Ροή
Μετά τον πόλεμο θα πρέπει να αποφασίσουμε ποια Ευρώπη θέλουμε. Και ποιες αρχές θα την διέπουν. Και ασφαλώς η οικονομία θα είναι στο επίκεντρο. Μπορούμε όμως πλέον να γυρίσουμε πίσω; Και να είναι αυτό αποδεκτό; Τα μηνύματα είναι ανησυχητικά. Πρέπει όμως να γίνει κατανοητό από τους Ευρωπαίους ηγέτες που φαίνεται πως δυσκολεύονται να αφομοιώσουν τα μαθήματα των τελευταίων χρόνων ότι το θέμα δεν μπορεί να είναι άλλο από το να αλλάξει η Ευρώπη ως προς το ύψος των ελλειμμάτων ή τις αποκλίσεις από τους - πολλαπλούς και δυσπρόσιτους – οικονομικούς στόχους που είχαν τεθεί... πριν. Το θέμα δεν θα είναι να επιστρέψουμε εκεί που ήμασταν πριν ξεσπάσει ο πόλεμος και Πανδημία.
Το θέμα θα είναι να γίνουν γενναίες κινήσεις προς μία Ευρώπη πολιτικής, οικονομικής και ενδεχομένως ευρύτερης ολοκλήρωσης. Θα πρέπει, μέσα από συνεννόηση και συνεργασία, να προσπαθήσουμε να μην οδηγηθούμε σε μία Ευρώπη της μιζέριας και της πειθαρχίας. Αλλά σε μία Ένωση ανάπτυξης, ευκαιριών και ευημερίας. Διότι διαφορετικά είναι ξεκάθαρο πως… δεν βγαίνει.
Πρέπει να φανούν οι ευρωπαίοι πολιτικοί πολύ γενναίοι σε ότι αφορά στην έννοια της επόμενης ημέρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν μπορούν να σχεδιάζουν πολιτικές με το μυαλό του χθες. Γιατί πολύ απλά το χθες δεν θα υπάρχει πια…Η συζήτηση για την επόμενη μέρα δεν μπορεί να έχει σχέση με τα ελλείμματα και το πώς θα μηδενισθούν, με την περικοπή δαπανών και με ένα νέο σφίξιμο στο «ζωνάρι». Η συζήτηση Θα πρέπει να έχει ως επίκεντρο την ανάπτυξη. Με διάθεση και πρόθεση για νέες πρωτοβουλίες, για νέες λογικές και για ανατροπές κανόνων και περιορισμών.
Γιατί η Ευρώπη θα πρέπει να είναι ελκυστική ούτως ώστε να θέλουν να μετέχουν σε αυτή τα κράτη. Δεν θα πρέπει να δομηθεί μία Ευρώπη αποκρουστική. .Ας μη ξεχνάμε πως η εικόνα της Ευρώπης δεν ήταν στα καλύτερά της πριν αρχίσει η πανδημία. Ο ευρωσκεπτικισμός κέρδιζε διαρκώς έδαφος. Ο φόβος της υγειονομικής κρίσης, οι περιορισμοί και τα μέτρα στήριξης σκέπασαν πρόσκαιρα τα πραγματικά προβλήματα .
Τώρα όμως, με το κίνδυνο της πανδημίας να μην έχει ολοκληρωθεί, προστέθηκε και ο πόλεμος. Και μάλιστα πολύ κοντά, στη γειτονιά μας. Ένας πόλεμος που πληγώνει την ΕΕ και γεωπολιτικά και οικονομικά…
Δεν πρέπει λοιπόν να επιστρέψουμε σε μία μετέωρη πολιτική του χθες που οδήγησε την Ευρώπη στα πρόθυρα της διάσπασης. Αυτό που είναι αναγκαίο είναι μία νέα, «περισσότερη» Ευρώπη για τα κράτη μέλη. Και για να γίνει αυτό πρέπει να αλλάξει εκ θεμελίων το σκεπτικό για το τι βοηθά στην πρόοδο και στην ευημερία των πολιτών της.
Για να γίνει αυτό - καλώς ή κακώς - πολλά πράγματα Θα πρέπει να μπουν κάτω από το χαλί. Για να συζητηθούν πολύ αργότερα. Γιατί στο μεταξύ - καλώς ή κακώς - προέχουν αλλά…
