Οικονογράφημα: Χρυσός και τράπεζες πάλι στο πανηγύρι

Ο κ. Ψ τηλεφώνησε πρώτος. Δεν επρόκειτο να κατέβει στο καφέ του κ. Γιώργου με τέτοιο καύσωνα… Την ίδια σκέψη όμως είχαμε κάνει όλοι. Θα ήταν τρελό να συναντηθούμε εκεί σε τέτοιες συνθήκες.

Η Ελένη όμως είχε την λύση. Μας πρότεινε ένα καφέ στην γειτονιά της μέσα στο πράσινο προστατευμένο με ένα σύστημα ανεμιστήρων που ταυτόχρονα ψεκάζουν κρύο νερό στην ατμόσφαιρα και εξασφαλίζουν... δροσιά.

Φάνηκε κάπως υπερβολικό, αλλά δεχθήκαμε την πρόσκληση και βρεθήκαμε εκεί. Προς μεγάλη μας έκπληξη, παρά τον καύσωνα το περιβάλλον ήταν εξαιρετικό. Δεν θα μπορούσες να πεις ότι είχε δροσιά αλλά σίγουρα ήταν ένα περιβάλλον που μπορούσες να κάτσεις σχεδόν ευχάριστα.

Ο κ. Ψ μάλιστα μας ανακοίνωσε ότι θα φροντίσει να προμηθευτεί κι αυτός ένα δύο τέτοιους ανεμιστήρες για το σπίτι του.

Και ο καφές καλός, παρ’ ότι ο κ. Χ και ο κ. Ψ προτίμησαν παγωμένο πράσινο τσάι.

«Καλή η ιδέα σου» συμφώνησε ο κ. Ψ απευθυνόμενος στην Ελένη.

«Βρε παιδιά» παρατήρησε η Ελένη, «για να πω την αλήθεια έχω αρχίσει να ανησυχώ πολύ. Μίλησα με φίλους στο Λονδίνο και είναι πολύ ανήσυχοι. Αυτή η μετάλλαξη Delta …θερίζει, είναι σαν να έχει ξεσπάσει νέο κύμα. Τι θα γίνει όταν φτάσει εδώ; Ήδη απ’ ότι μαθαίνω στην Πορτογαλία κάνει θραύση, στην Γαλλία το ίδιο, οι γερμανοί έχουν αυξήσει τους ελέγχους, αλλά κατά πως φαίνεται θα κάνουν εκλογές εν μέσω νέου κύματος της πανδημίας. Και σεις βρέ παιδί μου» είπε σε μένα, «τώρα που πάτε Κρήτη με την άδεια, προσέξτε λιγάκι, το Ηράκλειο έχει αρχίσει να φουντώνει με την Delta…».

«Α, μην ανησυχείς εκεί που πάμε εμείς, δύσκολα θα φτάσει η Delta. Εντάξει δεν λέω, ο κίνδυνος με τον συγχρωτισμό στο καράβι υπάρχει, αλλά …θα το προσέχουμε», την καθησύχασα.

Ο κ. Χ μετά από λίγο και αφού εξαντλήσαμε τα της πανδημίας, γύρισε στην κουβέντα στην οικονομία.

«Πρόσεξα» παρατήρησε, «ότι επισημάνατε προχθές αυτή την αλλαγή που γίνεται με τον χρυσό και τις τράπεζες. Απ’ όσο ξέρω ευτυχώς οι ελληνικές τράπεζες δεν έχουν εμπλακεί στα παιχνίδια με assets αναφοράς χρυσού. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι οι ελληνικές τράπεζες. Αυτό που γίνεται στην Ευρώπη από την Δευτέρα έτσι κι αλλιώς θα καλύψει και τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα στο τέλος, αλλά για να πω την αλήθεια δεν καταλαβαίνω γιατί αρχίζουν το «ξεφούσκωμα» με τον χρυσό και όχι με τόσες άλλες φούσκες που κυκλοφορούν». Πρόσεξα ότι τόσο κ . Ψ όσο και η Ελένη κοιτούσαν πότε τον κ. Χ πότε εμένα για να καταλάβουν για τι πράγμα μιλάμε. Ανέλαβα να εξηγήσω.
«Από προχθές Δευτέρα μπήκε σε εφαρμογή μία νέα Οδηγία της αρμόδιας Επιτροπής Εποπτείας του τραπεζικού συστήματος της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS) για την κατοχή μελλοντικών συμβολαίων αξιώσεων σε χρυσό και άλλα τέτοια παράγωγα σε χρυσό, αυτά που αποκαλούμε «χάρτινο χρυσό». Η Οδηγία επιβάλει ότι οποία τράπεζα συνεχίσει χρησιμοποιεί «χάρτινο» χρυσό θα πρέπει να έχει αντίστοιχη κάλυψη και σε φυσικό χρυσό.

