«Σούπερ Μάριο θα λέμε και θα κλαίμε», μου έλεγε κορυφαίος τραπεζίτης, σχολιάζοντας τον τρόπο που έχει χειριστεί μέχρι στιγμής η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα την κρίση του κορονοϊού. Και αυτό ενώ ο Μάριο Ντράγκι, ακόμα και «παροπλισμένος» με άρθρο του στους Financial Times συνεχίζει να ασκεί πιέσεις για το καλό της Ευρωζώνης.
«Η αλλαγή στο τιμόνι της ΕΚΤ ήρθε στη χειρότερη δυνατή στιγμή» μου έλεγε ο τραπεζίτης. Αντί να έχουμε έναν μπαρουτοκαπνισμένο κεντρικό τραπεζίτη, που είχε το ανάστημα να αντισταθεί στις γερμανικές πιέσεις, έχουμε τη Λαγκάρντ που ακόμα δεν έχει την εμπειρία της θέσης και των μηχανισμών της ΕΚΤ
“Too little, too late” ή «το μη χείρον, βέλτιστον»;
«Αυτό που φοβάμαι» προσέθεσε «είναι να μην πάμε από το ‘whatever it takes’ του Ντράγκι, που άλλαξε την πορεία της οικονομίας στο ‘too little, too late’ που και πάλι θα αλλάξει την οικονομία, αλλά προς το χειρότερο. Όπως μου εξήγησε, τα πρώτα μηνύματα προς τις τράπεζες είναι συγκεχυμένα, καθώς περίμεναν περισσότερα και πιο ξεκάθαρα βήματα από τον regulator. Και τώρα περιμένουν να δουν το ρόλο που θα παίξει η ΕΚΤ στις ευρωπαϊκές διαπραγματεύσεις, τόσο για το QE όσο και για το θέμα του Ευρωομολόγου, για να αποκτήσουν πιο ξεκάθαρη εικόνα. Πάντως, άλλος τραπεζίτης μου είπε ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι και πολύ χειρότερα, αν για παράδειγμα αντί για τη Λαγκάρντ είχαμε στη θέση του επικεφαλής της ΕΚΤ τον Βάιντμαν. «Το μη χείρον, βέλτιστον», πρόσθεσε με νόημα.
The Insider
