Καθώς οι Έλληνες πολίτες καταφέρνουν συνασπισμένα σε ένα κλίμα εθνικής ομοψυχίας, έστω και σταδιακά, να υπερβούν τα κατώτερα ένστικτά τους, αυτά του ωχαδερφισμού, να υπερνικήσουν τον εγωισμό τους και να κάμψουν με τον συντονισμένο απομονωτισμό και το άκρως δημοφιλές catch phrase «Μένουμε Σπίτι» την περιβόητη καμπύλη της μόλυνσης και την μετάδοση του ιού και να προλάβουν αμέτρητους θανάτους σήμερα ευλόγως όλοι διερωτώμεθα τι θα γίνει την επόμενη ημέρα.
Κανένας οικονομολόγος δεν πρόκειται να σας πει ότι η παγκόσμια οικονομία δεν θα υποφέρει. Πράγματι θα υποφέρει αλλά με την ασυγκράτητη αισιοδοξία μου θεωρώ ότι ο Covid-19 δεν διέλυσε την οικονομία, απλώς την περιόρισε σημαντικά μεν προσωρινά δε. Σαν ένα πρόσκαιρο φράγμα που με την πολυπόθητη διάλυσή του, η αγορά θα ξεχυθεί ορμητική. Η εξαφάνιση αυτού του προσκόμματος όμως θα χρειαστεί περίπου έξι μήνες. Πως θα κερδίσουμε αυτούς τους έξι μήνες, τι μέτρα θα πάρει η ελληνική οικονομία και τι μέλει γενέσθαι…
Ξεκινώντας από τον τομέα της οικονομίας επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας σκέψεις που ήδη έχουν ειπωθεί από σπουδαίους οικονομολόγους, νομικούς και τεχνοκράτες.
Το πρώτο αφορά την βασικότερη πηγή εσόδων στο ελληνικό κράτος αλλά και την πιο επαχθή τουλάχιστον για τους πολίτες που την πληρώνουν, τους φόρους. Σπουδαίος Έλληνας οικονομολόγος και καθηγητής είχε προτείνει το μέτρο της προπληρωμής των φόρων προ δεκαετίας σε μια πιο εύρωστη και με μεγαλύτερα αποθεματικά Ελλάδα. Σήμερα λοιπόν που η εξεύρεση κεφαλαίων είναι ίσως η κυριότερη ανάγκη του κράτους προτείνεται το μέτρο της εκουσίας προπληρωμής φόρου εισοδημάτων των ετών 2021-2025. Το συγκεκριμένο μέτρο αξίζει να νομοθετηθεί χρονικά τελευταίο ώστε να αρχίζει να εφαρμόζεται όταν πια η κανονικότητα θα έχει επανέλθει πλήρως και η οικονομία θα βρίσκεται σε μια σχετική ισορροπία. Για την άμεση βελτίωση των δημοσίων εσόδων και για την δημιουργία ενός μακροπροθέσμου εργαλείου δημοσιονομικής σταθερότητας προτείνεται το εν λόγω μέτρο, το οποίο με τους πιο συντηρητικούς και εγκρατείς υπολογισμούς θα ενδυναμώσει την κεντρική διοίκηση με 30 δισ. ευρώ.
Ας το εξηγήσουμε όμως με μεγαλύτερη πληρότητα. Με βάση το μέτρο αυτό ο φορολογούμενος θα μπορεί εκουσίως να προπληρώσει τους φόρους των ετών 2021-2025 εντός του 2021 λαμβάνοντας ως βάση υπολογισμού τους φόρους, που θα πληρώσει για παράδειγμα το έτος 2020, με έκπτωση 40%. Έτσι, αν μία επιχείρηση θα πληρώσει φόρο εισοδήματος για το 2020 ποσό 100.000 ευρώ, θα μπορεί να προπληρώσει για φόρο εισοδήματος των ετών 2021-2025 ποσό 300.000 ευρώ (ήτοι 5 έτη Χ 100.000 ευρώ ετησίως = 500.000 ευρώ μείον 40%). Δεν υφίσταται Έλληνας επιχειρηματίας που δεν θα αδράξει την ευκαιρία να θωρακίσει την επιχείρησή του από ενδεχόμενους μελλοντικούς φόρους.
