Καλά τα νέα για την Ελλάδα, αλλά τι γίνεται με την Ευρώπη;

Ήταν πολύ σημαντικό (σημειολογικά κυρίως) το γεγονός ότι η δήλωση της επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν για ανάγκη βελτιώσεων στην εργαλειοθήκη των «εγκεκριμένων» μέτρων στήριξης για τα ευάλωτα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν υψηλές τιμές ενέργειας έγινε μετά τη συνάντηση που είχε με τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στην Αθήνα, στο περιθώριο της διάσκεψης των ηγετών του ΕΛΚ. Γενικά είναι σημαντικές αυτές οι ημέρες για την Ελλάδα γιατί γίνεται επίκεντρο καλών ειδήσεων, σε μία δύσκολη συγκυρία. Σε μία εποχή που στην Ευρώπη δεν είναι τίποτε ξεκάθαρο.

Έχουν συνέχεια τα καλά νέα με την έγκριση του τελευταίου πακέτου «δόσεων» από το Eurogroup, μαζί μάλιστα με ένα πρόσθετο «δώρο» ελάφρυνσης του χρέους κατά 5,2 δισ. ευρώ. Και ακολουθεί τις επόμενες ημέρες η  - συμφωνημένη από την προηγούμενη άνοιξη - πρόωρη αποπληρωμή του ακριβού διακρατικού δανείου του πρώτου μνημονίου...

Όλα αυτά έχουν βεβαίως έχουν σχέση με το «πρεστίζ» της χώρας και με την επαφή που πρέπει να έχει με τις αγορές. Δηλαδή, δεν έχουν άμεση και ορατή σύνδεση με την «τσέπη» του πολίτη και με τα περιθώρια κάλυψής του από την ακρίβεια.

Εμμέσως όμως η καλή αυτή εικόνα, δίνει και πιο μεγάλη ευελιξία. Είναι καλό που αυτή τη φορά είμαστε ως χώρα σε θέση να λαμβάνουμε πρωτοβουλίες, να προτείνουμε και να συζητάμε πράγματα αντί να «παρακαλάμε».  

Βεβαίως, το θέμα είναι αν αυτά που προτείνονται θα γίνουν. Αν υπάρχει βούληση  - από όλα τα κράτη - να αντιμετωπισθεί η κρίση με αποφασιστικότητα, αν οι δυνατότητες για μέτρα στήριξης που θα «εγκριθούν» θα είναι ανάλογες των αναγκών που υπάρχουν, αν η αρχιτεκτονική του μέλλοντος θα οδηγεί σε μία ενιαία Ευρώπη και όχι σε πολλές ταχύτητες.

Το λέμε αυτό γιατί αυτές τις ημέρες τα φώτα στρέφονται στις Βρυξέλλες και στις διαδοχικές συνόδους (Eurogroup, Ecofin,  Ενέργειας, Κορυφής) με μία πολύ μεγάλη αλλά και πολύ θολή ατζέντα για την Ευρώπη Περιλαμβάνει από τη (μετέωρη) κοινή αντίδραση στην ενεργειακή κρίση έως την αρχιτεκτονική των νέων κανόνων για τα πλεονάσματα και τις δυνατότητες για μέτρα στήριξης. Άρα τα νέα είναι – ευτυχώς – καλά για την Ελλάδα, αλλά τι γίνεται με την Ευρώπη;