Ένα διπλό πακέτο δόσεων αξίας 1,5 δισ. ευρώ περίπου, αλλά και η επαρκής ολοκλήρωση των προαπαιτούμενων που εκκρεμούν, θα είναι το αντικείμενο της πολιτικής διαπραγμάτευσης η οποία ξεκινά ουσιαστικά από τώρα για την ομαλή έξοδο από την Ενισχυμένη Εποπτεία. Η κυβέρνηση προς το παρόν θέτει ως στόχο γενικά την έξοδο το 2022, αλλά θεωρητικά η προθεσμία «λήγει» τον επόμενο Ιούνιο (σ.σ. με βάση όσα αποφασίσθηκαν το 2018).
Πηγές του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης θεωρούν ότι η απόφαση Λαγκάρντ λύνει το θέμα της κάλυψης των ελληνικών ομολόγων έως ότου επιστρέψει η χώρα σε επενδυτική βαθμίδα. Φεύγει λοιπόν, εκτιμούν, από τον ορίζοντα το ένα μεγάλο μέτωπο, αλλά παραμένουν ακόμη δύο.
Στο πρώτο πεδίο των 2 δόσεων που εκκρεμούν από τη συμφωνία του 2018, το καλό σενάριο είναι να υπάρξει μία πολιτική απόφαση για τη λήψη τους ως «πακέτο» τον Ιούνιο του 2021. Μαζί με την 14η έκθεση Ενισχυμένης Εποπτείας.
Αυτό βεβαίως θα γίνει αν το θελήσουν οι δανειστές (θεσμοί και κυρίως τα κράτη μέλη). Και τούτο καθώς τυπικά η μία «δόση» θα πρέπει να έρθει τον Ιούνιο και η 2η (που εκκρεμεί από το 2018), θα πρέπει να έρθει 6 μήνες μετά το λάβει χώρα έξι μήνες μετά δηλαδή τον επόμενο Δεκέμβριο όταν - θεωρητικά – η χώρα θα έχει «βγει» και θα τελεί σε καθεστώς μετά-προγραμματικής παρακολούθησης (στην «Post Programme Surveillance» που διενεργείται ανά εξάμηνο παρακολούθηση), όπως συμβαίνει και στα υπόλοιπα κράτη που «πέρασαν» από μνημόνια.
Στελέχη από τις Βρυξέλλες εξηγούν ότι αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με επιτυχία την πρόωρη εξόφληση του δανείου του ΔΝΤ, αλλά και των διμερών δανείων. Έτσι αφενός το επίκεντρο των προσπαθειών του οικονομικού επιτελείου στρέφεται σε αυτό το πεδίο, και αφεταίρου η εν λόγω διαπραγμάτευση είναι - εκτιμούν - μία ευκαιρία να συνεχίσει το «καλό πρόσωπο» πού αποκτά στην Ευρώπη και αποδεικνύεται μέσα από τα εύσημα που λαμβάνει το ΥΠΟΙΚ σε επίπεδο Eurogroup, αλλά και από κράτη μέλη, με τελευταίο παράδειγμα τον Γερμανό ΥΠΟΙΚ Κρίστιαν Λίντνερ. Τα Κοινοβούλια θα πρέπει να εγκρίνουν την εν λόγω πρόωρη αποπληρωμή και θα προετοιμαστούν ουσιαστικά για το επόμενο βήμα, αυτό της πολιτικής διαπραγμάτευσης για τον τρόπο «εξόδου».
Τα προαπαιτούμενα
Η καλή εικόνα ωστόσο - εξηγούν οι ίδιες πήγες - συνδέεται και με το δεύτερο μέτωπο, αυτό της ομαλής ολοκλήρωσης των προαπαιτούμενων της Ενισχυμένης Εποπτείας. Υπενθυμίζουν πως η συμφωνία του 2018 των δύο σελίδων έχει μετατραπεί πλέον σε πολυσέλιδα κείμενα μνημονίων.
Τα προαπαιτούμενα έχουν εξειδικευτεί και επαναπροσδιοριστεί, χρονικά και σε περιεχόμενο. Πολλά έχουν ολοκληρωθεί (όπως για παράδειγμα το ενεργειακό πακέτο), ενώ σε άλλα πεδία υπάρχουν εκκρεμότητες. Οι δανειστές δίνουν το στίγμα στη τελευταία έκθεση αξιολόγησης, αλλά και στη δήλωση του Eurogroup για την Ελλάδα.
Εκτιμάται λοιπόν πως θα έχει πολύ μεγάλη σημασία τι πρόοδος θα επιτευχθεί έως την επόμενη, 13η, αξιολόγηση του Φεβρουαρίου δεν συνδέεται μεν με πακέτο παρεμβάσεων στο χρέος, αλλά ουσιαστικά αποτελεί και το κλειδί για την πολιτική διαπραγμάτευση που θα ακολουθήσει. Και τούτο καθώς – όπως επισημαίνεται - μοιραία θεωρείται σχεδόν αδύνατο να μην υπάρχουν «ουρές» στις κυβερνητικές δεσμεύσεις, οι οποίες θα φανεί σε πολιτικό επίπεδο αν κριθούν ως λογικές και ήσσονος σημασίας.
Ο επόμενος απολογισμός θα γίνει τον Φεβρουάριο και η 13η αξιολόγηση θα συζητηθεί πολιτικά στο Eurogroup του Μαρτίου. Σύμφωνα με το κείμενο των θεσμών, υπάρχουν συγκεκριμένα χρονικά ορόσημα για τους επόμενους μήνες με πολλές κινήσεις να λήγουν έως τον Φεβρουάριο και περιλαμβάνουν από τον νέο ΕΝΦΙΑ και τα κρατικά «φέσια» πλην συντάξεων, έως κινήσεις στο πεδίο της αδειοδότησης και των δασικών χαρτών.
