Τo αργότερο έως τα τέλη του τρέχοντος μηνός αναμένεται η ουκρανική αντεπίθεση, ενώ θα έχει ολοκληρωθεί το φθινόπωρο. Τα δύο παραπάνω ορόσημα (αρχή και τέλος της αντεπίθεσης του Κιέβου) καθορίζονται από τον καιρό. Αυτές τις εκτιμήσεις μεταφέρει σε σχετικό άρθρο της η γερμανική εφημερίδα Welt, τονίζοντας, όμως, η επιτυχία της (πέρα από τις καιρικές συνθήκες) εξαρτάται όχι μόνο από τα όπλα που έχει παραλάβει από τη Δύση, αλλά από μία ορισμένη αλλαγή στρατηγικής.
Όσον αφορά τα όπλα, σύμφωνα με τις ΗΠΑ, το Κίεβο έχει παραλάβει ό,τι χρειάζεται για την ανακατάληψη των χαμένων εδαφών του.
Ωστόσο, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, για να νικήσουν οι Ουκρανοί πρέπει να ξεφύγουν από το ρωσικό (τέως σοβιετικό) μοτίβο και να υιοθετήσουν ένα “συνδυασμένο” πόλεμο, δηλαδή ένα πόλεμο που συνδέει την αεροπορική δύναμη, τις χερσαίες δυνάμεις, τις μυστικές υπηρεσίες και την πολιτική ηγεσία καθώς οι ένοπλες δυνάμεις προχωρούν.
Κλειδί ο καιρός για την έναρξη της αντεπίθεσης
Εδώ και εβδομάδες, οι ειδικοί σε όλο τον κόσμο προβληματίζονται για το πότε θα ξεκινήσει η μεγάλη αντεπίθεση των Ουκρανών και πού και πώς θα απωθηθούν τα ρωσικά στρατεύματα από τα κατεχόμενα εδάφη.
Είτε η επίθεση έχει ξεκινήσει είτε όχι - τουλάχιστον το χρονικό παράθυρο είναι σχετικά εύκολο να προσδιοριστεί.
Διότι μόνο όταν το έδαφος στις κεντρικές περιοχές ανάπτυξης των ουκρανικών δυνάμεων είναι εντελώς στεγνό και η στάθμη των ποταμών έχει πέσει, τα τεθωρακισμένα οχήματα βάρους αρκετών τόνων μπορούν να εξελιχθούν χωρίς περιορισμούς.
Το αργότερο μέχρι το τέλος Ιουνίου, οι συνθήκες θα πρέπει να είναι ιδανικές, σημειώνει η Welt.
Από εκεί και πέρα, οι Ουκρανοί έχουν τουλάχιστον τρεις μήνες μέχρι τις πρώτες φθινοπωρινές καταιγίδες.
Το αν είναι δυνατή μια επιτυχής προέλαση μέχρι τότε θα κριθεί έτσι από τον καιρό, το έδαφος - και φυσικά τα δυτικά οπλικά συστήματα, από τα οποία η Ουκρανία λέγεται ότι διαθέτει αρκετά μέχρι τώρα για να πραγματοποιήσει μια επιτυχημένη αντεπίθεση.
Αυτό επιβεβαιώθηκε πρόσφατα από τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν: "Έχουν όλα όσα χρειάζονται για να είναι επιτυχής ανακατάληψη των εδαφών που κατέλαβε η Ρωσία", δήλωσε ο Μπλίνκεν πριν από δύο εβδομάδες.
Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής όπλων, αξίας σχεδόν 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων, υπενθυμίζει η Welt. Τα άλλα κράτη μέλη της 54μελούς Ομάδας Επαφής για την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, έχουν επίσης αυξήσει τις ποσοστώσεις προμήθειας φέτος. Η μεγάλης κλίμακας επίθεση είναι βέβαιο ότι θα πετύχει.
Οι σύμμαχοι του Κιέβου δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στην επέκταση του συμβατικού πολέμου στις παραδόσεις όπλων τους.
Η Ουκρανία πάντα έχανε στις συμβατικές στρατιωτικές αντιπαραθέσεις με τη Ρωσία.
