Οικογράφημα: Έρχονται νέες «πυρκαγιές», αλλιώτικες αυτή την φορά

«Φίλτατε, αν και οι καπνοί από τις πυρκαγιές συνεχίζουν να σκοτεινιάζουν τον ουρανό εδώ που βρίσκομαι, προτιμώ να σου γράψω για κάτι άλλο.

Καταλαβαίνεις ότι είναι κι αυτός ένας τρόπος για να αποφύγεις να σκέφτεσαι διαρκώς αυτό που ζούμε τώρα…».

Κάπως έτσι ο κ. Χ ξεκινούσε το mail που μου έστειλε χθες, το τρίτο κατά σειρά από τότε που λόγω της έκτακτης κατάστασης που έχει δημιουργηθεί με τις εφιαλτικές πυρκαγιές, διακόψαμε τις τακτικές συναντήσεις μας.

«Ξαναγυρίζω στο θέμα που είχα ανοίξει στο mail που σου είχα στείλει στις 2 Αυγούστου. Εκείνο που αφορούσε στα γεγονότα του Αυγούστου του 1971 και το τέλος της Συμφωνίας του Μπρέτον Γουντς. Μισό αιώνα πριν από σήμερα…

Τότε που ο Νίξον κατήργησε την σταθερή σχέση χρυσού δολαρίου και άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου.

Αυτούς που παραμένουν ανοικτοί και σπέρνουν οικονομικές και πολιτικές θύελλες έκτοτε χωρίς τέλος…

Λοιπόν το ερώτημα που θέλω να σου θέσω – και σ’ αυτό περιμένω να με βοηθήσεις με ότι χρήσιμο διαθέτεις από πληροφορίες ή άλλη ενημέρωση – είναι το τι συνέβει με τον χρυσό έκτοτε.

Και όταν λέω τι συνέβει με τον χρυσό δεν εννοώ πως εξελίχθηκε η «τιμή» του σε δολάρια, αυτό είναι καταγεγραμμένο με απόλυτη συνέχεια στις συναλλαγματικές ισοτιμίες μέχρι σήμερα.

Εννοώ τι συνέβει με τον χρυσό, αυτόν που σε φυσική μορφή αποτελούσε την αξιακή μορφή της εγγύησης του δολαρίου…

Αυτά τα 50 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από το τέλος του Μπρέτον Γουντς τι έχει γίνει με τον χρυσό; Που βρίσκεται; Ποιοι τον έχουν;

Και κυρίως γιατί η Βασιλεία 3 ξαναθυμήθηκε την ύπαρξή του και θέτει πρωτοφανείς αυστηρούς περιορισμούς στην διαχείρισή από τις τράπεζες όσο αφορά τα κεφάλαιά τους;

Αν θυμάμαι καλά είχατε θέσει και σεις το θέμα αυτό στο Insider.gr, διευκρινίζοντας ότι οι νέοι κανονισμοί της Βασιλεία 3 υποχρεώνουν τις τράπεζες να διατηρούν ως εγγύηση του «χάρτινου» χρυσού με τις διάφορες μορφές παραγώγων που χρησιμοποιούν, ανάλογες ποσότητες «φυσικού» χρυσού.

Πενήντα χρόνια μετά γιατί η BIS μέσω της Βασιλεία 3 …θυμήθηκε ότι υπάρχει και «χάρτινος» χρυσός;

Και μάλιστα σε ποσότητες που μπορεί να αποτελούν κίνδυνο για τις τράπεζες, αν δεν υπάρχει και η ανάλογη «ποσότητα» σε φυσική μορφή;

Ψάχνοντας λιγάκι τα στοιχεία που υπάρχουν διαπίστωσα τα εξής ενδιαφέροντα.

Κατ’ αρχήν η Fed μετά την αναστολή της Συμφωνίας του Μπρέτον Γουντς και με το δολάριο να διολισθαίνει ραγδαία έναντι του χρυσού, για να φρενάρει την κατάσταση άρχισε να πουλάει χρυσό σε φυσική μορφή. Οι αριθμοί λένε ότι μέσα από αρκετές αναταράξεις μερικές φορές πέτυχε την σταθεροποίηση του δολαρίου, αλλά όχι για πολύ.

Το ενδιαφέρον για τον χρυσό άρχισε να …αραιώνει μετά τα μέσα της δεκαετίας του 80 και την Συμφωνία στο Πλάζα το 1985.

Βασικά το ενδιαφέρον για την συλλογή χρυσού σε φυσική μορφή εξελίχθηκε τις επόμενες δεκαετίες αντιστρόφως ανάλογα με την απελευθέρωση της κίνησης κεφαλαίων παγκοσμίως…

Και αυτό γιατί άρχισαν να αναπτύσσονται με ραγδαία ταχύτητα διάφορες μορφές παραγωγής …χρυσού, χωρίς την ανάγκη της «φυσικής» παρουσίας του.

Αναφέρομαι στα γνωστά παράγωγα προϊόντα των οποίων η πολυπλοκότητα άρχισε να αυξάνεται με απίθανο τρόπο από τους παραγωγούς τους, δηλαδή τις τράπεζες.

Τα παράγωγα σαν τραπεζικά προϊόντα όπως γνωρίζεις αρχικά αναπτύχθηκαν σαν ασφάλιση έναντι επενδυτικού κινδύνου.

