Ροή
Ένας νέος κύκλος πολιτικών ζυμώσεων ξεκινά στις ΗΠΑ μετά την απόφαση του Τζο Μπάιντεν να αποσυρθεί από την πολιτική κούρσα για την προεδρία των ΗΠΑ και να στηρίξει την αντιπρόεδρό του, Κάμαλα Χάρις για να πάρει το «χρίσμα» του Δημοκρατικού Κόμματος.
Έμοιαζε με το χρονικό μιας προαναγγελθείσας παραίτησης, που έφερε ανακούφιση στο κόμμα των Δημοκρατικών που εμφάνιζε καθημερινά μία ολοένα και πιο προβληματική εικόνα. Η αισιοδοξία επέστρεψε, σε τέτοιο βαθμό που μέσα σε λίγες ώρες η οργάνωση συγκέντρωσης κεφαλαίων υπέρ του Δημοκρατικού κόμματος ActBlue ανακοίνωσε το βράδυ της Κυριακής, πως κατέγραψε το υψηλότερο ποσό που εξασφαλίστηκε μέσα σε μια μέρα ενόψει των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ την 5η Νοεμβρίου.
Ωστόσο, καθώς η Χάρις προετοιμάζεται να αντικαταστήσει δυνητικά τον Μπάιντεν ως υποψήφια για την Προεδρία των ΗΠΑ, αντιμετωπίζει πλέον και την πρόκληση να διατυπώσει το δικό της όραμα για την καθοδήγηση της οικονομίας των ΗΠΑ που εξακολουθεί να παλεύει με τον πληθωρισμό, ενώ παράλληλα πρέπει να αντιμετωπίσει και τις υποσχέσεις του Ντόναλντ Τραμπ για περισσότερες περικοπές στους φόρους.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, μία πιθανή κυβέρνηση Χάρις θα υπερασπιστεί τις οικονομικές πολιτικές που θέσπισε ο Μπάιντεν κατά τη διάρκεια της θητείας του, συμπεριλαμβανομένων των επιδοτήσεων της νομοθεσίας περί μείωσης του πληθωρισμού («Inflation Reduction Act») για ηλεκτρικά αυτοκίνητα και έργα πράσινης ενέργειας, την αύξηση της χρηματοδότησης της IRS για την καταδίωξη πλούσιων φοροφυγάδων, τους ειδικούς φόρους στις εξαγορές μετοχών και τον ελάχιστο εταιρικό φόρο 15% για τις μεγάλες εταιρείες.
«Μια προεδρία της Χάρις θα ήταν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, η συνέχεια της κυβέρνησης Μπάιντεν», δήλωσε στο MarketWatch ο Ισαάκ Μπολτάνσκι, διευθυντής έρευνας πολιτικής στο BTIG.
«Από μια Δημοκρατική σκοπιά, νομίζω ότι αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό, όχι ένα σφάλμα», είπε, προσθέτοντας ότι οι ανησυχίες για μία οικονομική πολιτική υπό την ηγεσία του Μπάιντεν «δεν οφείλονταν στις πολιτικές του, αλλά στην υγεία και την ικανότητά του».
Ακόμη και σε περίπτωση νίκης της Χάρις επί του Ντόναλντ Τραμπ τον Νοέμβριο, οι αναλυτές λένε ότι είναι πιθανό οι Ρεπουμπλικάνοι να ανακτήσουν τη Γερουσία, περιορίζοντας την ικανότητα της Χάρις να υπογράφει κομματική νομοθεσία.
Εάν κερδίσει την Προεδρία, η Χάρις αναμένεται πως θα έρθει αντιμέτωπη με την ανάγκη να διαπραγματευτεί την παράταση των φορολογικών περικοπών του 2017, οι οποίες μείωσαν προσωρινά τους ατομικούς συντελεστές φόρου εισοδήματος και αύξησαν την πίστωση φόρου για τα παιδιά.
