδια πηγή, το ποσό που κατέβαλλαν οι ασθενείς "out of pocket" για φάρμακα το 2023 κατανέμεται ως εξής:
• Θεσμοθετημένη Συμμετοχή (0% ή 10% ή 25% επί της τιμής αποζημίωσης): 434 εκατ. ευρώ, έναντι 413 εκατ. ευρώ το 2022 (+ 5%)
• Επιβάρυνση που προκύπτει από τη διαφορά Λιανικής Τιμής και Τιμής Αποζημίωσης όταν ο ασθενής επιλέγει φάρμακο με Λιανική Τιμή Υψηλότερη της Τιμής Αποζημίωσης: 300 εκατ. ευρώ, από 276 εκατ. ευρώ (+ 8,7%)
• Μη συνταγογραφούμενα φάρμακα (ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ.): 391 εκατ. ευρώ, έναντι 349 εκατ. ευρώ (+ 12%)
• Συνταγογραφούμενα που δεν αποζημιώνονται (Αρνητική Λίστα): 130 εκατ. ευρώ, από 127 εκατ. ευρώ (+2,4%)
• Συνταγογραφούμενα φάρμακα που, όμως, ο ασθενής επέλεξε να μην κάνει χρήση του ασφαλιστικού του δικαιώματος και επέλεξε να τα πληρώσει εξ’ ολοκλήρου από την τσέπη του: 557 εκατ. ευρώ, έναντι 540 εκατ. ευρώ (+ 3,1%)
Η φαρμακευτική δαπάνη για αποζημιούμενα φάρμακα (εξωνοσοκομειακή και νοσοκομειακή) διαμορφώθηκε στα 6,2 δισ. ευρώ το 2022, με εκτίμηση για περαιτέρω άνοδο, στα 7,1 δισ. ευρώ το 2023. Η αύξηση αποδίδεται αφενός στην εισαγωγή νέων σκευασμάτων με υψηλότερες τιμές, αφετέρου στις στις αυξημένες ανάγκες περίθαλψης, λόγω δημογραφικού και άλλων παραγόντων. Βάσει των εκτιμήσεων για το 2023 εκτός από τη συμμετοχή των ασθενών, περαιτέρω αύξηση αναμένεται και στη συμμετοχή της φαρμακοβιομηχανίας, φτάνοντας τα 3,5 δισ. ευρώ. Μάλιστα, όπως όλα δείχνουν, το 2023 θα είναι η δεύτερη χρονιά που η συμμετοχή της φαρμακοβιομηχανίας στη φαρμακευτική δαπάνη θα υπερβαίνει αυτήν του κράτους.
Τι ζητούν οι ασθενείς
Το ζήτημα των συμμετοχών απασχολεί ιδιαίτερα την κοινότητα των ασθενών, μετά και τις πρόσφατες παρεμβάσεις με επίπτωση στην τσέπη τους. Η Ένωση Ασθενών Ελλάδας, παρότι τάσσεται υπέρ των διαρθρωτικών μέτρων στο φάρμακο, επισημαίνει ότι τα μέτρα αυτά δεν μπορούν να επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο τους πάσχοντες.
Όπως αναφέρει σε πρόσφατη ανακοίνωσή της, σε κάθε παρέμβαση που αφορά στη φαρμακευτική δαπάνη θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν ότι το ποσό που δαπανούν από την τσέπη τους οι Έλληνες ασθενείς για φάρμακα είναι από τα μεγαλύτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ταυτόχρονα το ποσοστό του πληθυσμού άνω των 65 ετών, με πολλαπλές χρόνιες παθήσεις, αγγίζει το 40%. Αυτό σημαίνει ότι ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού έχει αυξημένες ανάγκες σε φάρμακα λόγω συννοσηροτήτων και παράλληλα περιορισμένα εισοδήματα (χαμηλές συντάξεις κτλ.) και δυσκολεύεται περισσότερο να ανταποκριθεί στα έξοδα της αγοράς ή της συμμετοχής στα φάρμακα.
Με βάση τα παραπάνω η Ένωση καλεί την Πολιτεία:
• Να επανεξετάσει και να προβεί σε παρεμβάσεις στο θεσμικό πλαίσιο που αφορά τα ποσοστά συμμετοχής των ασθενών στο κόστος των φαρμάκων, και δη για κατηγορίες χρονίων ασθενών που δεν είναι σήμερα ενταγμένες στο καθεστώς της μηδενικής συμμετοχής ή αυτής του 10% καθώς και για ηλικιωμένους ασθενείς με συννοσηρότητες και χαμηλά εισοδήματα, επεκτείνοντας με στοχευμένα εισοδηματικά κριτήρια το θετικό μέτρο της πλήρους απαλλαγής πρώην δικαιούχων ΕΚΑΣ από τη συμμετοχή τους στη φαρμακευτική δαπάνη.
«Αυτές οι παρεμβάσεις θα ανακουφίσουν τις κατηγορίες ασθενών και πολιτών που πλήττονται περισσότερο από τις αυξήσεις, και για τις οποίες η πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση μπορεί να οδηγήσει σε ανεπαρκή πρόσβαση στη φαρμακευτική τους αγωγή, με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία τους», τονίζει.
• Να διασφαλίσει και να διευκολύνει την δωρεάν και έγκαιρη πρόσβαση όλων των ασθενών σε γιατρούς των κατάλληλων ειδικοτήτων που θα προβαίνουν στη συνταγογράφηση των αναγκαίων φαρμάκων, ώστε η δαπάνη των ασθενών να περιορίζεται στο ποσό της συμμετοχής και να μην αναγκάζονται να καλύπτουν το σύνολο της δαπάνης από την τσέπη τους, συμπιέζοντας ακόμα περισσότερο το διαθέσιμο εισόδημα τους, σε μια εποχή όπου οι βασικές δαπάνες διαβίωσης έχουν αυξηθεί κατακόρυφα.
