Πρόσφατα και αφού είχαν δρομολογηθεί οι παρεμβάσεις «διάσωσης» και «εκκαθάρισης» των αμερικανικών τραπεζών (SVB, FRB, κ.α.) από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση Μπάιντεν, με την συνεργασία και την εποπτεία της Fed, στην Ευρωζώνη, ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας Ινιάτσιο Βίσκο έδινε απαντήσεις σε ακρόαση στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, για τις εξελίξεις στην τραπεζική κρίση.
Ανάμεσα στα όσα άλλα είπε, εντοπίζεται και η ακόλουθη τοποθέτηση: «Πιστεύω ότι αν είχαμε κρίση στην Ευρώπη για τις μικρές και μεσαίες τράπεζες δεν θα είχαμε ένα μέσο άμεσης παρέμβασης».
Αναφέρθηκε σ' αυτό κάνοντας σύγκριση με τις πρόσφατες παρεμβάσεις των Aρχών σε ΗΠΑ και Ελβετία όπου, όπως τόνισε, «το θεμελιώδες σημείο ήταν να αποφευχθεί μια άτακτη έξοδος από την αγορά και μια διαταραχή που, αλυσιδωτά, θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο ολόκληρο το σύστημα. Η επαγρύπνηση είχε ελαττώματα, αλλά ελήφθησαν γρήγορες αποφάσεις, ειδικά στις ΗΠΑ...».
Το ενδιαφέρον είναι ότι στα «ερωτηματικά», που ευνόητο γιατί, δημιούργησε η τοποθέτηση του κ. Βίσκο η απάντησή του ήταν: «το λέω αυτό εδώ και χρόνια».
- ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η Fed σε ετοιμότητα εγγύησης «όλων» των καταθέσεων, η ΕΚΤ... όχι
Μπορεί η τοποθέτηση του κ. Βίσκο να έγινε στην αρμόδια Επιτροπή της ιταλικής Βουλής και όχι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή στο XXIII Συνέδριο των Παρατηρητών της ΕΚΤ, στο οποίο μίλησε σχετικά και η κα Λαγκάρντ, αλλά δεν παύει να είναι η τοποθέτηση του Κεντρικού Τραπεζίτη της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης και μέλους της G7.
Και το θέμα που έθεσε είναι κεντρικής σημασίας: η Ευρωζώνη δεν έχει «μέσο άμεσης παρέμβασης» για «τις μικρές και τις μεσαίες τράπεζες» σε περίπτωση που «έχουμε μία κρίση στην Ευρώπη». Και όπως ο ίδιος δήλωσε «το λέω αυτό εδώ και χρόνια...».
Η κα Λαγκάρντ που μίλησε στο ΧΧΙΙΙ Συνέδριο των Παρατηρητών της ΕΚΤ, μίλησε για όλα, για τις «βεβαιότητες» και «αβεβαιότητες» στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, αλλά όχι για την «καυτή πατάτα», ήτοι την εγγύηση των καταθέσεων στην Ευρωζώνη, δηλαδή το μοναδικό ζήτημα που μπορεί να «εγγυηθεί» απέναντι σε ένα ξαφνικό bank run στην Ευρωζώνη, ανάλογο αυτού που συνέβη στις ΗΠΑ και στην γειτονική Ελβετία.
Όπως είναι γνωστό στην Ευρωζώνη, η ενοποίηση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος έχει «σκαλώσει» εδώ και χρόνια στο οτι δεν υπάρχει συμφωνία για την δημιουργία ενός ενιαίου ευρωπαϊκού συστήματος καταθέσεων, που θα μπορεί να αντιμετωπίσει με επαρκείς πόρους κάθε επεισόδιο τύπου SVB, FRB ή Credit Suisse.
Η εγγύηση των καταθέσεων – έως και 100.000 ευρώ – παραμένει ουσιαστική ευθύνη των εθνικών Ταμείων Εγγύησης Καταθέσεων με ό,τι αυτό σημαίνει για τα όρια διάσωσης που αυτό μπορεί να ασκήσει, πολύ, δε, περισσότερο για την περίπτωση που εμφανιστεί η ανάγκη εγγύησης όλων των καταθέσεων...
