Τελ. ενημέρωση 14:00
Συνέχεια «αιματοχυσίας» σε ευρωαγορές, ασιαστικές αγορές και Χρηματιστήριο Αθηνών με φόντο τους επιθετικούς δασμούς Τραμπ και το επιταχυνόμενο σενάριο ύφεσης σε ΗΠΑ και παγκόσμια οικονομία.
Ο Γενικός Δείκτης (δείτε real time εδώ) έφτασε να βουλιάζει μέχρι και στις 1.455 μονάδες, με απώλειες κοντά στο 10% προτού ενεργοποιηθούν αγοραστές και αρχίσουν να μαζεύουν σταδιακά την προσφορά.
Βαριές απώλειες στις τράπεζες που περιορίζονται σταδιακά. Οι τέσσερις συστημικές έφτασαν ακόμη και στο -12% με -13%, περιορίζοντας πλέον τις απώλειες κοντά στο 6,5%. Απώλειες 6,32% για ΕΥΡΩΒ, 6,29% για ΕΤΕ, 6,14% για ΑΛΦΑ, 5,19% για Πειραιώς και 5,88% για Κύπρου. Απώλειες 8,7% για Optima.
Sell off και στα βαριά χαρτιά, με την ΔΕΗ στο -7,36%, την Cenergy στο -7,22%, την ΕΛΧΑ στο 7,49%, ενώ περιορίζουν σημαντικά τις απώλειες ΟΠΑΠ και ΜΠΕΛΑ έχοντας βρεθεί αντίστοιχα στο -8%. Πλέον κινούνται στο -2,5% περίπου. Επιθετικό μάζεμα προσφοράς σε διυλιστήρια, ΓΕΚ και Aegean.
5,24% για ΟΠΑΠ, 5,57% για ΕΕΕ, 3,5% για ΜΠΕΛΑ και κοντά στο 7% - 8% οι απώλειες για ΒΙΟ, Cenergy, ΕΛΧΑ. Στο -5,14% η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και στο -7% η Lamda. Βουτιά 7,36% για την ΔΕΗ και 4,45% για Metlen.
Όλοι πλέον κινούνται πλέον στους ρυθμούς και στη ρητορική του προστατευτισμoύ του Ν. Τραμπ. Με σύνθημα «Make Volatility Great Again» (εκτόξευση του δείκτη VIX στις 44,75 μονάδες) και με τη λογική του «καρότου και του μαστιγίου» ο Ντόναλντ Τραμπ ενεργοποίησε μια σειρά από εξουθενωτικούς δασμούς σε ένα κύκλο βασικών εμπορικών εταίρων, με τους οποίους επεδιώκει τη σύναψη εμπορικών, και όχι μόνο, συμφωνιών, ενώ σε μια μακροπρόθεσμη βάση, δεν αποκλείεται μια συμφωνία τύπου Plaza, για την περαιτέρω αποδυνάμωση του δολαρίου.
Ευρύτερα, αυτό που οραματίζεται και επεδιώκει η κυβέρνηση Τραμπ είναι μια επιβράδυνση της ζήτησης και ως εκ τούτου του πληθωρισμού, με χαμηλότερες διανομές προς τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. Πώς; Μέσω των περικοπών θέσεων δημόσιας απασχόλησης, των προγραμμάτων υγειονομικής περίθαλψης και των σχολικών γευμάτων αλλά και της στεγαστικής βοήθειας σε χαμηλά εισοδήματα.
