Ροή
Τη λίστα με τους 15 μεγαλύτερους φορολογικούς παραδείσους στον κόσμο δημοσίευσε ο Διεθνής Οργανισμός Oxfam λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις χώρες οι οποίες φιγουράρουν ως οι «συνήθεις» ύποπτες για επιζήμιες φορολογικές πρακτικές. Η λίστα βασίστηκε σε στοιχεία που διαθέτουν η αμερικανική κυβέρνηση, τα Ηνωμένα Έθνη, η Κομισιόν, η BRI και το ΔΝΤ. Πρώτα στον κατάλογο βρίσκονται γνωστά και άγνωστα νησιά και όπως προκύπτει από τη σχετική έκθεση, κάποια από αυτά είναι «παράδεισοι» μόνο για τους ντόπιους…
Η χαμηλή φορολογία για τις επιχειρήσεις, οι αλόγιστες οικονομικές παροχές και διευκολύνσεις και η συνεχής άρνηση συνεργασίας με τους διεθνείς φορείς για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής…Αυτά τα στοιχεία αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά για τον «χειρότερο» φορολογικό παράδεισο σύμφωνα με τον οργανισμό.
Για το 2016, στην πρώτη θέση βρίσκεται το νησί των Βερμούδων και ακολουθούν τα νησιά Κέιμαν, οι Κάτω Χώρες, η Ελβετία, η Σιγκαπούρη, η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, το Κουρακάο, το Χόνγκ-Κόνγκ, η Κύπρος, οι Μπαχάμες, το νησί Τζέρσεϊ, τα νησιά Μπαρμπάντος, ο Άγιος Μαυρίκιος και τέλος οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι.
Τα κριτήρια που πρέπει να «πληροί» ο χειρότερος φορολογικός παράδεισος
Πιο συγκεκριμένα, τα βασικά κριτήρια στα οποία βασίστηκε ο Oxfam είναι η ισχύουσα φορολογική πολιτική στα συγκεκριμένα κράτη και συγκεκριμένα στη λίστα εντάσσονται οι χώρες που έχουν φορολογία ίση ή χαμηλότερη από ότι το ήμισυ της μέσης παγκόσμιας φορολόγησης που ισχύει τα τελευταία δέκα χρόνια, δηλαδή το 12,5%.
Ο αριθμός των αμερικανικών πολυεθνικών που έχουν παρουσία μέσα στην εν λόγω χώρα. Αν και αυτό το κριτήριο μπορεί να θεωρείται από πολλούς αυθαίρετο, αποτελεί ωστόσο ενδεικτικό στοιχείο για την «ευκολία με την οποία μία χώρα μπορεί να προβεί σε τεχνητή μεταφορά κεφαλαίων», όπως σημειώνει ο οργανισμός. Τελευταίο στοιχείο που συνυπολογίζεται είναι η «κινητικότητα» κεφαλαίων μεταξύ των εταιρειών (θυγατρικών κλπ) που ανήκουν στον ίδιο όμιλο και οι οποίες είναι διασπαρμένες σε διαφορετικές χώρες.
Ο Oxfam αναφέρει ότι τις τελευταίες δεκαετίες μειώνονται οι φόροι που πληρώνουν μεγάλες επιχειρήσεις, καθώς πολλές κυβερνήσεις έχουν επιδοθεί σε «κυνήγι» επενδυτών παρέχοντας φορολογικές εκπτώσεις. Ακόμη, τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων έχουν υπερτριπλασιαστεί: από 2 τρισ. δολάρια το 1980 σε 7,2 τρισ. δολάρια το 2013.Σύμφωνα με τον οργανισμό, όταν τα κράτη μειώνουν τη φορολογία των επιχειρήσεων, μία εναλλακτική να αυξήσουν άλλους φόρους, όπως ο ΦΠΑ, κάτι που επιβαρύνει τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα.
Με πληροφορίες από την La Tribune
