Σημαντικές είναι οι επιπτώσεις των ακραίων καιρικών συνθηκών που βιώνει η ανθρωπότητα τα τελευταία χρόνια στην ψυχική υγεία των πληθυσμών, όπως προκύπτει από ανασκόπηση τη Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας. Οι συνέπειες αυτές μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες και να εκτείνονται σε ένα φάσμα από ψυχικές και αναπτυξιακές διαταραχές μέχρι νευρολογικά νοσήματα και αυτοκτονία.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία, οι επιπτώσεις στην ψυχική υγεία μπορεί να περιλαμβάνουν για τους περισσότερους ανθρώπους ήπιο στρες και αϋπνία, συμπεριφορές υψηλού κινδύνου όπως αυξημένη χρήση αλκοόλ καθώς και ψυχικές διαταραχές όπως κατάθλιψη, άγχος και μετατραυματικό στρες. Η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας, που σχετίζεται με το κλίμα, επηρεάζει τους πληθυσμούς μέσω περιορισμένων τοπικών καταστροφών, αλλά και μέσω μακροπρόθεσμων και συχνά μεγάλης κλίμακας επιπτώσεων στην ευημερία, την οικονομική σταθερότητα και τις υποδομές σε μια δεδομένη περιοχή, που προέρχονται από επανειλημμένες καταστροφές. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν το σωρευτικό άγχος της κοινότητας, την αύξηση της φτώχειας, την ενδοοικογενειακή βία, την κατάχρηση ουσιών και την αναγκαστική μετανάστευση. Οι πλημμύρες και οι παρατεταμένες ξηρασίες έχουν επίσης συσχετιστεί με καταστάσεις ψυχικής υγείας, όπως αυξημένα επίπεδα άγχους, κατάθλιψης, αυτοκτονίας και διαταραχών μετατραυματικού στρες.
Τα παιδιά επηρεάζονται περισσότερο από καταστροφές, σε σχέση με τους ενήλικες, και είναι πιο πιθανό να έχουν συνεχή συμπτώματα που σχετίζονται με το τραύμα στη μετέπειτα ζωή τους. Διαταραχές στη ρουτίνα, αποχωρισμός από τους φροντιστές ως αποτέλεσμα εκκένωσης ή εκτόπισης και το άγχος των γονέων μετά από μια καταστροφή, είναι παράγοντες που συμβάλλουν στην αγωνία των παιδιών. Τα παιδιά είναι συχνά πολύ ανθεκτικά και οι αντιδράσεις σε καταστροφές μπορεί να αντιμετωπιστούν με την πάροδο του χρόνου, αλλά θα πρέπει να παρακολουθούνται για μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του χρόνιου στρες.
Τα άτομα που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, οι εργαζόμενοι σε υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης και όσοι εμπλέκονται στην ανταπόκριση σε καταστροφές που σχετίζονται με ακραίες καιρικές συνθήκες διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για επιπτώσεις στην ψυχική υγεία, τόσο βραχυπρόθεσμες όσο και μακροπρόθεσμες. Επισημαίνεται ότι αυτά τα άτομα μπορεί να είναι παράλληλα και πληγέντες, και ως εκ τούτου να απαιτείται να παρέχουν φροντίδα στο κοινό ενώ διαχειρίζονται τις δυσμενείς συνέπειες μιας καταστροφής για την οικογένειά τους.
Ο αντίκτυπος της θερμότητας στην ψυχική υγεία
Η ζέστη έχει άμεσο αντίκτυπο στην ανθρώπινη υγεία, συμπεριλαμβανομένης της πρόκλησης σχετιζόμενων ασθενειών, όπως η θερμική εξάντληση και η θερμοπληξία καθώς και ιατρικών επιπλοκών, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των εγκεφαλικών επεισοδίων και των καρδιακών προσβολών. Τα ανθρώπινα όντα δεν μπορούν να ανεχθούν θερμοκρασίες πάνω από 42°C για πολύ, χωρίς σημαντικό εγκλιματισμό, και τα παρατεταμένα κύματα καύσωνα, ιδιαίτερα εάν εμφανίζονται σε πληθυσμούς που δεν είναι προετοιμασμένοι να τους διαχειριστούν, μπορεί να προκαλέσουν μεγάλους αριθμούς θανάτων. Τα άτομα με ψυχικές ασθένειες δεν ανέχονται τη ζέστη τόσο καλά σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό, λόγω της χημείας της ασθένειάς τους. Οι ασθενείς με ψυχιατρικές διαταραχές διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο για ασθένειες σχετιζόμενες με τη θερμότητα και για θνησιμότητα από φάρμακα που εμποδίζουν τη βέλτιστη απόκριση στο φυσιολογικό θερμικό στρες.