Αυτή η ανεπάρκεια έγινε και πάλι εμφανής με την απώλεια της πόλης Μπαχμούτ. Η ουκρανική άμυνα άντεξε για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά στο τέλος οι Ρώσοι κατέλαβαν την πόλη, η οποία κάποτε είχε 70.000 κατοίκους.
Προηγουμένως, οι Ουκρανοί είχαν υποστεί παρόμοια μοίρα στο Σεβεροντονέτσκ την Ποπάσνα και το Σολεντάρ . Οι πολυδιαφημισμένες επιτυχίες των ουκρανικών ανακαταλήψεων πέρυσι στη Χερσώνα και το Χάρκοβο βασίστηκαν σε τακτική και στρατηγική φινέτσα. Μόνο που αυτή τη φορά, τα κόλπα και τα τεχνάσματα δεν αρκούν για να ξεπεράσουν τις ρωσικές αμυντικές θέσεις που έχουν δημιουργηθεί επί μήνες.
Συμβολικός στόχος σε απόσταση αναπνοής
Οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, πολλά από τα μέλη των οποίων εξακολουθούν να φοιτούν σε σοβιετικές στρατιωτικές ακαδημίες, πρέπει να ακολουθήσουν μια νέα τακτική.
Και αυτή είναι ο συνδυασμένος πόλεμος, που συνδέει την αεροπορική δύναμη, τις χερσαίες δυνάμεις, τις μυστικές υπηρεσίες και την πολιτική ηγεσία καθώς οι ένοπλες δυνάμεις προχωρούν.
Το ρωσικό μοτίβο, αντίθετα, βασίζεται στα πυρά του πυροβολικού και στην προέλαση των στρατευμάτων.
Η επίθεση είναι πιθανό να προχωρήσει σε διάφορες φάσεις:
- Πρώτον, το Κίεβο θα μπορούσε να προσπαθήσει να πλήξει ρωσικές στρατιωτικές βάσεις, αποθήκες πυρομαχικών και προμήθειες πίσω από το μέτωπο. Αυτό αποτελεί μέρος της λεγόμενης "επιχείρησης διαμόρφωσης", κατά την οποία ο εχθρός διαμορφώνεται, τρόπον τινά. Ακολουθούν παραπλανητικοί ελιγμοί και πραγματικές επιθέσεις σε διάφορα τμήματα για να δοκιμαστεί ο εχθρός και να δεσμευτούν τα στρατεύματά του. Η βέλτιστη περίπτωση συμβαίνει όταν ο εχθρός δεν μπορεί να αναδιοργανωθεί αποτελεσματικά σε αυτή τη φάση. Τότε έχει έρθει η στιγμή για μία ή και περισσότερες επιθέσεις μεγάλης κλίμακας.
Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να αναφερθεί το μη επανδρωμένο αεροσκάφος ADM 160-MALD. Μπορεί να ανοίξει το δρόμο για το Storm Shadow. Αυτό συμβαίνει επειδή το drone είναι ικανό να προσομοιώνει την υπογραφή ραντάρ ενός μαχητικού αεροσκάφους και έτσι να παραπλανά τη ρωσική αεράμυνα. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον πύραυλο αέρος-εδάφους AGM-88 (HARM), τον οποίο οι ΗΠΑ παρέδωσαν ήδη πέρυσι. Έχει σχεδιαστεί για να καταστρέφει εγκαταστάσεις ραντάρ εδάφους.
- Για τις επόμενες φάσεις του πολέμου, τρία οπλικά συστήματα είναι καθοριστικής σημασίας: το Joint Direct Attack Munition (JDAM), ο πύραυλος αέρος-επιφανείας AGM-158 και ο κατευθυνόμενος πύραυλος αέρος-αέρος AIM-120 AMRAAM.
Το JDAM είναι ένα κιτ που μετατρέπει μια μη κατευθυνόμενη "χαζή βόμβα" σε όπλο ακριβείας. Το κιτ βιδώνεται στο πίσω μέρος της βόμβας, το οποίο περιέχει το σύστημα πλοήγησης και τη μονάδα ελέγχου. Με δύο πρόσθετες πτέρυγες, η νέα έξυπνη βόμβα αποκτά εμβέλεια 80 χιλιομέτρων.
