Μια ματιά στις «καταστάσεις» της ΕΚΤ που αφορούν στην χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών τραπεζών μέσω των προγραμμάτων «επιδοτούμενης» παροχής ρευστότητας, τα γνωστά «TLTROs», υποδεικνύει ότι τον μήνα Ιούνιο οι ευρωπαϊκές Τράπεζες πρέπει να «επιστρέψουν» στην ΕΚΤ χρωστούμενα της τάξης των 447 δισ. ευρώ.
Ήδη βέβαια από την στιγμή που η ΕΚΤ άλλαξε τους όρους παροχής των επιδοτούμενων δανείων του προγράμματος, πολλές μεγάλες και καλά κεφαλαιοποιημένες τράπεζες άρχισαν να «επιστρέφουν» τα χρήματα από το περασμένο φθινόπωρο. Αυτές που έχουν μείνει πίσω προφανώς ήταν αυτές που είχαν μικρότερη κεφαλαιακή ευχέρεια, με άλλα λόγια αυτές που τα είχαν περισσότερο ανάγκη...
Μέχρι στιγμής δεν έχει δημοσιοποιηθεί κάποια μελέτη η οποία να αξιολογεί το εύρος και το βάθος των συνεπειών από την αυτή την δραματική συρρίκνωση της διαθέσιμης ρευστότητας καθώς το μέγεθος των 447 δισ. ευρώ είναι... τεράστιο.
- Διαβάστε ακόμα - Τι απαντά η Goldman Sachs στα κρίσιμα ερωτήματα των επενδυτών για επιτόκια, πληθωρισμό, ύφεση
Αν σκεφτεί κανείς ότι τα «δάνεια» αυτά ήταν κεφάλαια που η ΕΚΤ έδινε στις τράπεζες όχι μόνο δωρεάν, αλλά και με επιδότηση, δηλαδή τις «πλήρωνε» με 0,5% επιτόκια για να τα πάρουν, η απόσυρσή τους τώρα από τα κεφάλαια των τραπεζών θα μπορούσε να ισοδυναμεί σε «σεισμό». Τουλάχιστον για όσες δεν έχουν προετοιμασθεί επαρκώς για αυτό ή που οι συνθήκες της απότομης αύξησης των επιτοκίων τις έχει φέρει σε δύσκολη θέση, θα υποστούν τεράστια πίεση, ακόμα και αν αυτή δεν είναι τόσο «μεγάλη» όσο αυτή που παρέσυρε τον Μάρτιο την Credit Suisse ή την Deutsche Bank...
Η απόσυρση των TLTROs δεν αφορά κατά συνέπεια μόνο τις τράπεζες αλλά και την πραγματική οικονομία των χωρών της Ευρωζώνης.
Αυτά τα επιδοτούμενα δάνεια «δίνονταν» με την προϋπόθεση ότι διοχετεύονται στην συνέχεια σε (τοκοφόρα) δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Που σημαίνει ότι αφ’ ενός σταματάει ένα εξαιρετικά ευνοϊκό, δηλαδή επιδοτούμενο (για τις τράπεζες αλλά και τις επενδύσεις) κανάλι έμμεσης χρηματοδότησης από την ΕΚΤ και αφ’ εταίρου αυτό γίνεται σε μία στιγμή που αυξάνεται το κόστος του χρήματος που θα πρέπει να επιστραφεί...
Η απόσυρση των 447 δισ. ευρώ τον Ιούνιο έρχεται με άλλα λόγια σε ένα περιβάλλον που για την Ευρωζώνη τουλάχιστον διαμορφώνεται τόσο από την συνεχιζόμενη αύξηση των επιτοκίων όσο και από την μείωση της επανεπένδυσης των λήξεων των προγραμμάτων APP κατά 15 δισ. ευρώ μηνιαίως, κάτι που θα επανεξετασθεί αυξητικά μέσα στον Μάιο.