Τα πλεονεκτήματα του εν λόγω μέτρου είναι ότι το κράτος βελτιώνει σημαντικά τα έσοδά του τάχιστα και σε μία κρίσιμη περίοδο και δημιουργεί ένα μεγάλο επιπλέον «μαξιλάρι» ύψους 20-30 δισ. ευρώ. Οι φορολογούμενοι προπληρώνουν τον φόρο εισοδήματος των ετών 2020-2024 με σημαντική έκπτωση 40% και απαλλάσσονται παντός ελέγχου επί των εισοδημάτων τους κατά τα έτη 2020-2024. Η φοροελεγκτική αρχή περιορίζει σημαντικά το εύρος των φορολογικών ελέγχων και διαθέτει ολόκληρο το ελεγκτικό δυναμικό της στον έλεγχο των λοιπών φορολογουμένων. Αντιλαμβάνομαι ότι πολλοί θα επικρίνουν την συγκεκριμένη πρακτική αλλά στις περιόδους που διανύουμε η συγκέντρωση κεφαλαίων υπερβαίνει την δήθεν πολιτική μας ευθιξία και την φαινομενική και μόνο νομιμότητά μας, η οποία άλλωστε είχε αποτύχει παταγωδώς στο παρελθόν. Το ίδιο μέτρο θα μπορούσε να ισχύσει και για τις ασφαλιστικές εισφορές.
Το επόμενο μέτρο αφορά τον επαναπατρισμό των ελληνικών επιχειρήσεων. Σύμφωνα με τις πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις 30.000 τουλάχιστον ελληνικές επιχειρήσεις είναι εγκατεστημένες στο εξωτερικό, οι περισσότερες δε εξ αυτών σε γειτονικές χώρες (Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία, Σερβία, Βόρεια Μακεδονία κλπ). Οι επιχειρήσεις αυτές απασχολούν 250.000 τουλάχιστον εργαζομένους και κατά το 2018 επένδυσαν συνολικά στις οικονομίες των γειτονικών χωρών ποσό άνω των 15 δισ. Ευρώ. Οι επιχειρήσεις αυτές είναι δυναμικές στους τομείς της δραστηριότητάς τους και οι περισσότερες εξ αυτών κατ’ ουσίαν δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Δηλαδή παράγουν σε γειτονικές χώρες και πωλούν τα προϊόντα τους στην Ελλάδα. Όμως, η «έδρα» των κεφαλαιακών δραστηριοτήτων τους ευρίσκεται στις παραπάνω γειτονικές χώρες. Υπό τις παρούσες συνθήκες επιβάλλεται η άμεση επιστροφή των επιχειρήσεων αυτών στην Ελλάδα με την εφαρμογή οικονομικών κινήτρων. Όπως λ.χ. με την μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων αυτών σε ποσοστό 10% για τα επόμενα πέντε χρόνια υπό τον όρο της αποδεδειγμένης ουσιαστικής μεταφοράς των δραστηριοτήτων στην Ελλάδα. Με την εφαρμογή τέτοιων κινήτρων υπολογίζεται ότι κατά τον πρώτο χρόνο εφαρμογής τους θα επιστρέψουν στην Ελλάδα περισσότερες από 20.000 επιχειρήσεις και θα δημιουργηθούν κατά το ίδιο διάστημα περισσότερες από 150.000- 200.000 σταθερές θέσεις εργασίας.
