Η κυβερνητική παραδοχή πως - προς ώρας - ότι περιθώριο υπήρχε διατέθηκε για το πακέτο μέτρων στήριξης από την ακρίβεια που προκαλεί ο πόλεμος και η ενεργειακή/εφοδιαστική κρίση είναι πολύ σαφής. Όπως και η παραδοχή πως προφανώς δεν καλύπτεται παρά μέρος των αναγκών και πως ότι επιπλέον περιθώριο βρεθεί, επίσης θα διατεθεί. Το θέμα είναι πως αυτή τη φορά- εν αντιθέσει με την πανδημία – αφενός η ΕΚΤ δεν μπορεί να συνεισφέρει ανάλογα και αφετέρου τα κράτη και οι Βρυξέλλες δεν «επιτρέπουν» προς το παρόν στην Αθήνα να βάλει πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Το ζήτημα είναι πως τα μέτρα στήριξης είναι αναγκαία όχι μόνο για την κάλυψη μέρους των βαρών πολιτών και επιχειρήσεων. Χρειάζονται και για την κάλυψη της ελληνικής οικονομίας από τον κίνδυνο ενίσχυσης των πληθωριστικών προσδοκιών. Πιέσεων που ήδη υπάρχουν, εντείνονται και πρέπει να ανακοπούν πριν... θεριέψουν.
Η άνοδος των τιμών στα καύσιμα και σε βασικά αγαθά του «καλαθιού της νοικοκυράς» γίνεται όλο και πιο αντιληπτή από τον καταναλωτή. Ειδικά από όσους έχουν χαμηλά εισοδήματα. Έτσι, η απουσία μίας διασφάλισης πως θα έχει την κάλυψη που χρειάζεται και για όσο τη χρειάζεται δημιουργεί κινδύνους. Η ανάγκη περιορισμού της διάχυσης του πληθωρισμού είναι άμεση. Και απαιτεί την στήριξη των εισοδημάτων, και από πλευράς επιδομάτων αλλά και μέσω των φόρων. Ώστε παράλληλα να διατηρηθεί και η ζήτηση στην οικονομία και η ανάκαμψη.
Όλες οι τοποθετήσεις των αξιωματούχων της ΕΕ συγκλίνουν στη μετακύλιση των αποφάσεων για τον Μάιο με το επιχείρημα πως αυτή τη στιγμή η Ευρώπη δεν απειλείται με ύφεση όπως το 2020. Ωστόσο, τώρα υπάρχει μία άλλη απειλή, η ακρίβεια, η οποία μάλιστα αν «ριζώσει» δεν αναστρέφεται το ίδιο εύκολα όπως μία πτώση του ΑΕΠ. Γιατί η ακρίβεια συνδέεται με τη «ψυχολογία» που τροφοδοτεί τις πληθωριστικές προσδοκίες και θέλει κόπο για να βελτιωθεί. Εν αντιθέσει με το «χρήμα» μέτρων στήριξης που αυτόματα μετρά ως ανάκαμψη στους εθνικούς λογαριασμούς.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η Σύνοδος Κορυφής της 24ης - 25ης Μαρτίου είναι σημαντική. Η κοινή στάση των «4» του Νότου, όπως αποφασίσθηκε το προηγούμενο Σάββατο στην Ιταλία, είναι ένα καλό βήμα. Άλλωστε η ακρίβεια είναι πλέον ένα ευρωπαϊκό, μεγάλο, πρόβλημα. Μακάρι να υπάρξουν αποφάσεις που θα δίνουν μία άμεση λύση σε ένα πρόβλημα, η πορεία του οποίου πρέπει να ανακοπεί.