Η ηλεκτρική μηχανή της Honda που δεν πέφτει (pics, vid)

Η κορυφαία εταιρεία κατασκευής μοτοσικλετών έχει ως κεντρικό της σύνθημα τη φράση «The power of dreams». Στη μεγάλη ιστορία της, έχει αποδείξει πάμπολλες φορές ότι αυτή ανταποκρίνεται απόλυτα στη φιλοσοφία που τη διαπνέει και δεν πρόκειται απλά για ένα σλόγκαν του μάρκετινγκ.

Ένα από τα πλέον άπιαστα όνειρα στον κόσμο των δίτροχων είναι να μην πέφτουν. Πλέον αυτό το κάνει πραγματικότητα η Honda, ενσωματώνοντας την τεχνολογία Riding Assist σε μια πρωτότυπη ηλεκτρική μοτοσικλέτα, την Riding Assist-e, την οποία θα παρουσιάσει στις 25 Οκτωβρίου στη διεθνή έκθεση αυτοκινήτου του Τόκιο.

Η τεχνολογία αυτή προέρχεται από την ενασχόληση της εταιρείας με τις ρομποτικές εφαρμογές, που εκφράζει ιδανικά το ανθρωποειδές Asimo. Για πρώτη φορά το Riding Assist λανσαρίστηκε στη διεθνή έκθεση καταναλωτικών ηλεκτρονικών CES στο Λας Βέγκας των ΗΠΑ, τον Ιανουάριο του 2017, από όπου και το video στο οποίο παρουσιάζεται πολύ παραστατικά η λειτουργία του.

Πλέον το σύστημα αυτό, ακόμα πιο εξελιγμένο, παρουσιάζεται και στον κόσμο της μοτοσικλέτας μέσα από το πρωτότυπο Riding Assist-e, το οποίο διαθέτει μια σειρά εξαιρετικών χαρακτηριστικών ειδικά για αρχάριους αναβάτες: πολύ χαμηλό κέντρο βάρους, ηλεκτρικό κινητήρα, πλήθος ψηφιακών δυνατοτήτων διασύνδεσης και τη μοναδική ικανότητα, φυσικά, να μην πέφτει.

Ειδικοί αισθητήρες μετρούν συνεχώς την κατακόρυφη θέση της μοτοσικλέτας όταν αυτή φτάσει σε ταχύτητα κάτω των 3 χλμ./ώρα, όπου πλέον ο αναβάτης δεν έχει τη δυνατότητα να ισορροπήσει. Μόλις αυτή αλλάξει προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση, δίνουν εντολή σε ηλεκτρικά μοτέρ να στρέψουν το τιμόνι, ώστε να διατηρηθεί η ισορροπία. Αυτή η διαδικασία πραγματοποιείται πολλές φορές ανά δευτερόλεπτο μέσω ταχύτατων επεξεργαστών. Ταυτόχρονα, μεγαλώνει και η γωνία μεταξύ του συστήματος διεύθυνσης και του πλαισίου, ώστε να διατηρείται πιο εύκολα η ισορροπία.

Για όσους αναρωτιούνται, το σύστημα Riding Assist δεν μπορεί να βοηθήσει στην ισορροπία όταν η μοτοσικλέτα κινείται κανονικά, γεγονός που σημαίνει ότι αν χαθεί η πρόσφυση των ελαστικών εν κινήσει, η μοτοσικλέτα θα πέσει. Από την άλλη πλευρά, ένα τέτοιο σύστημα θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως «ESP για μοτοσικλέτες», υπό την έννοια ότι θα μπορούσε να πραγματοποιήσει μικρομετρικές επεμβάσεις προς την σωστή κατεύθυνση, για την ανάκτηση της χαμένης πρόσφυσης, σε συνδυασμό πάντα με το σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης του πίσω τροχού.

Επιστημονική φαντασία; Ίσως. Ποιος όμως θα πίστευε πριν από μερικά χρόνια, ότι μια μοτοσικλέτα θα μπορούσε να στέκεται σταματημένη μόνη της;