Ο Μπάιντεν υποσχέθηκε να παρατείνει αυτές τις περικοπές για οικογένειες που βγάζουν λιγότερα από 400.000 δολάρια ετησίως και οι αναλυτές λένε ότι η Χάρις πιθανότατα θα υιοθετήσει την ίδια θέση.
Στην περίπτωση όπου θα υπάρχει ένας Δημοκρατικός στον Λευκό Οίκο ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι θα ελέγχουν τουλάχιστον ένα κομμάτι του Κογκρέσου, θα ήταν ένα σενάριο στο οποίο οι επενδυτές θα πρέπει να περιμένουν λίγο περισσότερο δημοσιονομικό περιορισμό από ό,τι αν κερδίσει ο Τραμπ ή υπάρξει «σάρωση» των Δημοκρατικών, σύμφωνα με την Henrietta Treyz, διευθύντρια οικονομικής πολιτικής στης Veda Partners.
«Δεν υπάρχει κανένας σοβαρός δημοσιονομικός περιορισμός ή συζήτηση για τη μείωση του ελλείμματος στο Καπιτώλιο και δεν βλέπουμε να προκύπτει καμία εκτός εάν ο Μπάιντεν κερδίσει την επανεκλογή και οι Ρεπουμπλικάνοι επιστρέψουν στη δημοσιονομική συντηρητική «μάντρα» τους της εποχής του 2011», έγραφε σε πρόσφατο σημείωμα της.
Η Χάρις δεν έχει μακρά ιστορία στην οικονομική πολιτική, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της δημόσιας ζωής της το έχει περάσει ως εισαγγελέας, αλλά ο σύντομος χρόνος της ως γερουσιαστής και υποψήφιος για την προεδρία του 2020 θα μπορούσε να δώσει κάποια εικόνα για τις απόψεις της.
Κατά τη διάρκεια της θητείας της ως γενικός εισαγγελέας της πολιτείας της Καλιφόρνια, βοήθησε να εξασφαλίσει έναν διακανονισμό 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων για ιδιοκτήτες σπιτιών που είχαν πληγεί από την οικονομική κρίση και δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, μετά την αποχώρηση της από τις εθνικές συνομιλίες, αφού μετά τις προσωπικές της συναντήσεις με εκπροσώπους των τραπεζών, κατέληξε πως η συμφωνία που πρόσφεραν θα παρείχε μόλις 2 έως 4 δισεκατομμύρια δολάρια στην Καλιφόρνια. Υποστήριξε επίσης τη νομοθεσία για τα δικαιώματα των ιδιοκτητών σπιτιού στην Καλιφόρνια, δύο κινήσεις που εδραίωσαν την ιδιότητά της ως υπέρμαχος των καταναλωτών ενόψει της υποψηφιότητάς της το 2020.
Η Χάρις επικεντρώθηκε επίσης στους αγώνες των ενοικιαστών κατοικιών χαμηλού εισοδήματος και μεσαίας τάξης, προτείνοντας κατά τη διάρκεια της προεδρικής της θητείας μια έκπτωση φόρου για οικογένειες που ξοδεύουν περισσότερο από το 30% του εισοδήματός τους σε ενοίκια και υπηρεσίες κοινής ωφέλειας.
Επίσης, το 2019, η Χάρις πρότεινε αύξηση των φόρων στα ακίνητα στους πλούσιους για να πληρώσει ένα σχέδιο 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την αύξηση των μισθών των δασκάλων. Σε αυτό που τιμολογήθηκε ως η «μεγαλύτερη ομοσπονδιακή επένδυση στην αμοιβή των δασκάλων στην ιστορία των ΗΠΑ», το σχέδιο θα έδινε στον μέσο δάσκαλο στην Αμερική αύξηση μισθού 13.500 δολαρίων.
