Ρύζι, σιτάρι, γάλα και ζαχαροκάλαμο: Η Ινδία είναι μεταξύ των μεγαλύτερων παραγωγών αυτών των γεωργικών προϊόντων, ωστόσο εκατομμύρια εξακολουθούν να λιμοκτονούν στην πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου.
«Η πείνα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Ινδία», δήλωσε στο CNBC εκπρόσωπος της παγκόσμιας αγροτικής επιχείρησης Bunge.
«Υπάρχουν ακόμη εκατομμύρια άνθρωποι που πεινούν. Ακόμα δεν λαμβάνουν το φαγητό που θέλουν. Και αν λαμβάνουν φαγητό, δεν είναι θρεπτικό», δήλωσε ο Amit Sharma.
Η Ινδία μπορεί να είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός τροφίμων στον κόσμο με βάση την περιεκτικότητα σε θερμίδες, ωστόσο η χώρα κατατάχθηκε στις 111 από τις 125 χώρες στον πρόσφατα δημοσιευμένο Παγκόσμιο Δείκτη Πείνας, ο οποίος αναφέρεται στο επίπεδο της πείνας στον πληθυσμό της Ινδίας ως «σοβαρό».
Η Ινδία, με πληθυσμό 1,4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, αντιπροσωπεύει το ένα τέταρτο των υποσιτισμένων στον κόσμο και φιλοξενεί πάνω από 190 εκατομμύρια πεινασμένους ανθρώπους.
Logistics και εφοδιαστικές αλυσίδες
Ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος έγκειται στις υλικοτεχνικές αστοχίες.
«Ο μόνος λόγος είναι επειδή δεν υπάρχει εφοδιαστική αλυσίδα. Κανείς δεν μιλάει για την εφοδιαστική αλυσίδα. Κανείς δεν μιλάει για τα logistics», είπε ο Sharma.
Η «κακή υποδομή» της Ινδίας έχει οδηγήσει σε απώλειες σχεδόν 40% μετά τη συγκομιδή για ορισμένα προϊόντα, σύμφωνα με στοιχεία από τη Διεθνή Διοίκηση Εμπορίου, μέρος του Υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ.
Οι απώλειες μετά τη συγκομιδή αφορούν σε τρόφιμα που χάνονται στην αλυσίδα εφοδιασμού από τη συγκομιδή των καλλιεργειών έως τη διαδικασία κατανάλωσης. Τα λαχανικά και τα φρούτα λήγουν πιο γρήγορα όταν υπάρχει έλλειψη ψυχρής αποθήκευσης και εκατοντάδες τόνοι δημητριακών τροφίμων κινδυνεύουν να σαπίσουν στις αποθήκες.
Άλλοι λόγοι για τη χαμηλή παραγωγικότητα της Ινδίας περιλαμβάνουν τα «αναποτελεσματικά» συστήματα διανομής τροφίμων, τον ασταθή και ασυνήθιστο καιρό, τους αυστηρούς κανονισμούς καθώς και την έλλειψη εκπαίδευσης και κατάρτισης για τους αγρότες, ανέφερε η ITA.
Το επισιτιστικό πρόβλημα της Ινδίας επιδεινώνεται επίσης από το γεγονός ότι η ανερχόμενη μεσαία τάξη είναι σε πορεία ζήτησης για περισσότερα τρόφιμα - και καλύτερης ποιότητας επίσης.
«Το πρώτο πράγμα που ξοδεύει ένα άτομο αποκτώντας επιπλέον εισόδημα είναι για καλύτερο φαγητό», είπε η Garima Jain, αναπληρώτρια διευθύνουσα σύμβουλος και επικεφαλής σιτηρών στο Louis Dreyfus. Πρόσθεσε ότι οι ανάγκες για πρωτεΐνη στην Ινδία πρόκειται να αυξηθούν.
Η ανάγκη για επισιτιστική ασφάλεια έχει γίνει σημαντική, σχολίασαν τόσο η Jain όσο και ο Sharma. Είναι ένα ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίσει κατά μέτωπο η κυβέρνηση καθώς πλησιάζουν οι εκλογές στη χώρα.
Η προστατευτική προσέγγιση της Ινδίας
Η Ινδία είναι ο κορυφαίος παραγωγός γάλακτος στον κόσμο και ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός ρυζιού, σιταριού, λαχανικών και φρούτων.
Η χώρα λέει ότι είναι «αυτοδύναμη και διεθνώς ανταγωνιστική», ωστόσο τον περασμένο χρόνο, οι ασταθείς προμήθειες και οι κινήσεις των τιμών για ζωτικής σημασίας προϊόντα διατροφής οδήγησαν την κυβέρνηση να περιορίσει τις αποστολές στο εξωτερικό.
Σε μια προσπάθεια να συγκρατήσει τις εγχώριες τιμές, η Ινδία απαγόρευσε τις εξαγωγές κρεμμυδιών από τον Δεκέμβριο έως τον Μάρτιο. Τον Οκτώβριο, η χώρα επέκτεινε τους περιορισμούς στις εξαγωγές ζάχαρης που ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο.
Αν και είναι ο κορυφαίος εξαγωγέας ρυζιού στον κόσμο, απαγόρευσε επίσης τις εξαγωγές λευκού ρυζιού πλην μπασμάτι τον Ιούλιο.
Οι τιμές της ντομάτας, σημαντικής βάσης στα τοπικά πιάτα, εκτοξεύτηκαν επίσης πέρυσι λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών.
Καθώς οι εκλογές πλησιάζουν, ορισμένοι ελπίζουν ότι θα μπορούσαν να ληφθούν περισσότερα μέτρα για να βοηθηθεί το διατροφικό οικοσύστημα της χώρας.
Η Ινδία πρόκειται να δημοσιεύσει τον ενδιάμεσο προϋπολογισμό της την Πέμπτη.