Σε επίπεδο πληθυσμού, η υπερβολική ζέστη έχει συσχετιστεί με αύξηση της επιθετικής συμπεριφοράς και της ενδοοικογενειακής βίας. Μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη χρήση αλκοόλ για την αντιμετώπιση του στρες, αύξηση των εισαγωγών στα νοσοκομεία και στα Επείγοντα για άτομα με καταστάσεις είτε ψυχικής υγείας είτε ψυχιατρικές και αύξηση της αυτοκτονίας. Σύμφωνα με μια εκτίμηση, μια αύξηση από 1 έως 6 βαθμούς Κελσίου θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιπλέον 283 έως 1.660 περιπτώσεις αυτοκτονίας (0,7% και 4,1%) στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι άβολα υψηλές θερμοκρασίες αυξάνουν επίσης τα αρνητικά συναισθήματα στον πληθυσμό.
Επιπτώσεις μέσω της διατροφής
Οι ξηρασίες, οι πλημμύρες και η αλλαγή των περιβάλλοντος λόγω της κλιματικής αλλαγής οδηγούν σε καθαρή μείωση της παγκόσμιας προσφοράς τροφίμων: περίπου 1% για κάθε βαθμό Κελσίου μέση αύξηση της θερμοκρασίας. Τα φυτά αναπτύσσονται, επίσης, ταχύτερα σε υψηλότερες θερμοκρασίες και περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα, με αποτέλεσμα να έχουν λιγότερο χρόνο για να απορροφήσουν θρεπτικά συστατικά που είναι σημαντικά για την υγεία του εγκεφάλου, ιδιαίτερα ψευδάργυρο και σίδηρο. Τα παιδιά με ανεπαρκή τροφή έχουν φτωχότερη γνωστική ανάπτυξη και περισσότερες διαγνώσεις ψυχικής υγείας. Η ανεπάρκεια ψευδαργύρου συνδέεται έντονα με την κατάθλιψη και την ψύχωση και η έλλειψη σιδήρου έχει συσχετιστεί με τη διπολική διαταραχή.
Ατμοσφαιρική ρύπανση και ψυχική υγεία
Η ατμοσφαιρική ρύπανση προέρχεται από πολλές πηγές, αλλά το 85 % προέρχεται από τη χρήση ορυκτών καυσίμων. Αυτή η σωματιδιακή ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να «ταξιδέψει» στα αιμοφόρα αγγεία και στα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου, όπου προκαλεί φλεγμονώδη βλάβη στα κύτταρα. Η ατμοσφαιρική ρύπανση έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει τον κίνδυνο αυτισμού, μειώνει τη γνωστική ικανότητα και προκαλεί Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) καθώς και περισσότερα προβλήματα συμπεριφοράς στα παιδιά, ενώ αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας, ιδιαίτερα της νόσου Αλτσχάιμερ, στους ενήλικες. Αυξάνει, επίσης, τον κίνδυνο κατάθλιψης, αυτοκτονίας, νόσου του Πάρκινσον και πιθανώς ψύχωσης. Οι δασικές πυρκαγιές συμβάλλουν στη συγκεκριμένη ρύπανση και μπορούν επίσης να μεταφέρουν άλλους περιβαλλοντικούς ρύπους από κατασκευές που καίγονται.
Επιπτώσεις μολυσματικών ασθενειών λόγω της κλιματικής αλλαγής
Τέλος, η κλιματική αλλαγή οδηγεί σε μεγάλες αλλαγές στη γεωγραφική κατανομή των ανθρώπινων παθογόνων παραγόντων, ιδιαίτερα των ασθενειών που μεταδίδονται από φορείς που μέχρι τώρα ήταν άγνωστες ή σπάνιες. Ασθένειες όπως η Lyme, ο ιός Powassan, η ελονοσία και άλλες εξαπλώνονται σε νέους βιότοπους και επιβιώνουν όλο το χρόνο. Οι νυχτερίδες φέρουν ασθένειες που επιβιώνουν σε υψηλότερες θερμοκρασίες, γεγονός που τις τοποθετεί σε μεγαλύτερη πιθανότητα μετάδοσης στο περιβάλλον. Αυτές οι λοιμώξεις μπορεί να οδηγήσουν σε ψυχιατρικά συμπτώματα όταν επηρεάζεται ο εγκέφαλος.
Πηγή: Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία
