Η Ελλάδα έχει προχωρήσει στις πιο υψηλές στην ΕΕ δαπάνες στήριξης της οικονομίας ανάμεσα στα κράτη της ΕΕ σύμφωνα με δοκίμιο εργασίας του Δημοσιονομικού Συμβουλίου. Ωστόσο, όπως αναφέρεται, οι εν λόγω δαπάνες δεν απέδωσαν όσο σε άλλα κράτη λόγω μίας παλαιάς και ακόμη ανοικτής «πληγής» της Ελλάδας, της πολύ χαμηλής αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης.
Στο δοκίμιο Εργασίας «Διερεύνηση των προσδιοριστικών παραγόντων των «δαπανών COVID-19» στην Ελλάδα και την ευρωζώνη» υπολογίζονται οι άμεσες δαπάνες σε τομείς πέραν της υγείας με βάση στοιχεία του ΔΝΤ έως το τέλος του 2020 (χωρίς δηλαδή τα τελευταία μέτρα).
Στην περίπτωση της Ελλάδας ξεπερνάει το 10% του ΑΕΠ (10,7) και είναι η πιο μεγάλη ανά την ΕΕ. Υψηλά ποσοστά εμφανίζουν η Γερμανία (9,8%) και η Αυστρία (8,1%). Το δοκίμιο αναφέρει ότι η Ελλάδα έχει ταυτόχρονα την υψηλότερη άμεση δαπάνη προς λοιπούς τομείς (10,7%) και την χαμηλότερη προς τον τομέα της υγείας (0,4%).
Για την αποτελεσματικότητα της διακυβέρνησης επισημαίνει πως αναδεικνύεται ως ο πλέον καθοριστικός παράγοντας του ύψους των δαπανών COVID-19. Όσο πιο αποτελεσματική είναι η διακυβέρνηση τόσο καλύτερη είναι η κατανομή και η χρήση πόρων.
Με βάση τον δείκτη αποτελεσματικότητας διακυβέρνησης (Government Effectiveness) της Παγκόσμιας Τράπεζας για το 2019 (World Bank, 2019) και την ανάλυση παλινδρόμησης προέκυψε στατιστικά σημαντική και ισχυρή αρνητική.
«Το συγκεκριμένο εύρημα έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα η οποία λαμβάνει τη χαμηλότερη τιμή αποτελεσματικότητας διακυβέρνησης μεταξύ των κρατών μελών της ευρωζώνης (0,41 με μέσο όρο. 1,0) και μάλιστα «Κατά την «μνημονιακή περίοδο» (2009-2015) ο συγκεκριμένος δείκτης υποχώρησε σημαντικά στοιχείο που επερωτά την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων στο δημόσιο τομέα».
«Το σημαντικότερο στοιχείο είναι πως εάν η Ελλάδα είχε έναν αποτελεσματικότερο δημόσιο τομέα οι επιπτώσεις του δεδομένου ύψους δαπανών θα ήταν πολλαπλάσιες ή εναλλακτικά θα μπορούσε να είχε το ίδιο αποτέλεσμα κινητοποιώντας αρκετά λιγότερους πόρους» αναφέρεται. Επισημαίνει επίσης πως η «χαμηλή αποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα ενδεχομένως να αποτελεί την ερμηνεία και για μια σειρά πρόσθετων «ιδιαιτεροτήτων» που παρατηρούνται σε σχέση με την χώρα. Για παράδειγμα, μολονότι η χώρα κατατάσσεται στην πρώτη θέση, μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης, αναφορικά με το ποσοστό των άμεσων δαπανών λοιπών τομέων που κινητοποίησε για την αντιμετώπιση της πανδημίας, βρέθηκε στην 3η θέση ως προς την ένταση της ύφεσης ενώ αντίστοιχα χαμηλές είναι οι επιδόσεις αναφορικά με το επίπεδο αναπλήρωσης του απολεσθέντος εισοδήματος που επετεύχθη με αυτές τις δαπάνες (11η θέση)»….
