Η ενασχόλησή του με τον κόσμο του παιχνιδιού αλλά και το λαχείο που κέρδισε την δεκαετία του '60 ήταν καθοριστικά για την μετέπειτα επαγγελματική του πορεία.
Ο Ευάγγελος Παπαευαγγέλου, μέχρι πρότινος αντιπρόεδρος της Jumbo, και πρωταγωνιστής στο σκάνδαλο με τα POS και τους Κινέζους αγοραστές της Golden Visa, γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό στην Άρτα. Η οικογένειά του, όπως και οι περισσότερες εκείνης της εποχής, έβγαζε με δυσκολία τα προς το ζην.
Για το λόγο αυτό αποφασίζει σε μικρή ηλικία, να έρθει στην Αθήνα για να δουλέψει στην βιοτεχνία παιχνιδιών του θείου του.
Ξεκινά να σπουδάζει στην τότε Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά και ταυτόχρονα δουλεύει στο εργοστάσιο της ΦΙΝΟ (FINO) που είχε δημιουργήσει ο θείος του Χρήστος Παπαευαγγέλου. «Αγοράζω παιχνίδια Φίνο, χαλάλι τα λεφτά που δίνω» ήταν το σλόγκαν της βιομηχανίας, που κατασκεύαζε ξύλινα παιχνίδια.
Ο Ευάγγελος ρίχτηκε με τα μούτρα στη δουλειά. Άνθρωποι με τους οποίους συνομίλησε το insider.gr και τον γνώριζαν πολύ καλά εκείνη την εποχή, λένε ότι πέρασε από όλες τις θέσεις της βιοτεχνίας, δείχνοντας πάντα τον ίδιο ζήλο και την ίδια δίψα να μάθει καλά τον κόσμο του παιχνιδιού.
Όλα αλλάζουν για τον ίδιο στις αρχές της δεκαετίας του ’60 όταν κερδίζει το λαχείο. Τα χρήματα εκείνη την εποχή ήταν πολλά, αντιστοιχούσαν όπως λένε, στην αγορά 20 διαμερισμάτων.
Τα λεφτά που απέκτησε από το λαχείο του άνοιξαν τον δρόμο προς την επιτυχία.
Εκτός από κάποια ακίνητα, αγόρασε και την βιομηχανία του θείου του. Η ΦΙΝΟ πέρασε στα χέρια του Ευάγγελου Παπαευαγγέλου ο οποίος επένδυσε αρκετά χρήματα προκειμένου να την μεγαλώσει.
Στα μετέπειτα χρόνια ο Παπαευαγγέλου αναπτύσσει έντονη συνδικαλιστική δράση. Ήταν μέλος των Ελλήνων Κατασκευαστών και Εμπόρων Παιχνιδιών, μέλος του Δ.Σ. του Ε.Β.Ε.Α. (Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών), ενώ υπήρξε μέλος του δ.σ σε μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο.
Ο ίδιος δήλωνε υπέρμαχος του συνδικαλισμού. Όπως υποστήριζε «θα πρέπει πάντα να απολαμβάνεις τα προνόμια που σου δίνει ο συνδικαλισμός, ακόμη και αν αυτό είναι μία θέση πάρκινγκ».
Στο Σύνδεσμο Ελλήνων Κατασκευαστών και Εμπόρων Παιχνιδιών γνωρίζει τον Απόστολο Βακάκη, ο πατέρας του οποίου ήλεγχε τη μεγαλύτερη τότε ελληνική βιομηχανία παιχνιδιών El Greco, που κυριαρχούσε στην ελληνική αγορά, ως και τα τέλη της δεκαετίας του ’80.
Ο Απόστολος Βακάκης προσπαθεί να πείσει τον Ευάγγελο Παπαευαγγέλου ότι η παραγωγή του παιχνιδιού στην Ελλάδα δεν έχει κανένα νόημα. «Πρέπει να κάνουμε εισαγωγές από άλλες χώρες για να είμαστε ανταγωνιστικοί στην ελληνική αγορά», του λέει, ζητώντας του παράλληλα να κλείσει την ΦΙΝΟ και από κοινού να φτιάξουν μία νέα εταιρεία παιχνιδιών.
Στην αρχή ο Παπαευαγγέλου αντιδρά. «Έχω ρίξει πολλά χρήματα στην ΦΙΝΟ», υποστηρίζει. «Εμείς όμως θα βγάλουμε περισσότερα», αντικρούει ο Βακάκης.
Τελικά ο πρώτος πείθεται και από κοινού συστήνουν την Jumbo την δεκαετία του ’80.
Ο Παπαευαγγέλου στα χρόνια που ακολούθησαν απέκτησε σημαντική οικονομική επιφάνεια. Άνθρωποι που τον γνωρίζουν καλά λένε ότι στο σπίτι του δεν υπήρχε κουζίνα, αφού δεν μαγείρευε κανείς από την οικογένεια του.
Κάθε μέρα εκείνος και η γυναίκα του έτρωγαν έξω, καθώς θεωρούσαν την μαγειρική εντός σπιτιού μια περιττή διαδικασία, λένε άνθρωποι που βρίσκονταν κοντά στο ζευγάρι.
Επίσης πολύ συχνά χρησιμοποιούσε το ελικόπτερο για να πηγαίνει στα Σαββατοκύριακα στη Μύκονο, ένα νησί που λατρεύει.
Τέλος ο ίδιος έχει πρωταγωνιστήσει και σε χριστουγεννιάτικη διαφήμιση των Jumbo, υποδυόμενος τον παππού, δίπλα από τον Αϊ Βασίλη.
Ήταν μία εμπειρία που την απολάμβανε, λένε οι καλά γνωρίζοντες.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Η διαδικασία διερεύνησης του σκανδάλου έχει ξεκινήσει και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει σε αυτή τη φάση, το αποτέλεσμα.
