Η ενσωμάτωση των Περιβαλλοντικών, Κοινωνικών και Εταιρικής Διακυβέρνησης Κριτηρίων (ESG) διαμορφώνει πλέον το μέλλον των εταιρικών λειτουργιών αλλά οι τάσεις μετασχηματίζονται και λαμβάνουν πιο σύνθετη μορφή.
Στην αρχή του έτους, το Thomson Reuters Institute προέβλεψε έξι τάσεις γύρω από το ESG που θα καθιστούσαν τη βιωσιμότητα σε βασικό επιχειρηματικό ζήτημα το 2024. Στα μισά του έτους, όντως το ESG αποτελεί βασικό λειτουργικό πυλώνα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Όπως καταδεικνύει μία πολύ πρόσφατη, ενδιάμεση ανασκόπηση των τάσεων ESG, καταγράφεται αυξανόμενη πίεση στις εταιρείες να δώσουν προτεραιότητα στη βιωσιμότητα, με τις εξελίξεις στις ρυθμιστικές αναφορές, τις γνωστοποιήσεις ιδιωτικών εταιρειών, την πολιτικοποίηση, τη βιοποικιλότητα, την εστίαση στην αλυσίδα εφοδιασμού και τους ισχυρισμούς greenwashing να διαμορφώνουν το επιχειρηματικό τοπίο τα επόμενα χρόνια.
Οι επιχειρήσεις δίνουν προτεραιότητα στο ESG και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η εταιρική χρηματοδότηση συνεχίζει να προετοιμάζεται για την υποβολή ρυθμιστικών εκθέσεων ESG. Για παράδειγμα, μια έρευνα σε 600 CFOs μεσαίων επιχειρήσεων αποκάλυψε ότι το 53% δήλωσε ότι έχει ενσωματώσει ή βρίσκεται στη διαδικασία ενσωμάτωσης των αρχών βιωσιμότητας στη βασική επιχειρηματική τους στρατηγική. Επιπλέον, η Deloitte και η Accounting4Sustainability φιλοξένησαν τον Μάιο τρία εργαστήρια για επαγγελματίες του χρηματοοικονομικού τομέα σε ομάδες ελεγκτών ESG σχετικά με την εφαρμογή της Οδηγίας Αναφοράς Εταιρικής Αειφορίας (CSRD) της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό της τρέχουσας λειτουργίας της αγοράς είναι ότι αυξάνεται η πίεση στις ιδιωτικές εταιρείες να μοιράζονται πληροφορίες βιωσιμότητας. Στα τέλη Μαΐου, το Συμβούλιο της ΕΕ ενέκρινε την Οδηγία για τη δέουσα επιμέλεια για την εταιρική βιωσιμότητα (CSDDD), η οποία θα επηρεάσει τις ιδιωτικές εταιρείες και θα εφαρμοστεί σταδιακά σε βάθος πενταετίας. Επιπλέον, η πίεση προς τις ιδιωτικές εταιρείες να αποκαλύψουν αναφορές ESG είναι πιθανό να αυξηθεί, και αυτή την φορά δεν θα προέρχεται μόνο από επενδυτές αλλά και από υπαλλήλους, καταναλωτές και μεγάλους εταιρικούς πελάτες. Στην πραγματικότητα, μια πρόσφατη έρευνα της Deloitte σε 2.000 επικεφαλής επιχειρήσεων C-Suite διαπίστωσε ότι πάνω από το 60% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι αισθάνονται πίεση να δράσουν για την κλιματική αλλαγή, μια πίεση που προέρχεται από καταναλωτές και πελάτες, εργαζόμενους και την κοινωνία των πολιτών. Σε συνέχεια αυτού, μία ακόμη διαπίστωση είναι ότι η πολιτικοποίηση του ESG πιθανόν να επιταχυνθεί το δεύτερο εξάμηνο του 2024
Το ESG συνεχίζει να έχει σημαντική παρουσία στην πολιτική, και αυτό είναι πιθανό να αυξηθεί κατά το δεύτερο εξάμηνο του έτους καθώς πλησιάζουν σημαντικές εκλογές στην ΕΕ, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, υπάρχουν ενδείξεις ότι η πρόοδος του ESG θα μπορούσε να σταματήσει. Για παράδειγμα, οι υποστηρικτές των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στη Γαλλία θεωρούν ότι η νίκη της ακροδεξιάς στις πρόσφατες εκλογές θα μπορούσαν να επιβραδύνουν την πρόοδο. Επιπλέον, η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ διαπίστωσε ότι εταιρείες διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων «συνεργάστηκαν» με εταιρείες για να περιορίσουν τις εκπομπές στις τελευταίες προσπάθειές της να χρησιμοποιήσει τους αντιμονοπωλιακούς νόμους.
