Κίνητρα για παράλληλη απασχόληση των συνταξιούχων προτείνει το ΙΟΒΕ ως αντιστάθμισμα στην δημογραφική «βόμβα» που απειλεί το ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα. Ωστόσο η αύξηση του κόστους ζωής δεν αφήνει τους εργαζόμενους (πλησίον της σύνταξης) να ανοίξουν την «πόρτα της εξόδου», εξαιτίας της οικονομικής αβεβαιότητας και της απώλειας εισοδήματος που θα έχουν.
Αφενός η ένδοια που υπάρχει στην εγχώρια αγορά σε επαγγελματίες, αφετέρου η μαζική έξοδος από την εργασία που σημειώθηκε κατά την πρόσφατη υγειονομική κρίση, καθιστούν αναγκαία την απασχόληση των νέων συνταξιούχων.
Καθώς αυξάνει ο μέσος όρος ζωής, κάποιοι δεν θέλουν να βγουν από την αγορά εργασίας, που τους δίνει επιβράβευση – υλική και ηθική. Αρκετοί μάλιστα φέρονται να προτιμούν τις θέσεις μερικής απασχόλησης ή τις ευέλικτες μορφές εργασίας, οι οποίες «ευδοκιμούν» στο πανδημικό οικονομικό τοπίο. Αλλοι πάλι θέλουν να επιστρέψουν ως επιχειρηματίες και όχι ως υπάλληλοι, αξιοποιώντας το κεφάλαιο του εφάπαξ που συγκέντρωσαν.
Οι ειδικοί εκτιμούν πως η απασχόληση μετά την σύνταξη ίσως είναι το αντίδοτο στην Μεγάλη Παραίτηση.
Το ΙΟΒΕ προτείνει την θέσπιση ισχυρών κινήτρων για την παραμονή στην εργασία όσων βρίσκονται κοντά στα ελάχιστα όρια συνταξιοδότησης, καθώς το ποσοστό των συνταξιούχων που εργάζονται παραμένει σχετικά χαμηλό στην Ελλάδα, περί το 5%, σε αντιδιαστολή με χώρες όπως η Σουηδία, η Δανία και η Ελβετία όπου ξεπερνά το 20%.
Συνεπώς, κρίνεται σκόπιμο να αμβλυνθούν τα αντικίνητρα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες συνταξιούχοι προκειμένου να επιστρέψουν, έστω περιστασιακά ή με ευέλικτες μορφές, αλλά με επίσημο τρόπο, στην εργασία τους.
Υπενθυμίζεται πως οι συνταξιούχοι που δηλώνουν την απασχόλησή τους στον ΕΦΚΑ μετά τη συνταξιοδότησή τους, έχουν περικοπή κύριας και επικουρικής σύνταξης κατά 30%. Ωστόσο, ο χρόνος της απασχόλησης αξιοποιείται με προσαύξηση της σύνταξής τους.
Οι Έλληνες καθυστερούν την συνταξιοδότηση
Στον αντίποδα, η κρίση του κόστους ζωής έχει αντίκτυπο στις προσδοκίες των εργαζομένων και για τη συνταξιοδότηση, με το 16% των Baby Boomers να δηλώνει ότι σκοπεύει να καθυστερήσει την συνταξιοδότησή του, καθώς επιθυμεί να συμβάλει στα αυξανόμενα κόστη διαβίωσης, ενώ το 61% εκφράζει έντονη ανησυχία για την πτώση του εισοδήματός του, ως αποτέλεσμα της συνταξιοδότησης.
Το κόστος διαβίωσης και οι συνολικές οικονομικές απολαβές από την εργασία αποτελούν αποθαρρυντικούς παράγοντες και λειτουργούν ανασταλτικά στην απόφαση των εργαζομένων να ολοκληρώσουν την εργασιακή τους πορεία.
Παρόλο που τα αποτελέσματα της έρευνας της Workmonitor/Randstad για το προηγούμενο έτος είχαν καταγράψει ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων εξέφραζε την πεποίθηση ότι θα συνταξιοδοτηθεί πριν τα 65 έτη, στην τρέχουσα έρευνα αποκαλύπτεται μια σαφώς διαφορετική προοπτική και γίνεται σαφές ότι η οικονομική αβεβαιότητα αποτελεί κεντρικό παράγοντα αυτής της αλλαγής.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, ένας στους δύο ερωτηθέντες υποστηρίζει πως θα μπορέσει να συνταξιοδοτηθεί πριν τα 65 έτη, ενώ στην Ελλάδα στην ίδια ερώτηση αποκρίθηκε θετικά μόνο το 44,2%.
