Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, που τιμάται κάθε χρόνο στις 7 Απριλίου, το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) υπενθυμίζει το άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Τεύχους 56, του Περιοδικού «Οικονομικές Εξελίξεις» του ΚΕΠΕ με τίτλο «Δημόσια υγεία, πολυδιάστατη παιδική φτώχεια, Ασφαλιστικό και Δημογραφικό».
Σύμφωνα με τα ευρήματα, η φτώχεια των παιδιών απαρτίζεται από δύο μέρη: (α) την οικονομική φτώχεια και (β) την μη οικονομική φτώχεια. Το μη οικονομικό μέρος έχει να κάνει, μεταξύ άλλων και με την δυνατότητα απρόσκοπτης πρόσβασης σε δωρεάν υπηρεσίες υγείας, υψηλής ποιότητας.
Στην Αττική, περίπου 1 στα 10 παιδιά βίωσε υγειονομική φτώχεια στη σχολική περίοδο 2018-2023, σε συγκεκριμένους Δήμους και ειδικότερα στις περιοχές των Αγίων Ανάργυρων-Καματερού, Καλλιθέας, Αχαρνών, Κρωπίας, Σπάτων-Αρτέμιδας, Ιλίου, Κερατσινίου-Δραπετσώνας, Κορυδαλλού, Μάνδρας-Ειδυλλίας, Πειραιά, Νίκαιας-'Αγιου Ιωάννη Ρέντη, Περιστερίου, Πετρούπολης, Αιγάλεω, Χαϊδαρίου, Αγίου Δημητρίου, Αγκιστρίου, Γαλατσίου, Δάφνης-Υμηττού, Ελευσίνας, Μεταμόρφωσης, Μοσχάτου - Ταύρου, Νέας Ιωνίας, Τροιζηνίας - Μεθάνων και Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνας.
Σε εθνικό επίπεδο, στη σχολική περίοδο 2022-2024, βίωσε υγειονομική ένδεια περίπου 1 στα 16 παιδιά πολύτεκνων οικογενειών με τέσσερα παιδιά και άνω.
Επίσης, την ίδια περίοδο περίπου 1 στα 18 παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών με μητέρα στερείται τη δυνατότητα της απρόσκοπτης πρόσβασης σε δωρεάν υπηρεσίες υγείας, υψηλής ποιότητας.
Όμοια, 1 στα 19 παιδιά με μεταναστευτικό ή προσφυγικό υπόβαθρο αντιμετώπισε στέρηση υπό το πρίσμα της δημόσιας υγείας.
Σε εθνικό επίπεδο, τη σχολική χρονιά 2023-2024, περίπου 1 στα 17 παιδιά σε ορεινές, αγροτικές και νησιωτικές περιοχές βίωσε υγειονομική ένδεια.
Η υγειονομική ένδεια καθίσταται πιο έκδηλη στα παιδιά τα οποία υποφέρουν ταυτόχρονα και από άλλες μορφές φτώχειας.
Τα παιδιά αυτά επίσης ανήκουν κυρίως στις περιφέρειες (α) του Νότιου Αιγαίου, (β) της Θεσσαλίας, (γ) των Ιονίων Νήσων και (δ) της Δυτικής Μακεδονίας.
Ωστόσο, όπως διαπιστώνεται σε αυτό το άρθρο η αντιμετώπιση της παιδικής υγειονομικής ένδειας μπορεί να λειτουργήσει ως δακτυλιόλιθος για την επίλυση του δημογραφικού και του ασφαλιστικού, θεμελιώνοντας μια στρατηγική με διαγενεακή αξία.
Στο πλαίσιο αυτό προτείνεται ότι θα μπορούσε να εξεταστεί η αμιγώς δωρεάν υγεία:
- για τα παιδιά των ορεινών/νησιωτικών/αγροτικών περιοχών,
- για τα παιδιά που διαβιούν σε μονογονεϊκές οικογένειες,
- για τα παιδιά που διαβιούν σε πολύτεκνες οικογένειες,
- για τα παιδιά με προσφυγικό ή μεταναστευτικό υπόβαθρο,
- για τα παιδιά που και οι δύο κηδεμόνες τους είναι άνεργοι,
- για τα παιδιά που κατοικούν στις περιφέρειες του Νότιου Αιγαίου, της Θεσσαλίας, των Ιονίων Νήσων και της Δυτικής Μακεδονίας,
- και για εκείνα τα παιδιά που ενδεχομένως πληγούν στο μέλλον οι περιοχές που κατοικούν από φυσικές καταστροφές (πλημμύρες, φωτιές, κ.ά.).
Συμπερασματικά, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας αναδύεται μέσα από το ανωτέρω άρθρο μια παράδοξη συζυγία ανάμεσα στο Δημογραφικό πρόβλημα και τη Δημόσια Υγεία.
Επομένως, όπως σημειώνει το ΚΕΠΕ, ο δημόσιος διάλογος για το Δημογραφικό οφείλει να επαναπροσδιοριστεί, ενσωματώνοντας τη Δημόσια Υγεία - μια πράξη φωτοταξίας και θεσμικής συνέπειας.