Πολύ γρήγορα όμως μεταλλάχθηκαν στην πλειονότητά τους σε επενδυτικά …στοιχήματα. Ο όγκος τους ξεπέρασε κατά 100νταδες φορές τον όγκο του χρυσού σε φυσική μορφή που υπήρχε και υπάρχει στα θησαυροφυλάκια φύλαξης…

Ο χρυσός παρ’ ότι προϊόν που δεν αποδίδει «τόκους» εν τούτοις μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο αν μεταλλαχθεί σε ένα επενδυτικό στοίχημα που βέβαια δεν απαιτεί την παρουσία χρυσού σε φυσική μορφή.

Στο σημείο αυτό θα μου επιτρέψεις να επισημάνω και μία άλλη παράμετρο που αφορά τις κεντρικές τράπεζες και κυρίως την Fed και την BoE που ήταν οι δύο κεντρικές τράπεζες στις οποίες είχε συγκεντρωθεί ο χρυσός σε φυσική μορφή έναντι των κινδύνων του Β Παγκόσμιου Πολέμου.

Και εδώ έγιναν διάφορα περίεργα. Πολλές κεντρικές τράπεζες που είχαν τα αποθέματά τους στην Fed ή στην BoE ζήτησαν να τα επιθεωρήσουν…Και στις περισσότερες φορές δεν τα κατάφεραν. Για παράδειγμα η Bundesbank με περισσότερους από 1000 τόνους χρυσό στην Fed ζήτησε την μεταφορά του στην Γερμανία αλλά μέχρι στιγμής δεν τα έχει καταφέρει…Εχει πάρει μερικές δεκάδες τόνους μόνο. Και όταν ζήτησε να επιθεωρήσει τον δικό της χρυσό στο αμερικάνικο θησαυροφυλάκια δεν πήρε ποτέ την άδεια να το κάνει.

Γιατί λες να συμβαίνει κάτι τέτοιο;

Το πλέον ενδιαφέρον εδώ είναι ότι σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες η Fed ενημέρωσε ότι έχει μετατρέψει (έχει λιώσει) τις παλιές μπάρες χρυσού με τα χαρακτηριστικά των κεντρικών τραπεζών από τις οποίες προέρχονταν και τις έχει χυτεύσει με άλλη «σύγχρονη» τυποποίηση…

Πώς την λένε αυτή την παροιμία; Πιάσε το αυγό και κούρεψέ το.

Με άλλα λόγια κανείς αυτή την στιγμή δεν έχει καθαρούς λογαριασμούς με τον χρυσό που είχε πάει προς φύλαξη.
Παράλληλα οι τράπεζες ειδικά από την δεκαετία του 90’ και μετά έχουν ξεχάσει τον χρυσό σε φυσική μορφή και έχουν γεμίσει τα χαρτοφυλάκιά τους με «χάρτινο χρυσό» που στην πραγματικότητα δεν είναι άλλο από στοιχήματα εντός και εκτός των ρυθμιζόμενων αγορών, τα οποία, παρακαλώ, σε πολλές περιπτώσεις… κοσμούν τα πρώτης κατηγορίας ίδια κεφάλαιά τους.

Αυτά έχουν συμβεί από τον Αύγουστο του 1971 μέχρι τον Αύγουστο του 2021.

Και ξαφνικά η Κεντρική Τράπεζα των Κεντρικών Τραπεζών, η BIS με την Βασιλεία 3 «θυμάται» ότι ο χάρτινος χρυσός δεν είναι τόσο καλός όσο ο φυσικός. Κάπως έτσι είχε πει και Νίξον «παιδιά όσοι έχετε δολάρια να ξέρετε ότι από δώ και μπρος τα δολάριά σας δεν ανταλλάσσονται με χρυσό…».

Και δρομολογεί η Βασιλεία 3, την Οδηγία προσαρμογής με τον NSFR (Net Stable Funding Ratio), που θα μπορούσαμε να τον αποκαλέσουμε «καθαρό δείκτη σταθερής χρηματοδότησης», υποχρεώνοντας σταδιακά τις τράπεζες, είτε να αγοράσουν χρυσό για να αποκτήσουν πραγματική «αξία» για τα κεφάλαιά τους τα συμβόλαια χρυσού που έχουν, είτε να απομακρυνθούν από τα παιχνίδια με τον χρυσό. Με άλλα λόγια «παιδιά μέχρι εδώ με τον «χάρτινο» χρυσό, από δω και πέρα δεν λογαριάζεται για χρυσός…». Και ακολούθησε η επέλαση του πληθωρισμού…

Όλα αυτά 50 χρόνια μετά τον Αύγουστο του 1971.

Και σε ρωτάω – ρητορικό το ερώτημα – γιατί λες φίλε μου ότι το κάνουν αυτό; Προσωπικά έχω κάποιες σχετικές ιδέες, δεν τις λέω απαντήσεις, γιατί τέτοιες δεν έχω.

Θα περιμένω τα σχόλιά σου.

Και στο μεταξύ σου συνιστώ να αποφεύγεις την τηλεόραση, η κατάθλιψη είναι σίγουρη μετά τα πρώτα 15΄…

Περιμένω τα σχόλιά σου.

Με εκτίμηση κ. Χ».