Επειδή βέβαια δεν υπάρχει τόση ποσότητα χρυσού σε φυσική μορφή για να αγοραστεί από τις τράπεζες, ή πολύ περισσότερο οι τράπεζες δεν θα είναι σε θέση να διαθέσουν τόσο κεφάλαια για να τον αγοράσουν, θα πρέπει να κλείσουν αυτά τα συμβόλαια ή όσες θα συνεχίσουν θα πρέπει να διαθέσουν ανάλογα κεφάλαια για να τον αποκτήσουν. Όμως όσες τον αποκτήσουν πλέον θα αξιολογείται σαν κεφάλαιο Tier 1…».
«Με άλλα λόγια επιχειρούν να ξεφουσκώσουν το «χαρτί» που …παρίστανε τον χρυσό» σχολιάζει η Ελένη.
«Κάπως έτσι» της απαντάει ο κ. Χ.

«Να ρωτήσω κάτι. Ρε παιδιά κάτι τέτοιο δεν έγινε και το 1971 και ξεκίνησε το έλα να δεις με τον τετραπλασιασμό της τιμής του πετρελαίου και όσα ακολούθησαν;» παρατήρησε ο κ. Ψ.

Χαμογελώντας ο κ. Χ κούνησε καταφατικά το κεφάλι «Δεν έχεις και πολύ άδικο, η κίνηση εκείνη πάλι το ίδιο αφορούσε, την σχέση του χρυσού με το «χαρτί» που τον αντιπροσώπευε, δηλαδή το δολάριο. Μόνο που τότε το δολάριο ήταν το χαρτί/νόμισμα που πάνω του είχε ανοικοδομηθεί ολόκληρο το σύστημα μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν η Συμφωνία του Μπρέτον Γούντς του 1945 που όριζε ότι το δολάριο ήταν τόσο καλό όσο ο χρυσός, 35 δολ. η ουγκιά χρυσού και με αυτή την συμφωνία όποιος είχε δολάριο είχε πραγματική «αξία» στο θησαυροφυλάκιό του. Η κατάρρευση της Συμφωνίας του Μπρέτον Γούντς τον Αύγουστο του 1971, πριν από 50 χρόνια, δρομολόγησε την κρίση που ζούμε μέχρι και σήμερα… Τώρα δεν μιλάμε για το δολάριο, μιλάμε για τα παράγωγα συμβόλαια χρυσού. Τα οποία δεν λέω είναι μεγάλη υπόθεση, αλλά δεν πιστεύω ότι το ξεφούσκωμά τους θα κλονίσει το... σύστημα».

«Καλύτερα να περιμένουμε πριν βγάλουμε συμπέρασμα» σχολίασα. «H BIS για να ξεκινήσει το «ξεφούσκωμα» από τα παράγωγα χρυσού και μάλιστα από τους ισολογισμούς των τραπεζών, κάτι βλέπει να …έρχεται και προσπαθεί να στήσει αναχώματα. Ποτέ δεν κάνουν κάτι που θα κοστίσει στις τράπεζες χωρίς ισχυρό κίνητρο. Και το γεγονός ότι ξεκινάνε με τον χρυσό με κάνει να σκέπτομαι πως προσπαθούν να ξεκαθαρίσουν την «κόπρο του Αυγεία» από το νομισματικό σύστημα περισσότερο παρά από τις τράπεζες… Πιστεύω ότι αυτή η ιστορία έχει δρόμο μπροστά της και δεν εννοώ τις αλλαγές που αυτό θα προκαλέσει στην τιμή του χρυσού. Θα δούμε, ας περιμένουμε να καταλάβουμε τι γίνεται…».

Ο κ. Χ κούνησε καταφατικά το κεφάλι και σε λίγο είχε γυρίσει την κουβέντα στο αγαπημένο του θέμα, τα κίτρινα τυριά της Νάξου που άρχισε να τα συγκρίνει με τα κρητικά. Η κουβέντα κύλισε χαλαρά, αλλά τα ερωτηματικά για την Οδηγία της BIS δεν έφυγαν από την σκέψη μας, όπως φάνηκε στο τέλος της βραδιάς, που ο κ. Χ με παρακάλεσε να τον ενημερώσω για ότι νεότερο είχα σχετικά.

Γ. Αγγέλης