Ένα... παράδειγμα
Χθες την ώρα που ο Τζ. Πάουελ δήλωνε στην καθιερωμένη του συνέντευξη μετά την ανακοίνωση της αύξησης των επιτοκίων κατά 0,25%, οτι οι καταθέτες πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς, σε μία επιχείρηση καθησυχασμού των αγορών για την τραπεζική κρίση, η κα Τζ. Γιέλεν μιλούσε στην Γερουσία.
Εκεί ρωτήθηκε, εάν μια κίνηση προς την καθολική ασφάλιση για όλες τις καταθέσεις, εγκαταλείποντας το μέγιστο όριο των 250.000 δολαρίων, ήταν στα σκαριά. Και απάντησε: «Δεν έχω σκεφτεί ή συζητήσει οτιδήποτε έχει να κάνει με την καθολική ασφάλιση ή τις εγγυήσεις των καταθέσεων».
Σύμφωνα με αναφορά του Βloomberg «εκείνη ήταν η στιγμή που η αγορά έπεσε σαν πύραυλος», όπως φαίνεται και στο διάγραμμα που ακολουθεί:
Γιατί; Γιατί πριν από λίγα 24ωρα είχε αφήσει να εννοηθεί με δήλωσή της, ότι αν το απαιτούσαν οι συνθήκες, θα μπορούσε να κάνει μία τέτοιας κλίμακας παρέμβαση.
Όπως αναφέρουν σχετικά ρεπορτάζ στα οικονομικά ΜΜΕ στις ΗΠΑ, ήταν ακατανόητο το γεγονός ότι αυτοί οι δύο παράγοντες βγήκαν σχεδόν ταυτόχρονα να πουν το αντίθετο πράγμα, ή τουλάχιστον να αποφύγουν να μη πουν τα αντίθετα πράγματα.
Βέβαια όπως υπενθυμίζουν κάποιοι οικονομικοί σχολιαστές, αν το Δημόσιο βγει να δηλώσει καθολική ασφάλιση καταθέσεων, το χρηματιστήριο θα μπορούσε να αντιδράσει σε δεύτερο χρόνο πολύ βίαια, αφού κάτι τέτοιο θα σήμαινε ταυτόχρονα την επιβολή πολύ – πολύ αυστηρών ρυθμίσεων στις τράπεζες που θα συνοδεύουν την παροχή κρατικής εγγύησης με προφανείς επιπτώσεις στην κερδοφορία των τραπεζών.
Όπως π.χ. οι άγνωστες μέχρι στιγμής προϋποθέσεις που συνοδεύουν την εγγυητική στήριξη του ελβετικού δημοσίου στην πώληση της CS στην UBS.
Σε κάθε περίπτωση όμως η Ευρωζώνη είναι πολύ μακριά από τέτοιους προωθημένους προβληματισμούς, καθώς ακόμα, όπως επιβεβαίωσε ο Κεντρικός Τραπεζίτης της Ιταλίας, δεν έχει ξεπεράσει το εμπόδιο της ανυπαρξίας ενιαίων ευρωπαϊκών εργαλείων που θα της εξασφαλίσουν την ελάχιστη ενιαία ευρωπαϊκή εγγύηση των 100.000 ευρώ με όρους ευρωπαϊκούς και όχι εθνικούς.
Πόσο μάλλον την δέσμευση για καθολική εγγύηση καταθέσεων...
Πληροφορίες του Insider.gr αναφέρουν ότι στο περιθώριο των συζητήσεων της Συνόδου Κορυφής που έχει αρχίσει στις Βρυξέλλες, το θέμα της ολοκλήρωσης της ενοποίησης (δηλαδή του ευρωπαϊκού Ταμείου Εγγυήσεων Καταθέσεων) του τραπεζικού συστήματος στην Ευρώπη, «θα ανοίξει...».
Αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει κάποιο άμεσο βήμα και πολύ περισσότερο να κλείσει άμεσα.
Στο μεταξύ, βέβαια, η βασική αιτία που έχει «σπρώξει» στο προσκήνιο την νέα τραπεζική κρίση, δηλαδή η αύξηση των επιτοκίων, συνεχίζεται τόσο από την ΕΚΤ όσο και από την Fed...
