Ροή
Tο καλάθι του νοικοκυριού στην Γερμανία είναι κατά 26% πιο ακριβό από ότι στην Ελλάδα, λέει το Iνστιτούτο Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών με βάση στοιχεία δικά του αλλά και από τη βάση δεδομένων Numbeo που επικαλείται. Η ίδια διακρατική βάση δεδομένων υπολογίζει πως συνολικά το κόστος ζωής στη Γερμανία είναι 22,4% υψηλότερο από ό,τι στην Ελλάδα.
Να πανηγυρίσουμε; Μακάρι να μπορούσαμε. Αλλά δεν γίνεται γιατί το εν λόγω ποσοστό σημαίνει απλά πως πλησιάζουμε το κόστος ζωής της Γερμανίας, το οποίο – παρεμπιπτόντως - είναι από τα πιο υψηλά ανά την ΕΕ. Μόνο που το «πλησιάζουμε» με μισθούς…. Ελλάδας και όχι Γερμανίας.
Να συνεχίσουμε λίγο ακόμη με τα στοιχεία της ίδια βάσης δεδομένων: η Ελλάδα, λοιπόν, είναι πολύ πιο «φθηνή» από ότι είναι η Γερμανία, αλλά υπάρχουν και… καλύτερα: πολλές πόλεις της Ιταλίας, της Ισπανίας και όλη η Πορτογαλία είναι πιο φθηνές από την Ελλάδα αλλά και δίνουν μισθούς πιο υψηλούς από ό,τι στην Ελλάδα.
Γιατί το θέμα δεν είναι μόνο αν οι τιμές αυξάνονται και πόσο (με την ΤτΕ στην μελέτη της την προηγούμενη εβδομάδα να αναφέρει πως η Ελλάδα παραμένει μια ακριβή χώρα για τυποποιημένα προϊόντα σουπερμάρκετ που πωλούνται σε περίπου 10% υψηλότερες τιμές σε σύγκριση με την Ευρωζώνη, προτείνοντας σειρά παρεμβάσεων ώστε οι τιμές να μειωθούν). Είναι και το πόσο εισόδημα έχει ένα νοικοκυριό για να τα βγάλει πέρα.
Στην Ελλάδα, παρά τις συνεχείς αυξήσεις του κατώτατου μισθού των τελευταίων ετών, οι απολαβές παραμένουν από τις πιο χαμηλές στην ΕΕ λόγω της δημοσιονομικής κρίσης που προηγήθηκε και όσων συνέβησαν στους μισθούς και σε όλη την αγορά εργασίας της χώρας. Με τις προοπτικές σύγκλισης με τη Δυτική Ευρώπη να είναι πολύ φιλόδοξες και λόγω των πολύ ψηλών «βαρών» στην εργασία αλλά και λόγω της χαμηλής παραγωγικότητας (στο 57,4% του μέσου όρου της ΕΕ).
Ας κάνουμε λοιπόν μία διαφορετική σύγκριση αναφορικά με το τι συμβαίνει στην Ελλάδα σε σχέση με τη Γερμανία. Αυτή τη φορά με βάση στοιχεία από την Eurostat.
Ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα έχει φτάσει πλέον στα 830 ευρώ τον μήνα, ή αν υπολογίζουμε και τα δώρα ανά μήνα φτάνει στα 968 ευρώ (έτσι τον κάνει συγκρίσιμο η Eurostat προσθέτοντας τα δώρα και διαιρώντας δια 12). Είναι, λοιπόν, πιο χαμηλός και από τον κατώτατο σε Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία κλπ. Έχει αυξηθεί πολύ, (κατά 28%) από το 2020.
Στη Γερμανία, ο κατώτατος είναι στα 2.054 ευρώ! Αυξημένος κατά 33% από το 2020. Είναι από τους πιο υψηλούς στην ΕΕ μαζί με αυτούς που προσφέρει η Ολλανδία, η Ιρλανδία και το Λουξεμβούργο.
Δηλαδή, στη Γερμανία το ίδιο καλάθι προϊόντων κοστίζει 365 ευρώ το μήνα (σύμφωνα με το ΙΕΛΚΑ), αλλά ο εργαζόμενος βγάζει τουλάχιστον 2.054 ευρώ το μήνα για να το πληρώσει. Στην Ελλάδα, το καλάθι κοστίζει 26% λιγότερο (στα 265 ευρώ το μήνα), αλλά ο κατώτατος είναι πολύ... κατώτερος φτάνει στο 47% του γερμανικού ή στα 830 ευρώ.
Και στον μέσο μισθό, ίδια είναι η εικόνα: στην Ελλάδα δεν φτάνει τα 10.000 ευρώ όταν στην Γερμανία είναι υπερδιπλάσιος, στα 21.660 ευρώ και ο μέσος όρος της Ευρωζώνης είναι στα 18.383 ευρώ. Δηλαδή, ο μέσος μισθός στην Ελλάδα είναι στο 46% του μέσου γερμανικού.
Τα νούμερα, λοιπόν, δίνουν την εικόνα και οι ερμηνείες μπορεί να είναι πολλές. Αυτό που δεν δέχεται αμφισβήτηση είναι η πολύ μεγάλη «ψαλίδα» με τη Δυτική Ευρώπη συνολικά και αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι πως θα βελτιωθεί η κατάσταση. Για όλους. Γιατί δεν μπορεί μόνο το κράτος να αλλάξει την κατάσταση, πρέπει και ο επιχειρηματικός κόσμος να συνδράμει, γνωρίζοντας πως έχει να κερδίσει από καταναλωτές με ισχυρή αγοραστική δύναμη. Μία αγοραστική δύναμη η οποία μπορεί να ενισχυθεί και με τη συγκράτηση/μείωση των τελικών τιμών στο «ράφι», αλλά και με την – εντελώς αναγκαία – μισθολογική σύγκλιση.