Ο πύραυλος αέρος-επιφανείας cruise με κεφαλή 450 κιλών μπορεί να πετάξει έως και 1800 χιλιόμετρα, αλλά λέγεται ότι είναι διαθέσιμος στην Ουκρανία μόνο στην έκδοση εμβέλειας 370 χιλιομέτρων. Τα συστήματα αυτά είναι ιδανικά για επιθέσεις κατά των ρωσικών αμυντικών γραμμών, των οχυρώσεών τους με χαρακώματα και θέσεων διοίκησης.
Οι βόμβες και οι πύραυλοι κρουζ εκτοξεύονται από ουκρανικά μαχητικά αεροσκάφη. Το Κίεβο φέρεται να έχει ακόμη στη διάθεσή του 100 σοβιετικής κατασκευής MiG-29, Su-24, Su-25 και Su-27. Με τη βοήθεια του αμερικανικού στρατού, ορισμένα αεροσκάφη θα μπορούσαν να προσαρμοστούν ώστε να φορτώνουν πυρομαχικά αμερικανικής κατασκευής. Τα ουκρανικά MiG-29 και Su-27 εκτοξεύουν εδώ και αρκετό καιρό τον αντιραντάρ πύραυλο HARM.
Τώρα ο πύραυλος αέρος-αέρος AIM-120 πρόκειται επίσης να είναι συμβατός με τα σοβιετικά συστήματα. Για τους Ουκρανούς, αυτό σημαίνει σημαντική ενίσχυση στη μάχη κατά των ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών. Οι ειδικοί θεωρούν την επικείμενη αναβάθμιση της ουκρανικής πολεμικής αεροπορίας με μαχητικά αεροσκάφη F-16 ως "κβαντικό άλμα". Αλλά πιθανότατα θα έρθουν πολύ αργά για την επερχόμενη αντεπίθεση.
Αντίθετα, η ουκρανική αεροπορία προστατεύεται ήδη από το έδαφος με δυτικά αμυντικά συστήματα.
Τον Μάιο, δύο ρωσικά αεροσκάφη και τρία ελικόπτερα καταρρίφθηκαν μέσα σε μία μόνο ημέρα. Μεταξύ άλλων, τα αμερικανικά συστήματα αεράμυνας Patriot και Avenger καθώς και το βρετανικό Stormer αλλά και το γερμανικό Iris-T καθιστούν δυνατή την προστατευτική οθόνη. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης, αυτά αποτελούν ένα είδος ασφάλειας ζωής για τους Ουκρανούς πιλότους και για το προελαύνον πεζικό.
Στην Ουκρανία, συνολικά περίπου 220.000 άνδρες πρέπει να είναι έτοιμοι για τη μεγάλη επίθεση. Οι στρατιώτες δεν σταθμεύουν στο μέτωπο, αλλά στα μετόπισθεν. Πρόκειται για καλά ξεκούραστα, καλά εκπαιδευμένα στρατεύματα. Ιδιαίτερη σημασία έχουν οι 13 ταξιαρχίες επίθεσης (περίπου 3.500 άνδρες η καθεμία), δέκα από τις οποίες ολοκλήρωσαν την εκπαίδευσή τους σε δυτικές χώρες. Οι μονάδες αυτές έχουν εκπαιδευτεί σε τεχνικές συνδυασμένων όπλων που συγχρονίζουν τις κινήσεις του πυροβολικού, των αρμάτων μάχης και του πεζικού.
Και οι 13 ταξιαρχίες διαθέτουν επίσης δυτικά όπλα: 200 άρματα μάχης, 152 πυροβόλα και 867 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και πολυάριθμα οχήματα μάχης.
Επιπλέον, υπάρχουν εννέα έως δώδεκα ουκρανικές ταξιαρχίες εφόδου, με σοβιετικό εξοπλισμό, εννέα ταξιαρχίες για την προστασία των πλευρών, τουλάχιστον έξι ταξιαρχίες πυροβολικού με δυτικά πυροβόλα, δύο ταξιαρχίες μηχανικού, πέντε συντάγματα αεράμυνας και δύο συντάγματα γεφυρών. Έτσι, η Ουκρανία είναι όσο καλύτερα εξοπλισμένη μπορεί να είναι αυτή τη στιγμή. Το αν αυτό είναι αρκετό θα πρέπει σύντομα να αποδειχθεί, καταλήγει η Welt.