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας στη βιογραφία της Χάρις είναι οι μακροχρόνιοι δεσμοί της με μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας. Ως πολιτικός με έδρα το Σαν Φρανσίσκο, έχει καλλιεργήσει στενές σχέσεις με μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας όπως η Meta και η μητρική Google της Alphabet, γεγονός που θεωρήθηκε ως υποχρέωση το 2020 Δημοκρατικές προκριματικές εκλογές, αλλά θα μπορούσαν να είναι καλά νέα για τους επενδυτές τεχνολογίας εάν κερδίσει την προεδρία.
Πιο «συμπονετική» για τους Παλαιστινίους
Όσο αφορά την εξωτερική πολιτική, στους περισσότερους τομείς, η Χάρις πιθανότατα θα συνέχιζε πολλούς από τους στόχους εξωτερικής πολιτικής του προέδρου Μπάιντεν. Σύμφωνα με το Politico, θα πρόσφερε πιθανώς ισχυρή υποστήριξη στην πολεμική προσπάθεια της Ουκρανίας και θα συνέχιζε τις πρωτοβουλίες για την εμβάθυνση των συμμαχιών στην Ασία και τον Ειρηνικό ενόψει της γεωπολιτικής ανόδου της Κίνας. Και πιθανότατα θα εξακολουθούσε να βλέπει τις ΗΠΑ να παρέχουν ισχυρή υποστήριξη στο Ισραήλ και σε άλλους συμμάχους στη Μέση Ανατολή.
Ωστόσο, όσον αφορά τον πόλεμο του Ισραήλ κατά της Χαμάς, η Χάρις ακούγεται πιο «συμπονετική» για τα δεινά των Παλαιστινίων, μια στάση που θα μπορούσε να ηρεμήσει τους Αραβοαμερικανούς ψηφοφόρους και άλλους που ανησυχούν από την υποστήριξη του Μπάιντεν στην πολεμική προσπάθεια του Ισραήλ στη Γάζα.
Η Lily Greenberg Call, η οποία παραιτήθηκε από τη θέση της ειδικής βοηθού του επιτελάρχη στο Υπουργείο Εσωτερικών μετά από ένα χρόνο λόγω της αντίθεσής της στην ακλόνητη υποστήριξη του Μπάιντεν για την πολεμική στρατηγική του Ισραήλ, λέει την προσωπική της εμπειρία από τη δουλειά για την αντιπρόεδρο ως διοργανώτρια κοινοβουλευτικής ομάδας στην Αϊόβα για τις προκριματικές της εκλογές.
«Η Χάρις πρέπει να ακούσει την πλειονότητα των Αμερικανών ψηφοφόρων και να χρησιμοποιήσει όλη τη μόχλευση της κυβέρνησης - συμπεριλαμβανομένης της διακοπής της μεταφοράς επιθετικών όπλων - για να πιέσει για μια διαρκή κατάπαυση του πυρός και ανταλλαγή ομήρων», είπε λίγο αφότου ο Μπάιντεν απέσυρε την υποψηφιότητά του για επανεκλογή την Κυριακή. «Έχω δουλέψει για την Καμάλα και ξέρω ότι θα κάνει το σωστό».
Ως γερουσιαστής, η Χάρις εξέφρασε λιγότερο επιθετικά αισθήματα από τον Μπάιντεν για τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και ορισμένες από τις σκληρές θέσεις της, συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας, της Ινδίας και της Τουρκίας, μπορεί επίσης να περιπλέξουν τις αλληλεπιδράσεις της με συμμάχους στη Μέση Ανατολή και την Ασία.
Πριν γίνει γερουσιαστής, η Χάρις πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας της ως αξιωματούχος επιβολής του νόμου. Ήρθε στην αντιπροεδρία με σχετικά μικρή εμπειρία στην εξωτερική πολιτική, γεγονός που την άφησε εξαρτημένη από τους συμβούλους της, οι οποίοι είναι σε μεγάλο βαθμό παραδοσιακοί, σύμφωνα με τον Τζιμ Τάουνσεντ, πρώην αξιωματούχο του Πενταγώνου και του ΝΑΤΟ.