Και τώρα ας στραφούμε στις πολυπόθητες επενδύσεις. Στην χώρα μας η λέξη «επένδυση» ταυτίζεται με την ξένη επένδυση. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μία ξένη επένδυση στην χώρα, όταν γίνεται με κεφάλαια που εισρέουν από το εξωτερικό και όχι με δανεικά κεφάλαια από ελληνικές τράπεζες, μαρτυρεί εμπιστοσύνη στη χώρα, πράγμα που σημαίνει υψηλό επίπεδο εθνικής αξιοπιστίας. Όμως, εάν στην χώρα μας δεν επενδύσουν πρώτα οι ελληνικές επιχειρήσεις, οι ξένοι σοβαροί επενδυτές θα παραμένουν μακράν της χώρας μας και στις πύλες της θα συνωθούνται διάφοροι τυχοδιώκτες επενδυτές (απατεωνίσκοι οι περισσότεροι), που επιχειρούν «αρπακτές». Από την άλλη πλευρά, οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν είναι διατεθειμένες να επενδύσουν αναλογιζόμενες κατ’ αρχήν την έλλειψη διατιθεμένων κεφαλαίων και το βάρος των υποχρεώσεων, που δημιουργεί μία επένδυση σε ένα γραφειοκρατικό και κοστοβόρο κράτος. Για να πεισθούν οι ελληνικές επιχειρήσεις να επενδύσουν πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα και να δοθούν κίνητρα, που δεν θα είναι συναρτημένα μόνον με την παροχή κεφαλαιακών κινήτρων (αυτά ποτέ δεν υπήρξαν καλά και αποτελεσματικά κίνητρα), αλλά θα προσβλέπουν πρωτίστως στην μείωση της φορολογίας σε συνάρτηση με την δημιουργία θέσεων εργασίας. Ένα τέτοιο κίνητρο θα μπορούσε να είναι η μείωση της φορολογίας εισοδήματος κατά 10.000 ευρώ για κάθε σταθερή θέση εργασίας πλήρους απασχόλησης, που θα δημιουργείται από την επιχείρηση και θα έχει διάρκεια τουλάχιστον δύο ετών. Με το κίνητρο αυτό θα δημιουργηθούν περισσότερες από 150.000 θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης σε διάστημα ενός έτους, που θα επιφέρουν ως αυτόθροοη συνέπεια την σοβαρή αύξηση των εσόδων του κράτους και των ασφαλιστικών εισφορών.
Μια ακόμη χιλιοειπωμένη πρόταση αφορά την χορήγηση διαβατηρίων σε αλλοδαπούς και διεύρυνση του προνομίου παροχής αδείας παραμονής. Υπό το κράτος των διεθνών αναταράξεων η Ευρώπη εξακολουθεί να αποτελεί μία όαση ειρήνης και κοινωνικής ευημερίας και μοναδικό προορισμό όλων εκείνων που θέλουν να δώσουν προοπτική στους ίδιους και στις οικογένειες τους.
Με την θέσπιση επιεικών οικονομικών ρητρών επένδυσης ποσού 2 εκατ. ευρώ για την απόκτηση διαβατηρίου και ποσού 200.000 – 300.000 ευρώ για την απόκτηση αδείας παραμονής, η χώρα μας μπορεί κάθε χρόνο να χορηγεί με λελογισμένο τρόπο 10.000 τουλάχιστον διαβατήρια και 50.000 άδειες παραμονής σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και πάντοτε υπό την συνεχή καθοδήγησή της. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν στην χώρα μας να εισρέουν μέσα σε διάστημα ενός (1) έτους κεφάλαια συνολικού ύψους 32 δισ. Ευρώ. Για να συμβεί αυτό απαιτείται η λήψη των ακόλουθων μέτρων: Απαιτείται νομοθετική θέσπιση του δικαιώματος απόκτησης διαβατηρίου με επένδυση 2.000.000 Ευρώ, μείωση του ποσού για την χορήγηση άδειας παραμονής σε 200.000 ευρώ για επένδυση ακινήτων, αντί του ποσού των 250.000 ευρώ που είναι σήμερα, και σε 300.000 Ευρώ για απόκτηση μετοχών εισηγμένων ή μη εισηγμένων εταιριών ή μεριδίων σε επενδυτικά σχήματα (funds) αντί του ποσού των 400.000 ευρώ που είναι σήμερα, θέσπιση των επενδυτικών Funds ως οντοτήτων κεφαλαιακής λειτουργίας με ελάχιστο καταβεβλημένο μετοχικό κεφάλαιο 1 εκατ. ευρώ, τα οποία θα λειτουργούν υπό τον έλεγχο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και εκσυγχρονισμός των ελληνικών πρεσβειών σε όλες τις χώρες της Ασίας και της Αφρικής με την λειτουργία ειδικού τμήματος προώθησης και προβολής της ανωτέρω διαδικασίας.
Αν ένας κύκλος ταπεινών οικονομολόγων, επιχειρηματιών και νομικών μπορούν να εξεύρουν τις εν λόγω λύσεις τότε ως έθνος, με την αρωγή της Κυβέρνησης, μπορούμε γρήγορα να βάλουμε τις βάσεις μια νέας οικονομικής δύναμης στην Μεσόγειο. Γίναμε παράδειγμα για τον τρόπο που διαχειριστήκαμε την πανδημία σε όλη την Ευρώπη. Ήρθε η ώρα να γίνουμε και οικονομικό παράδειγμα για μια ολόκληρη ήπειρο και για τον νέο κόσμο που διαμορφώνεται γύρω μας.
