To 2019 θα είναι αδιαμφισβήτητα η χρονιά των funds. Σε όποια οικονομική συζήτηση και αν κάνω, όλο και κάποιος θα μιλήσει για επενδυτές (με ή χωρίς εισαγωγικά) που ετοιμάζονται να μπουν στην Ελλάδα. Σε ακίνητα, σε ξενοδοχεία, σε επιχειρήσεις, σε κόκκινα δάνεια, στην ενέργεια, για όλα υπάρχει ένα fund το οποίο καραδοκεί.
Θα μου πείτε, είναι κακό; Αυτό δεν χρειάζεται η Ελλάδα και η οικονομία της για να πάρει μπρος; Επενδύσεις, νέα κεφάλαια, ευέλικτα σχήματα που θα δουν ευκαιρίες και θα δώσουν το «καύσιμο» για να γίνουν πράξη.
Η απάντηση είναι προφανώς θετική. Με το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων να είναι στην καλύτερη περίπτωση… αναιμικό και τις τράπεζες να δυσκολεύονται στις χρηματοδοτήσεις, από κάπου θα πρέπει να εισρεύσει φρέσκο χρήμα.
Υπάρχει όμως ένα βασικό θέμα: τι είδους funds είναι αυτά που θέλουμε και πώς μπορούμε να τα προσελκύσουμε; Και δεν εννοώ ότι όλα ανεξαιρέτως τα funds είναι στυγνοί κερδοσκόποι, που έρχονται για να μας κλέψουν τον εθνικό πλούτο. Αλλά καλώς ή κακώς, υπάρχουν βραχυπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι επενδυτές. Funds που είναι διατεθειμένα να ρίξουν χρήματα για να βελτιώσουν την εκάστοτε εταιρεία και άλλα που θέλουν να βγάλουν γρήγορο κέρδος, αδιαφορώντας για το τι θα γίνει στη συνέχεια.
Συνεπώς, αν πραγματικά μας ενδιαφέρει η μακροχρόνια και σταθερή ανάπτυξη, προϋπόθεση είναι να δημιουργηθούν οι συνθήκες εκείνες που θα προσελκύσουν τους μακροπρόθεσμους επενδυτές. Οι οποίοι ενδιαφέρονται για φορολογική σταθερότητα, για ένα νομικό και δικαστικό σύστημα που λειτουργεί και για ένα οικονομικό περιβάλλον που δεν… μεταφέρει τα δοκάρια από το γήπεδο.
Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, θα δούμε στην Ελλάδα να έρχονται μεγάλου βεληνεκούς, μακροχρόνιοι επενδυτές που «ποντάρουν» στην ανάπτυξη, όχι μόνο των δικών τους εταιρειών, αλλά και ευρύτερα της χώρας, καθώς γνωρίζουν ότι τα δύο συνδέονται άρρηκτα.
Και μαζί τους, οι εγχώριοι επενδυτές θα ακολουθήσουν σε μεγάλο βαθμό την ίδια κουλτούρα, καθώς σε αυτές τις περιπτώσεις το «μεγάλο ψάρι» δείχνει το δρόμο.
Στον αντίποδα, τη χώρα μας θα προτιμήσουν οι «σκληροί» κερδοσκόποι, που θα αγοράσουν τα κόκκινα δάνεια στα 3 σεντς του ευρώ για να τα πουλήσουν στα 6, αδιαφορώντας για νόμους, φόρους και επιχειρηματικό περιβάλλον.
Και εδώ ερχόμαστε στην ουσία του θέματος. Γιατί καλώς ή κακώς μέσα στους επόμενους μήνες, μέσω των τραπεζών και της πώλησης των κόκκινων δανείων, θα αλλάξουν χέρια οι περισσότερες επιχειρήσεις της χώρας. Και το πού θα καταλήξουν θα επηρεάσει την Ελλάδα για τις επόμενες δεκαετίες.
