Παρασκευή 6 Ιουλίου 2018: Η Theresa May καλεί το Υπουργικό Συμβούλιο στην εξοχική κατοικία (του εκάστοτε πρωθυπουργού) στο Chequers μήπως και αποφασίσουν ένα λειτουργικό Brexit. Εκεί, τους ανακοινώνει ότι θέλει να προωθήσει την παραμονή στο single market μόνο για τα αγαθά και τα αγροτικά προϊόντα αφήνοντας, όμως, εκτός σχεδίου τις υπηρεσίες, παρά το ότι αυτές καλύπτουν μέχρι και το 80% του ΑΕΠ της Μ. Βρετανίας. Επιπλέον, τους ανακοινώνει ότι η Μ. Βρετανία είναι έτοιμη να επενδύσει σε νέες τεχνολογίες έτσι ώστε να εισπράττει, για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), τους δασμούς στα εισαγόμενα προϊόντα με προορισμό την Ε.Ε. μέσω Μ. Βρετανίας! Όσοι μάλιστα διαφωνίσουν με το παραπάνω σχέδιο, θα πρέπει να επιστρέψουν, το ίδιο βράδυ, στο Λονδίνο χωρίς να κάνουν χρήση του υπουργικού τους αυτοκινήτου!!! Βρετανικός παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο τον οποίο «καταπίνουν» τόσο ο γραφικός Boris Johnson (υπουργός Εξωτερικών) όσο και ο David Davis (υπουργός Brexit) οι οποίοι, όμως, 48 ώρες μετά, παραιτούνται.
Το σχέδιο της May δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα γίνει αποδεκτό από τον Michel Barnier (εκπρόσωπο της Ε.Ε. στις διαπραγματεύσεις Brexit). Εαν δεν γίνει αποδεκτό, ο Boris Johnson μάλλον θα επανέλθει θέτοντας την ηγεσία της May υπό αμφισβήτηση. Εαν όμως το σχέδιο της May γίνει, εν μέρει τουλάχιστον, αποδεκτό από τον Michel Barnier, τότε θεωρείται εξαιρετικά πιθανό ότι το single market θα προωθηθεί και για τις υπηρεσίες. Και τούτο επειδή «έξυπνη τεχνολογία», η οποία θα λειτουργεί ως Βρετανικός «φοροεισπράκτορας» των δασμών για χάρη της Ε.Ε., δεν φαίνεται να υπάρχει. Και σε αυτήν την περίπτωση, όμως, ο Boris Johnson θα επανέλθει με το σκεπτικό ότι η May έχει καταλήξει σε ένα Brexit μόνο κατ΄όνομα. Βέβαια, η May κάνει ότι περνά από το χέρι της προκειμένου να καταλήξει σε ένα «soft» Brexit. Και τούτο επειδή γνωρίζει ότι κάθε άλλη λύση (ακόμα και το «soft» Brexit, δυστυχώς) είναι οικονομικά υποδεέστερη της πλήρους συμμετοχής στν Ε.Ε.
Η May, βέβαια, διαθέτει ένα μεγάλο όπλο στα χέρια της: γνωρίζει ότι ο γραφικότατος Johnson έχει μικρή επιρροή στους Συντηρητικούς. Οπότε, δύσκολα θα «ρίξει» την σημερινή κυβέρνηση. Επιπλέον, η τραγική πραγματικότητα για τους φίλους του Brexit είναι ότι, 2 χρόνια μετά το Δημοψήφισμα, δεν έχουν ακόμα αρθρώσει ένα ορθολογικό σχέδιο εξόδου από την Ε.Ε. Ορσμένοι από αυτούς αφελώς πιστεύουν ότι την λύση θα δώσει ο Donald Trump προωθώντας μια εξαιρετικά συμφέρουσα (sic) διμερή εμπορική συμφωνία ΗΠΑ-Μ. Βρετανίας. Μπορεί όμως κανείς να εμπιστευθεί τον Trump όταν αυτός αλλάζει την οικονομική του πολιτική (βλέπε για παράδειγμα τον «πόλεμο» στο θέμα των εμπορικών δασμών) σε καθημερινή βάση;
Πρόσφατα η May συνάντησε στο Λονδίνο τον Αλέξη Τσίπρα. Εκείνος, ίσως και να της υπενθύμισε ότι άλλαξε, κυνικά και αυθαίρετα, το αποτέλεσμα του ελληνικού Δημοψηφίσματος από «Όχι» σε «Ναι». Φαντάζομαι ότι η Theresa May προτιμά να υποφέρει (και να εξακολουθεί να υποφέρει) τα βάσανα τα οποία της προκαλεί ο απρόβλεπτος Boris Johnson αντί να «γυρίσει» την λαϊκή εντολή Brexit σε παραμονή στην Ε.Ε. Οι αυθαιρεσίες, για τους Βρετανούς τουλάχιστον, έχουν και τα όρια τους...
