Ανατροπές των υφιστάμενων ισορροπιών, νέο τοπίο στον κατασκευαστικό κλάδο και πιθανές αλλαγές ή καραμπόλες σε διαγωνισμούς και κοινοπραξίες θα επιφέρει η αναμενόμενη, με τα μέχρι πρότινος δεδομένα και πάντα εν αναμονή επίσημων ανακοινώσεων το προσεχές διάστημα, ολοκλήρωση ενός ακόμα mega deal στον τομέα των υποδομών, ο οποίος, όπως από πέρυσι κιόλας είχε προϊδεάσει το insider.gr, δεν θα σταματούσε στις αλλαγές που είχαν γίνει στην Ελλάκτωρ (αρχικά επικράτηση Reggeborgh, στη συνέχεια αποχώρηση Εξάρχου, Μπάκου, Καϋμενάκη και είσοδος Motor Oil, ομίλου Βαρδινογιάννη, με σχεδόν 30%).
Οι επαφές και οι συνεχείς αλλαγές στον κλάδο
Μετά το καλοκαιρινό deal ανάμεσα σε Winex (Εξάρχου, Μπάκος, Καϋμενάκης) και Intracom για την απόκτηση από τους εφοπλιστές της θυγατρικής της δεύτερης, Intrakat, ο κλάδος αναμένει την ολοκλήρωση ενός άλλου deal, ακόμα μεγαλύτερου σε μέγεθος και σημειολογία, δηλαδή την αγορά της θυγατρικής της Ελλάκτωρ, ΑΚΤΩΡ, από την Intrakat με τίμημα στην περιοχή των 200 εκατ. ευρώ. Τα 100 εκατ. θα καταβληθούν από τους αγοραστές με την υπογραφή της συμφωνίας και τα υπόλοιπα θα αποτελούν υποχρέωση της προς εξαγορά εταιρείας προς την (σήμερα μητρική της) Ελλάκτωρ.
Όπως έχουμε σημειώσει, εξαρχής η τριάδα Εξάρχου, Μπάκου, Καϋμενάκη στόχευε στις πρώτες θέσεις του κατασκευαστικού κλάδου και με όρους ανεκτέλεστο θα αναρριχηθεί στην δεύτερη, πίσω από τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ των 4,5-5 δισ. ευρώ, και άνω των ΑΒΑΞ, Μυτιληναίος των 2-3 δισ. ευρώ.
Τα ανοιχτά ζητήματα που απέμεναν το Σαββατοκύριακο για να κλείσει η συμφωνία εξαγοράς της Άκτωρ από την Winex, που θα οδηγήσει σε συγχώνευσή της με την Intrakat, και στη δημιουργία του δεύτερου μεγαλύτερου κατασκευαστικού ομίλου με ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων της τάξεως των 4 δισ. ευρώ, ήταν λίγα. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως έχουν συμφωνηθεί τα σημαντικότερα ζητήματα. Οι μέτοχοι της Ελάκτωρ (ολλανδική Reggeborgh και Motor Oil του ομίλου Βαρδινογιάννη) και της Intrakat (Winex – Δ. Μπάκος, Ι. Καϋμενάκης, Αλ. Εξάρχου) βρέθηκαν κοντά σε συμφωνία για την αγοραπωλησία της ΑΚΤΩΡ. Εφόσον δεν γίνει κάποια ανατροπή, η συμφωνία θα τεθεί προς έγκριση από τα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών και στη συνέχεια να ανακοινωθεί επίσημα.
Εξ' όσων είναι γνωστό, η συμφωνία αφορά μόνο στον κατασκευαστικό κλάδο και όχι σε άλλους τομείς (υπήρχαν σενάρια που ενέπλεκαν και τον τομέα παραχωρήσεων). Οι μέτοχοι της Ελλάκτωρ επεδίωξαν ένα μοντέλο – συμφωνία πρώτης προτίμησης για τα μελλοντικά έργα παραχώρησης με την κατασκευαστική εταιρεία που θα προκύψει ,κάτι που οι πληροφορίες αναφέρουν ότι έγινε αποδεκτό.
Σε καλό δρόμο (χωρίς να έχει κλείσει στο σύνολό του) φαίνεται να βρίσκεται και ένα ακόμα βασικό ζήτημα που αφορά τις υποχρεώσεις και τις οικονομικές διεκδικήσεις που έχει η ΑΚΤΩΡ και πώς αυτές θα υπολογιστούν στο συνολικό τίμημα της εξαγοράς.