Από την άλλη, σχεδιάζει μια αντίθετη κίνηση παρέχοντας ισχυρά κίνητρα από την πλευρά της προσφοράς για να κινηθεί ο «ιδιωτικός τομέας». Συνεπώς δεν αυξάνει τον πληθωρισμό, ενώ προσπαθεί να τονώσει την ανάπτυξη. Πώς; Μέσω της μείωσης της εταιρικής φορολόγησης, της τόνωσης του IRS και της επίβλεψης της φορολογικής συμμόρφωσης για μια περαιτέρω μειώση φόρων, της απορρύθμισης και του «drill baby drill». Οι πολιτικές από την πλευρά της ζήτησης τίθενται σε ισχύ γρηγορότερα από την πλευρά της προσφοράς, επομένως, καθώς ο κύκλος αποπληθωρισμού λαμβάνει χώρα τους επόμενους μήνες, χαλαρώνει την νομισματική πολιτική αντιστέφοντας το «QT» σε «QE». Οι αγορές δεν πείθονται και αρχίζουν να βλέπουν πιο πιθανό το σενάριο μιας ύφεσης, όπως αποτυπώνεται και από τη βύθιση των τιμών πετρελαίου, τη στιγμή που ο Αμερικανός Πρόεδρος συνεχίζει στο μοτίβο χειραγώγησης των αγορών, μέσω του προτροπής προς διαχειριστές να αγοράσουν τη βουτιά, αναφέροντας «αυτή είναι μια θαυμάσια στιγμή να γίνετε πλούσιοι, πιο πλούσιοι από ποτέ».
Είτε ο ίδιος έχει πανικοβληθεί από τις αγριότητες της Wall Street και αρχίζει να κάνει βήματα πίσω (βλ. διαπραγματεύσεις με το Βιετνάμ), είτε απλά επιζητά εξηλαστήρια θύματα για περαιτέρω ξεφόρτωμα μετοχών από το δικό του «στρατοπέδου». Άλλωστε Λούτνικ (υπουργός Εμπορίου) και Μπέσεντ (υπουργός Οικονομικών) ξέρουν πολύ καλά να παίζουν τις αγορές, με τον τελευταίο να τονίζει πως δεν ευθύνεται το MAGA» (Make America Great Again») για τη βουτιά των αγορών, αλλά τα υψηλά επίπεδα αποτιμήσεων των «Magnificent 7». Από αυτό και μόνο γίνεται αντιληπτό πως η αμερικανική κυβέρνηση δε ενδιαφέρεται για την Wall... Τουλάχιστον προς ώρας. Γιατί, όταν η πτώση φτάσει να ξεπερνά το 20% το επόμενο διάστημα τότε θα υπάρξουν πιέσεις και ίσως παρέμβαση - «πλάτη» της Fed.
Όπως αναφέρει ο Ηλίας Ζαχαράκης της Fast Finance, «άγρια πτώση, με απότομη αλλαγή στην ψυχολογία των συμμετεχόντων, καθώς ο λόγος είναι σοβαρός και συγκεκριμένος: το πιο ανησυχητικό δεδομένο είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο παγκόσμιο στερέωμα. Ακόμη κι αν υλοποιηθούν τα προτεινόμενα μέτρα –κάτι που θεωρούμε απίθανο– η Ελλάδα έχει συνολική έκθεση μόλις 2,5 δισ. ευρώ στις ΗΠΑ. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως αν η ύφεση χτυπήσει για τα καλά την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, δεν θα περάσει και σε εμάς – έστω και μέσω απόνερων. Το ζήτημα είναι ότι τέτοιου είδους αποσυντονισμένες κινήσεις από Πρόεδρο των ΗΠΑ δεν έχουμε ξαναδεί, και όλο αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί είτε ως ηλίθιο είτε ως εσκεμμένο. Το ποιο από τα δύο ισχύει, θα φανεί στο μέλλον. Πολλές φορές, τέτοιες αποφάσεις, ειδικά όταν δεν έχουν μελετηθεί σωστά, μπορούν να επιφέρουν τόσο σοβαρό πλήγμα που δύσκολα αναστρέφεται. Το πιο σημαντικό είναι ότι η καταναλωτική εμπιστοσύνη θα εξαφανιστεί, μαζί με την εμπιστοσύνη στην Αμερική, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα παραπάνω».
