Το τρομοκρατικό χτύπημα κατά του πρώην Πρωθυπουργού, Λουκά Παπαδήμου, ήταν απλώς η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της ένοπλης βίας στην σημερινή Ελλάδα.
Πριν απ’ αυτή τη σταγόνα όμως, υπήρξαν πολλές, μέσα σε αυτά τα 2,5 χρόνια, που γέμισαν το ποτήρι μέχρι τα χείλη του.
Το δυστύχημα της ανασφάλειας το βιώνουν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες σε ολόκληρη τη χώρα σχεδόν από τη στιγμή, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ανέλαβε το τιμόνι και το έστριψε –υποτίθεται- προς τα αριστερά.
Σε καθημερινή βάση το ζουν οι κάτοικοι της Αθήνας, από τη μία άκρη στην άλλη στη χειρότερη μορφή του.
Οι αριθμοί πλέον έχουν χάσει το νόημα τους, αφού οι επιθέσεις των δήθεν «αναρχοαυτόνομων» βρίσκονται σε «ημερήσιο πρόγραμμα» και τείνουν να μετατραπούν σε συνήθεια.
Κανονικές «παρελάσεις» με «κουκουλοφόρους» να κραδαίνουν περήφανα όπλα και τσεκούρια έξω από το Πολυτεχνείο, «επαναστατικές ασκήσεις» με «εκτόξευση» μολότοφ προς τα ΜΑΤ στη Χαριλάου Τρικούπη, πυρπόληση Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, κατάληψη δημόσιων χώρων στα Εξάρχεια και συνολική γκετοποίηση της άλλοτε όμορφης γειτονιάς, επίθεση ως και στις σκοπιές των Ευζώνων έξω από τη Βουλή, είναι μόνο ορισμένα από τα περιστατικά, που πολλαπλασιάζονται και προκαλούν έντονο προβληματισμό στους αληθινούς δημοκράτες.
Σε εκείνους, που δεν χρειάζεται να «κολλήσουν» την «ετικέτα» του «αναρχικού» ή του «επαναστάτη αριστερού», ώστε να πείσουν για το δίκαιο των πράξεων τους αλλά έχουν μάθει στη ζωή τους, να σέβονται τα δικαιώματα όλων των πολιτών με πρώτιστο την ασφάλεια.
Τη θεμελιώδη, δηλαδή, αρχή της Δημοκρατίας.
Όλα τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν και να συντελέσουν ένα άκρως επικίνδυνο μείγμα με την εισροή δεκάδων χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων στην ελληνική επικράτεια.
Ανθρώπων, που μπορεί πράγματι να έχουν εκτοπιστεί από τις πατρίδες τους αλλά και ορισμένων, που βρίσκουν τη τέλεια κάλυψη, για να αποκτήσει «σάρκα και οστά» το λεγόμενο «αντάρτικο των πόλεων».
Είναι άραγε συμπτωματικό, ότι στις κατά καιρούς σποραδικές συλλήψεις των «μπαχαλάκηδων» ανάμεσα στους συλληφθέντες περιλαμβάνονται κι αρκετοί… «εισαγόμενοι»;
Σε μία ευνομούμενη κοινωνία το πρόβλημα δεν είναι, όταν κάποιος εκφράζει τις αντιρρήσεις του και μάχεται για τις ιδέες του.
Το πρόβλημα προκαλείται, όταν «οι αντιρρήσεις και οι ιδέες του» μετατρέπονται σε ασυδοσία, που βλάπτει τη πλειονότητα των ατόμων, τα οποία θέλουν να ζήσουν ειρηνικά, έστω κι αν διαφωνούν με πολιτικές τύπου «μνημονίων».
Γιατί, ειλικρινά, δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχουν παρά ελάχιστοι στη Πατρίδα μας το 2017, που συμφωνούν με τις βάρβαρες οικονομικές συνταγές, οι οποίες εφαρμόζονται και έχουν γίνει το «άλλοθι», για να «γεννιούνται» ακραίες, μέχρι κι’ ένοπλες ενέργειες.
Το πλέον ανησυχητικό είναι, ότι τέτοια φαινόμενα αντί η επίσημη Πολιτεία να τα «ξεριζώνει» τα αφήνει ανέγγιχτα. Και κατά κάποιο τρόπο δίνει την εντύπωση, ότι με τη καθημερινή μορφή που έχουν λάβει θα εξοικειωθούμε κιόλας!
Είναι πραγματικά το άκρον άωτον της προπαγάνδας, να ακούς τον αρμόδιο υπουργό να ισχυρίζεται, ότι η Αστυνομία της οποίας έχουν περιορίσει σημαντικά τον ρόλο αντιμετώπισης των «αναρχοαυτόνομων» και των «αριστερών επαναστατών», έχει πετύχει περιορισμό του «αντάρτικου των πόλεων», όταν οσφρίζεσαι τον φόβο σε κάθε γειτονιάς της Αθήνας μετά από τηδύση του ηλίου.
Όπως αισθάνεσαι την ανασφάλεια να μεγαλώνει, όταν ακούς τον δήμαρχο της πόλης, να κάνει πολιτική κατά του αρμόδιου υπουργού και να νίπτει τα χέρια ως «Πόντιος Πιλάτος» για ό’ τι θλιβερό συμβαίνει στη πρωτεύουσα της χώρας δηλώνοντας «αναρμόδιος» για τα δεινά, που αντιμετωπίζει από άτομα τα οποία αποκαλούνται «αναρχικοί» ή «επαναστάτες» αλλά φροντίζουν πάντα να κρύβονται κάτω από την ανωνυμία της κουκούλας.
Τι θα μπορούσε να κάνει; Να καταθέσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο καταπολέμησης της βίας αλλά και αντιμετώπισης του προσφυγικού-μεταναστευτικού, όπως αυτό που είχα παραδώσει το 2011 στον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης, Χρήστο Παπουτσή και προέβλεπε τα πάντα!
Ήταν ένας πλήρης φάκελος, που περιλάμβανε ακόμη και μελλοντικό πλάνο για να μη βρεθεί απροετοίμαστη η πρωτεύουσα σε ενδεχόμενο ανεξέλεγκτης εισόδου προσφύγων αλλά και λαθρομεταναστών στην Ελλάδα και ειδικότερα στην Αθήνα!
Αν ο κ. Καμίνης το είχε χρησιμοποιήσει θα εδικαιούτο σήμερα να επιτίθεται κατά της κυβέρνησης, αφού θα την είχε εκθέσει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο…
Για να κλείσουμε όμως:
Η σημερινή κυβέρνηση επιβάλλεται άμεσα να βγάλει τις κουκούλες από όσους καταπατούν το ιερό δικαίωμα της ασφάλειας των απλών πολιτών, αντί να διαλύει αστυνομικές ομάδες όπως π.χ. η ΔΕΛΤΑ με περγαμηνές στη καταπολέμηση της ένοπλης βίας σε επίμαχες γειτονιές της Αθήνας υποκύπτοντας έτσι στις «απαιτήσεις» της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ.
Επιμέλεια: Στέλλα Κεμανετζή
