Σήμερα το πρωί άνοιξαν οι κάλπες στο Ισραήλ μέσα σε ένα κλίμα αναστάτωσης και δυσαρέσκειας για το Λικούντ και προσωπικά για τον Νετανιάχου. Είναι η τέταρτη εκλογική αναμέτρηση σε δύο χρόνια για τον «Μπίμπι» και παρόλες τις προβλέψεις που τον θέλουν να κερδίζει, αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πιο δύσκολα.
Αν μπορούσαμε να συνοψίσουμε τις τάσεις στην ισραηλινή κοινωνία αυτή τη στιγμή θα λέγαμε ότι είναι δύο: Η πρώτη είναι «αυτόν ξέρουμε, αυτόν εμπιστευόμαστε», καθώς ο Μπίμπι, όπως είναι ευρέως γνωστός στο Ισραήλ έχει τυπικά 6 πρωθυπουργικές θητείες και έχει κερδίσει συνολικά 7 εκλογικές αναμετρήσεις. Είναι ο μακροβιότερος πρωθυπουργός μετά τον ιδρυτικό πρωθυπουργό του κράτους του Ισραήλ, Μπεν Γκουριόν.
Η δεύτερη τάση είναι οι «οποιονδήποτε εκτός από τον Νετανιάχου», οι οποίοι διαδηλώνουν ενάντια στην πολιτική και το πρόσωπο του ίδιου εδώ και δύο χρόνια συστηματικά. Οι πρόσφατες κατηγορίες για διαφθορά και για αλλοίωση της σύστασης του κοινοβουλίου (αλλαγή του εκλογικού νόμου) αλλά και οι κατηγορίες ότι ενσωματώνει την ατζέντα των ακροδεξιών συμμάχων του, βρίσκουν πλέον μεγαλύτερη ανταπόκριση στη σημερινή ισραηλινή κοινωνία. Όμως δεν είναι από μόνες τους επαρκείς για να δημιουργήσουν κάποιο ρεύμα πολιτικής αλλαγής στην Κνεσσέτ.
Οι αναλυτές δίνουν τρία σημαντικά σημεία για την εξέλιξη των εκλογών αυτών. Το πρώτο είναι η κόπωση του εκλογικού σώματος μετά τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις της τελευταίας διετίας. Το δεύτερο είναι η εξέλιξη της πανδημίας του κορονοϊού στη χώρα, η οποία παρ’ όλους τους εμβολιασμούς δεν πηγαίνει καλά και το τρίτο είναι η εκτεταμένη χρήση προσωποποιημένων διαφημίσεων και στοχευμένων αναρτήσεων σε κινητά τηλέφωνα, μέσα κοινωνικής δικτύωσης ακόμα και δια μέσου της παραδοσιακής αλληλογραφίας. Μάλιστα η εκτεταμένη προεκλογική καμπάνια από το σύνολο των σημαντικών υποψηφίων, είναι κάτι που έχει σχολιαστεί αρκετά αρνητικά από τα ισραηλινά ΜΜΕ.
Η πανδημία του κορονοϊού θα επηρεάσει σημαντικά τα αποτελέσματα με δύο τρόπους. Ο πρώτος είναι ο ιδεολογικός.. Καθώς η αντιπολίτευση έχει ρίξει όλο της το βάτος στην αδυναμία του Νετανιάχου να διαχειριστεί την πανδημία, υπάρχει μια διαρκής προσπάθεια από την απέναντι πλευρά να δείξει ότι η επόμενη μέρα -χωρίς τον Νετανιάχου- θα είναι μια καλύτερη μέρα για την δημόσια υγεία του Ισραήλ. Ο βασικός αντίπαλος του Νετανιάχου, ο Γιάιρ Λαπίντ και το κόμμα Γιες Ατίντ, τον κατηγορεί ευθέως ότι προκάλεσε παράλυση του κράτους εξ αιτίας της διαχείρισής του με σκοπό να ευνοηθεί στο μέλλον.
Ο δεύτερος τρόπος με τον οποίο επηρεάζει ο κορονοϊός είναι ο πρακτικός, καθώς περίπου το 15% του εκλογικού σώματος αναμένεται να ψηφίσει εκτός του τόπου μόνιμης κατοικίας του, κάτι που αφήνει υπόνοιες διαφάνειας. Καθώς το όριο για να εισέλθει ένα κόμμα στην Κνεσσέτ (το ισραηλινό κοινοβούλιο) είναι 3,25% και με δεδομένο ότι οι ψήφοι των «εκτοπισμένων» θα καταμετρηθούν ξεχωριστά στην Ιερουσαλήμ, αυτό σημαίνει ότι σχηματίζεται μια σημαντική δεξαμενή ψήφων που μπορεί να κρίνει πολλά αποτελέσματα και που θα γνωρίζουμε το τι θα βγάλει, αρκετές ημέρες μετά.
Ο Νετανιάχου απαντά σε όλα αυτά προσπαθώντας να σφυρηλατήσει το προφίλ του ηγέτη παγκόσμιας κλάσης, ενώ χαρακτηρίζει όλες τις κατηγορίες εναντίον του ως κυνήγι μαγισσών. Όμως η επόμενη ημέρα στο Ισραήλ δεν είναι απαραίτητα καλή, ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα. Η πολιτική κρίση στο Λικούντ που πυροδοτήθηκε το 2019 έχει δημιουργήσει κι άλλα κόμματα στα δεξιά του πολιτικού φάσματος, από πρώην στενούς συνεργάτες του Νετανιάχου: το κόμμα Νέα Ελπίδα (New Hope) του Γκιντεόν Σαάρ και το κόμμα Γιαμίνα (που σημαίνει περίπου «προς τα Δεξιά») του σκληροπυρηνικού Ναφτάλι Μπένετ, ο οποίος έχει χρηματίσει και Υπουργός Παιδείας αλλά και Υπουργός Άμυνας και ο οποίος είναι ο πρώτος υποψήφιος για συνεργασία με τον Νετανιάχου.
Αυτό σημαίνει ότι η επόμενη Κνεσσέτ θα περιλαμβάνει τον Νετανιάχου και περισσότερα κόμματα πιο δεξιά και πιο συντηρητικά από το Λικούντ και αυτό θα έχει αντίκτυπο και στην επόμενη κυβέρνηση συνεργασίας. Τέλος, υπάρχει ένα θέμα το οποίο έχει φύγει τον τελευταίο χρόνο από τον δημόσιο λόγο στοΙσραήλ και δεν αφορά τις σημερινές εκλογές του, αλλά θα επηρεαστεί καταλυτικά από το αποτέλεσμά τους. Το παλαιστινιακό.
