Έχω κουραστεί με την πολιτική αντιπαράθεση για το παρελθόν. Τι έγινε το πρώτο εξάμηνο του 2015, ποιος μας έβαλε στα Μνημόνια, τι έγινε το «βρώμικο» ’89, η Χούντα, η αποστασία, ο εμφύλιος. Σε λίγο θα φτάσουμε στον Πελοποννησιακό Πόλεμο και το Προπατορικό Αμάρτημα, για να βρούμε έναν ακόμη λόγο να ξεκατινιαστούμε στα social media.
Όμως με το παρελθόν δεν πάμε μπροστά. Προσοχή, δεν λέω να μην μελετάμε την ιστορία και να μην μαθαίνουμε από αυτή. Ούτε να ξεπλένουμε γεγονότα και πρόσωπα. Αλλά αν θέλουμε επιτέλους να δούμε φως σε αυτή τη χώρα, θα γίνει μόνο αν κοιτάξουμε προς το μέλλον. Αν συζητήσουμε (και διαφωνήσουμε) για το πώς θα βελτιώσουμε την κατάσταση και πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα κακώς κείμενα που μας κρατούν καθηλωμένους.
Γι’ αυτό και εξετίμησα ιδιαίτερα την ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έβαλε μια συγκεκριμένη ατζέντα, με μετρήσιμους στόχους για τους οποίους θα κριθεί. Δεν θα σταθώ στις δεσμεύσεις καθεαυτές. Εξάλλου, όπως και ο ίδιος είπε, του χρόνου τέτοια εποχή θα κάνει τον απολογισμό του.
Αυτό που μου έδωσε μια ακτίνα αισιοδοξίας είναι ότι μίλησε για το τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Όχι για καμένη γη, για τους κακούς άλλους και για τα κακά της μοίρας μας. Πήγε την ατζέντα μπροστά και έφερε τη συζήτηση σε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που αφορούν το μέλλον μας.
Και αντίστοιχα, οδήγησε με μαεστρία την αντιπολίτευση να συζητήσει για τα θέματα αυτά, να τα εξετάσει και να κάνει την κριτική και τις προτάσεις της. Όπως δηλαδή θα πρέπει να γίνεται σε κάθε πολιτισμένο κράτος που θέλει να κάνει γόνιμο κοινοβουλευτικό διάλογο.
Γιατί η χώρα θα πάει μπροστά με καινοτομίες, πρωτοβουλίες και νέες ιδέες και όχι με εξεταστικές, ειδικά δικαστήρια και εθνικούς διχασμούς.
Και αυτή είναι η πραγματική επιστροφή στην κανονικότητα, την οποία οφείλουμε να επιδιώκουμε, ανεξαρτήτως κομματικής και πολιτικής προτίμησης.