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν δημοσιευμένες εκτιμήσεις από την πλευρά της ΕΚΤ για το πως θα γίνει αυτό χωρίς να υπάρξει νέο κύμα πιέσεων στο τραπεζικό σύστημα. Ένα είναι βέβαιο, ότι η χρηματοδοτική πίεση στην οικονομία θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο...
Τα «επεισόδια» SVB, SB, FPB, και στις ΗΠΑ δεν έχουν τελειώσει
Πρόσφατα έπεσε στην αντίληψη του Insider.gr, μελέτη ομάδας οικονομολόγων πανεπιστημίων στις ΗΠΑ μεταξύ των οποίων το Κολούμπια και το Στάνφορντ, που έβαλε στο μικροσκόπιο την κατάσταση 4.800 μικρομεσαίων τραπεζών που στην ουσία αντιπροσωπεύουν σχεδόν το σύνολο του φάσματος του αμερικάνικου τραπεζικού συστήματος.
Η μελέτη έγινε με αφορμή την περίπτωση της SVB, της SB κ.λ.π. και δημοσιεύθηκε στο Social Science Research.
Το εύρημα της μελέτης είναι ότι «... Η αγοραία αξία των τραπεζικών περιουσιακών στοιχείων των ΗΠΑ είναι 2 τρισεκατομμύρια δολάρια χαμηλότερη από ό,τι υποδηλώνει η λογιστική αξία των περιουσιακών στοιχείων που αντιπροσωπεύουν χαρτοφυλάκια δανείων που διακρατούνται μέχρι τη λήξη... Οι τραπεζικές δραστηριότητες αποτίμησης σε αγοραίες τιμές μειώθηκαν κατά μέσο όρο 10% σε όλες τις τράπεζες, με το κατώτερο 5% να μειώνεται κατά 20%... Το 10% των τραπεζών έχουν μη αναγνωρισμένες ζημίες μεγαλύτερες από εκείνες του SVB. Ούτε η SVB ήταν η τράπεζα με τη χειρότερη κεφαλαιοποίηση, με το 10% των τραπεζών να έχουν χαμηλότερη κεφαλαιοποίηση από την SVB».
Και η μελέτη καταλήγει «... Ακόμη και αν μόνο οι μισοί από τους ανασφάλιστους καταθέτες αποφασίσουν να αποσυρθούν, σχεδόν 190 τράπεζες διατρέχουν δυνητικό κίνδυνο να αποδυναμώσουν τους ασφαλισμένους καταθέτες...».
Στα ευρήματα της μελέτης αυτής θα μπορούσαμε να προσθέσουμε τα όσα αναφέρονται ως εκτίμηση της JP Morgan σύμφωνα με την οποία λόγω της κατάστασης αυτής, έχει καταγραφεί «φυγή» καταθέσεων της τάξης των 550 δισ. δολ. που έχει αντιμετωπισθεί μόνο χάρη στην έκτακτη παρέμβαση της Fed και της κυβέρνησης.
Στο σημείο αυτό θα ήταν χρήσιμο να υπενθυμίσουν πρόσφατο ρεπορτάζ του Insider.gr που αναφέρθηκε σε μελέτη, του FDCI, που υπολογίζει ότι τα ομόλογα που κατέχουν τα πιστωτικά ιδρύματα τυπικά «μέχρι τη λήξη» (προκειμένου να μην ληφθεί υπόψη η μείωση της αγοραίας αξίας) ξεπερνούν τα 2.000 δισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή δύο τρισ. δολάρια.
Μέσα στις συνθήκες αυτές η Fed, όπως και η ΕΚΤ, θα πρέπει να αποφασίσει μέσα στον Μάιο το αν το τραπεζικό σύστημα «αντέχει» άλλη... σύσφιξη με στόχο την αναχαίτιση του πληθωρισμού ή βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο γύρο τύπου SVB, SB, κ.λ.π.
