Άνευ οφέλους ή ακόμα και βλαβερή μπορεί να είναι η λήψη φαρμάκων, πέραν των αντιπυρετικών, από ασθενείς με ήπια Covid-19 που αναρρώνουν στο σπίτι τους. Οι ειδικοί τονίζουν ότι η ανάρρωση εκτός νοσοκομείου βασίζεται στο τρίπτυχο «θερμόμετρο, οξύμετρο και σωστή παρακολούθηση και αντιμετώπιση των συμπτωμάτων», σε συνδυασμό με κλινοστατισμό και καλή ενυδάτωση.
«Η κοινή πρακτική χορήγησης αντιβιοτικών, κορτικοστεροειδών ή ακόμα και οξυγόνου κατ’ οίκον είναι εσφαλμένη και μπορεί να οδηγήσει σε αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα», ανέφερε σε ενημερωτική εκδήλωση του ΕΚΠΑ ο καθηγητής Πνευμονολογίας Στυλιανός Λουκίδης.
Όσον αφορά στην οξυμετρία (μέτρηση επιπέδων οξυγόνου στο αίμα), σημείωσε ότι ως κατώτερο όριο ορίζεται το 94%, ωστόσο για την παραπομπή στο νοσοκομείο λαμβάνεται υπόψη και ο πυρετός αλλά και η ταχύπνοια, η οποία μπορεί να διακριθεί και μέσα από τον τρόπο που μιλάει ο ασθενής. «Επειδή πλέον παρακολουθούμε αρρώστους μέσω τηλεφωνικής συνομιλίας, είναι πολύ σημαντικό να ακούς πώς μιλάει ο ασθενής, για να διαπιστώνεις εάν η ομιλία του δεν είναι χειμαρρώδης ή έχει διακοπές», εξήγησε.
Αναφερόμενος στον πυρετό τόνισε ότι εάν διαρκεί 5-7 ημέρες, με μία τιμή άνω των 38 βαθμών, είναι μία σημαντική ένδειξη για να πάει κανείς στο νοσοκομείο, καθώς σύμφωνα με τις σχετικές μελέτες αυτή η εικόνα σχετίζεται σίγουρα με την παρουσία πνευμονίας.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης τονίστηκε ότι σε αυτό το κύμα της επιδημίας παρατηρείται μία καθυστέρηση στην προσέλευση των ασθενών στο νοσοκομείο, που δεν υπήρχε στα προηγούμενα, με επιπτώσεις στην έκβαση της νόσου τους. Μάλιστα, έχουν πολλές φορές κρούσει το «καμπανάκι» του κινδύνου, επισημαίνοντας τη σημασία της έγκαιρης θεραπευτικής παρέμβασης.
«Όχι» σε βιταμίνες και ιβερμεκτίνη
Νωρίτερα ο καθηγητής ο Λοιμωξιολογίας Νικόλαος Σύψας αναφέρθηκε στη λήψη βιταμινών, αλλά και ιβερμεκτίνης, ενός αντιπαρασιτικού φαρμάκου, για το οποίο υπήρχε έντονος διάλογος ως προς τη δράση του στην Covid-19.
«Οι βιταμίνες, που πολλοί γιατροί χορηγούν ή και οι ασθενείς λαμβάνουν μόνοι τους, δεν έχει φανεί ότι βοηθάνε. Υπάρχει μία τελευταία μελέτη σε μεγάλο περιοδικό, η οποία έδειξε ότι η χορήγηση βιταμίνης D και ψευδαργύρου ταυτόχρονα δεν βοήθησε σε τίποτα τους ασθενείς. Άρα, τα σκευάσματα αυτά δεν έχουν καμία θέση στη θεραπευτική μας φαρέτρα», δήλωσε ο καθηγητής.
Αναφερόμενος στην ιβερμεκτίνη, η οποία χορηγείται στον άνθρωπο και σε μεγάλα ζώα για αποπαρασίτωση, υπογράμμισε πως τα δεδομένα δείχνουν ότι όχι μόνο δεν προσφέρει κανένα όφελος, αλλά επιπλέον η χορήγησή της χωρίς ιατρική παρακολούθηση μπορεί να έχει τοξική δράση.
«Υπήρχε αρκετή φασαρία με το φάρμακο αυτό, κυρίως από τη Λατινική Αμερική και την Αφρική, όπου ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο, όμως πλέον έχουμε πολύ σταθερά δεδομένα από μελέτες που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα σε μεγάλα περιοδικά, όπως είναι το JAMA. Είναι τυχαιοποιημένες, διπλά τυφλές, είναι οι μελέτες που θέλουμε να βλέπουμε εμείς οι γιατροί και δείχνουν ότι η χορήγηση ιβερμεκτίνης πρώτον δεν ελαττώνει τη διάρκεια της ήπιας νόσου και δεν αποτρέπει τη νοσηλεία ή τη βαριά νόσο, εάν χορηγηθεί προληπτικά. Επομένως, η ιβερμεκτίνη δεν δουλεύει, γι’ αυτό το λόγο δεν περιλαμβάνεται στις συστάσεις», ανέφερε ο κ. Σύψας, υπογραμμίζοντας ότι πρόκειται για ένα σχετικά τοξικό φάρμακο εάν ληφθεί χωρίς ιατρική επίβλεψη.
«Μπορεί να κάνει διάρροιες, αρρυθμίες από την καρδιά, υπόταση, ακόμη και να προκαλέσει θάνατο. Η ιστορία με την ιβερμεκτίνη πρέπει να φύγει εντελώς από το τραπέζι και ιδίως όταν γνωρίζουμε ότι στην αγορά υπάρχουν σκευάσματα για ανθρώπους αλλά και για ζώα. Ορισμένοι ατυχείς στην Αμερική έλαβαν σκευάσματα ζώων, τα οποία έχουν κολοσσιαίες δόσεις και οδηγήθηκαν σε πολύ άσχημες εκβάσεις», κατέληξε.