Όσον αφορά στα αμιγώς περιβαλλοντικάκριτήρια, η βιοποικιλότητα και η φύση συνεχίζουν να αποκτούν σημασία μεταξύ των εταιρειών. Περισσότερες από 320 εταιρείες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν δεσμευτεί για τις αρχές αναφοράς που δημιουργήθηκαν από την Taskforce for Nature-related Financial Disclosures (TNFD). Επιπλέον, το Διεθνές Συμβούλιο Προτύπων Αειφορίας, το οποίο είναι τα πιο ευρέως αποδεκτά πρότυπα χρηματοοικονομικής αναφοράς για τη βιωσιμότητα, συμφώνησε τον Απρίλιο να ξεκινήσει εργασίες για θέματα που σχετίζονται με τη φύση με βάση τις συστάσεις του TNFD.
Έρευνες δείχνουν ότι περίπου το 55% του παγκόσμιου ΑΕΠ, δηλαδή περίπου 58 τρισεκατομμύρια δολάρια, βασίζεται στην υγεία και την καλή λειτουργία των υπηρεσιών οικοσυστήματος σε μέτριο ή σημαντικό βαθμό. Επιπλέον, η παγκόσμια οικονομία έχει επιβαρυνθεί με κόστος που υπερβαίνει τα 5 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως λόγω των επιζήμιων επιπτώσεων των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στη φύση και τις ζωτικές υπηρεσίες οικοσυστήματος.
Επιπλέον, η υιοθέτηση της CSDDD από την ΕΕ απαιτεί από τις εταιρείες να διεξάγουν τη δέουσα επιμέλεια για το περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα στις αλυσίδες εφοδιασμού τους. Οι λειτουργικοί κίνδυνοι από την κλιματική αλλαγή θα αναγκάσουν τους επενδυτές και άλλους εμπλεκόμενους όπως είναι οι εταιρείες τροφίμων και ποτών και οι βιομηχανίες που βασίζονται σε πολύτιμα μέταλλα να αυξήσουν την ανθεκτικότητα των αλυσίδων εφοδιασμού τους μέσω μεγαλύτερης διαφάνειας. Πράγματι, τρόφιμα όπως ο καφές, η σοκολάτα, το ελαιόλαδο και το κρασί έχουν ήδη ακριβύνει λόγω των ακραίων καιρικών συνθηκών που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή και όπως φαίνεται ο αγώνας για φυσικούς πόρους θα γίνει εντονότερος στο μέλλον.
Τέλος, ο όρος greenwashing — που χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει τις ανεπαρκείς ή παραπλανητικές πρακτικές βιωσιμότητας και γνωστοποιήσεις από εταιρείες — καθίσταται σαφέστερος από νομικής άποψης, ενώ οι οργανισμοί που ασχολούνται με greenwashing αντιμετωπίζουν πιο σοβαρές επιπτώσεις. Ωστόσο, παρά τις θετικές εξελίξεις, εκτιμάται ότι η ανησυχία και η ασάφεια για τις εταιρείες θα συνεχιστεί. Η πρόσφατη νομοθεσία του Ηνωμένου Βασιλείου και της ΕΕ για τη δημιουργία κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με το πότε τα επενδυτικά κεφάλαια μπορούν να αυτοχαρακτηριστούν ως βιώσιμα υποδηλώνει ότι το greenwashing εξακολουθεί να αποτελεί αυξανόμενη ανησυχία. Εν τω μεταξύ, η εκθετική αύξηση των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, όπως αυτές που περιγράφονται στην CSRD, πιθανότατα θα πυροδοτήσει επίσης αύξηση των αξιώσεων greenwashing το 2024 και μετά.