Εφόσον οι δύο πλευρές, μέτοχοι της Intrakat και της Ελλάκτωρ (ολλανδική Reggeborgh και Motor Oil του ομίλου Βαρδινογιάννη) συμφωνήσουν και στα τελευταία ζητήματα, η προς υπογραφή συμφωνία θα πρέπει να εγκριθεί από τα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών και στη συνέχεια να ανακοινωθεί. Υπενθυμίζεται ότι προ ημερών τόσο η Intrakat όσο και η Ελλάκτωρ επιβεβαίωσαν τις πληροφορίες για διερευνητικές επαφές και για την ύπαρξη μη δεσμευτικής επιστολής προθέσεως (Letter of Intent).
Αλλάζει το τοπίο
Σε κάθε περίπτωση το deal, εφόσον αυτό κλείσει, αναπόφευκτα θα αλλάξει το τοπίο στον κατασκευαστικό κλάδο, ακόμα και αν για τους περισσότερους αποτελεί μια φυσιολογική εξέλιξη, µε δεδομένο ότι αφενός οι βασικοί μέτοχοι της Ελλάκτωρ επιθυμούσαν την απεμπλοκή τους από την κατασκευή, έστω κι αν αρχικά αρνήθηκαν την πρώτη πρόταση Εξάρχου και προχώρησαν σε αποκλειστικές επαφές με Κούτρα – Wade Adams («ναυάγησαν»), αφετέρου η Intrakat είχε επίσης ενδιαφερθεί πριν από μερικούς μήνες για την κατασκευαστική θυγατρική του ομίλου Ελλάκτωρ, υποβάλλοντας μάλιστα και έγγραφη προσφορά με αντάλλαγμα υψηλότερο αυτού των Κούτρα – Τσέντα (163 εκατ. ευρώ).
Βέβαια, το τοπίο στις υποδομές δεν αλλάζει μόνο μέσω της δημιουργίας του δεύτερου μεγαλύτερου «παίκτη» (Intrakat – ΑΚΤΩΡ), αλλά και… μέσω της Ελλάκτωρ, η οποία μετά την πώληση του τομέα κατασκευών η διατηρεί τους κλάδους παραχωρήσεων, διαχείρισης απορριμμάτων (Ηλέκτωρ) αλλά και ακινήτων (REDS). Η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ παραμένει ο όμιλος με το μεγαλύτερο ανεκτέλεστο και επενδυτικό πρόγραμμα, η Μυτιληναίος προχωρά σε spin off (Κατασκευή, Παραχωρήσεις) «μπαίνοντας» δυνατά σε επιλεγμένα έργα, ενώ η ΑΒΑΞ επιδιώκει να βελτιώσει την χρηματοοικονομική της εικόνα, έχοντας ρίξει και το βάρος της στο Μετρό.
Πρέπει να αναφέρουμε ότι η Intrakat μαζί με την ΑΚΤΩΡ, αλλά και την ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις, έχουν αναλάβει από κοινού μεγάλα έργα, ενώ συμμετέχουν σε κοινοπραξίες που διεκδικούν σημαντικά projects. Όμως, υπάρχουν και διαγωνισμοί όπου οι εταιρείες βρίσκονταν σε διαφορετικά στρατόπεδα (σιδηρόδρομος κ.α.), ενώ εκκρεμεί η υποβολή προσφορών για πολλούς διαγωνισμούς (δημόσια ή ιδιωτικά έργα, ΣΔΙΤ/Παραχωρήσεις, ιδιωτικοποιήσεις) όπου αναπόφευκτα θα προκύψουν νέες επαφές, ζυμώσεις ή και συνεργασίες.
Προφανώς κάθε διαγωνισμός, κάθε περίπτωση, δεν είναι ίδια, και η συμφωνία, εφόσον όλα πάνε προς αυτή την κατεύθυνση, θα προβλέπει το πως θα κινηθεί κάθε πλευρά. Κάτι που αναμένει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ο ανταγωνισμός, όπως και οι αρμόδιες αρχές. Και βέβαια, η κυβέρνηση και το υπ. Υποδομών & Μεταφορών, παρά το γεγονός ότι η ατζέντα προτεραιοτήτων εσχάτως διαφοροποιήθηκε (με το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη αλλά και εν όψει εκλογών), προφανώς θέλουν ένα πιο «ξεκάθαρο τοπίο» ανάμεσα στους ισχυρούς ώστε να μειωθούν τα περιθώρια για παρεμβάσεις Αρχών, για προσφυγές, ενστάσεις και ζητήματα ανταγωνισμού ή «διπλής» παρουσίας σε διαγωνισμούς.
