Η ελληνική κοινωνία έχει φθάσει στα όριά της και δεν μπορεί να αντέξει επιπλέον μέτρα, τονίζει ο ανεξάρτητος βουλευτής κ. Χάρης Θεοχάρης. Μιλώντας στο insider.gr, υποστηρίζει ότι η φορολογία μπορεί να μειωθεί στο 20% «αύριο το πρωί», γεγονός που θα ενισχύσει τα έσοδα του κράτους, ενώ προτείνει μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά οκτώ ποσοστιαίες μονάδες, ούτως ώστε να τονωθεί η απασχόληση. Παράλληλα, εκτιμά ότι για να βγει η Ελλάδα από την κρίση χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας και αλλαγή του πολιτικού προσωπικού ενώ πιστεύει ότι χρειάζονται θετικές και πολύ συγκεκριμένες προτάσεις προκειμένου ο κόσμος να ασχοληθεί ξανά με την πολιτική.
Σε πρόσφατο άρθρο σας υποστηρίξατε ότι ο τόπος χρειάζεται έναν ηγέτη ο οποίος θα είναι ταυτόχρονα στρατηγός αλλά και στρατιώτης. Έχετε κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο υπ’ όψιν σας και αν ναι, από πού προέρχεται;
Όχι, μίλησα γενικά κατ’ αρχήν γιατί πιστεύω ότι χρειαζόμαστε στρατηγό με την έννοια ενός ανθρώπου που μπορεί να δει μακριά και να έχει το όραμα, όμως η καθημερινότητα των πολιτών είναι τόσο δύσκολη που αν δεν σηκώσουμε τα μανίκια όλοι στο πολιτικό σύστημα, δεν πρόκειται να βγούμε από αυτή την πολύπλευρη κρίση την οποία έχουμε. Συνεπώς αυτή ήταν η έννοια της ρήσης αυτής.
Θα μπορούσατε να είστε και εσείς αυτός ο ηγέτης;
Νομίζω ότι όλοι μας έχουμε τις φιλοδοξίες μας για να βοηθήσουμε με τις δυνάμεις που έχουμε, αυτό όμως το κρίνει η κοινωνία, δεν το βγάζουν οι φιλοδοξίες ενός εκάστου από τους πολιτικούς. Μόνο εάν αρθρωθεί ένα ρεαλιστικό όραμα μπορεί να εκφράσει τις αγωνίες του κόσμου.
Πολλοί περίμεναν να είστε ένας από τους υποψήφιους της κεντροαριστεράς. Δεν το κάνατε. Πώς προέκυψε αυτή η απόφαση και τι πιστεύετε για το μέλλον του φορέα;
Ένιωσα ότι δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις για να μπω και εγώ σε έναν τέτοιο αγώνα. Αυτό που νομίζω ότι χρειάζεται είναι πραγματικά η ανανέωση και είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό αν θα μπορέσει αυτή η διαδικασία να την πετύχει. Έχω την αίσθηση ότι έχει ξεκινήσει με αρκετές δυσλειτουργίες και με πολλά προβλήματα που ελπίζω ότι θα λυθούν στη συνέχεια. Γιατί ο χώρος του κέντρου ευρύτερα ως μια δύναμη κεντρομόλος, συνεννόησης και ισορροπιών είναι αναγκαίος αν θέλουμε να βρούμε την ισορροπία μας.
Υπάρχει περίπτωση να σας δούμε να ηγείστε ενός νέου φορέα στο ευρύτερο κέντρο;
Είναι πρόωρο να πει κανείς κάτι τέτοιο. Αυτό που έχει σημασία είναι να βρεθούν οι προϋποθέσεις για να πεισθεί ο κόσμος να ξαναπιστέψει στην πολιτική. Ο κόσμος έχει χάσει την αυτοπεποίθησή του γιατί έχει χάσει την πίστη του ότι μπορεί να υπάρξει κάτι διαφορετικό. Αυτό το κάτι διαφορετικό ψάχνουμε όλοι και αν δεν το βρούμε πρέπει να δούμε πώς μπορεί να σχηματιστεί. Δεν φτάνει απλώς να γκρινιάζουμε. Οι εποχές που απλώς λέγαμε ότι τα πράγματα πάνε στραβά πια δεν πείθουν. Σήμερα πρέπει να έχουμε θετικές και πολύ συγκεκριμένες προτάσεις αν είναι να πείσουμε τον κόσμο.
Μπορείτε να περιγράψετε κάποιες από αυτές, ιδιαίτερα στο κομμάτι της φορολογίας;
Στο φορολογικό τομέα μίλησα για τη φορολογία του 20%, στην οποία μπορούμε να πάμε αύριο, χωρίς να περιμένουμε δύο ή τρία χρόνια, όπως συμβαίνει με κάποιες άλλες προτάσεις. Και με αυτό τον τρόπο και η φορολογική βάση θα διευρυνθεί αλλά κυρίως τα έσοδα θα είναι πιο σίγουρα, πιο σταθερά και με δικαιότερη κατά την άποψή μου κοινωνική κατανομή.
Τι άλλο χρειάζεται να γίνει προκειμένου να αντιστραφεί η τρέχουσα εικόνα;
Υπάρχει και το κομμάτι του ασφαλιστικού, το οποίο δεν μπορεί να ισορροπήσει με τις τρέχουσες διαδικασίες. Είναι μόνο λογιστικά τα κέρδη και τα πλεονάσματα που βγάζουν οι φορείς, δεδομένου ότι δεν αποδίδουν συντάξεις που θα έπρεπε να είχαν αποδώσει πολύ πιο γρήγορα. Εάν και εφόσον μπούμε σε μια διαδικασία επανάκτησης του χαμένου χρόνου, προφανώς αυτά τα πλεονάσματα θα εξαφανιστούν πάρα πολύ γρήγορα. Εκεί η πρότασή μας μιλάει για μείωση κατά οκτώ ποσοστιαίες μονάδες –από το 20% στο 12%- των εισφορών για την κύρια σύνταξη, πράγμα το οποίο θα τονώσει αυτή τη στιγμή την απασχόληση, το οποίο είναι και το ζητούμενο.
Αντέχει ο Έλληνας ακόμα νέα μέτρα;
Ο Έλληνας δεν αντέχει άλλα νέα μέτρα. Αυτό πρέπει να το πούμε με τελεία και παύλα.
Όμως, θα πρέπει να δούμε κατά πόσο –χωρίς να προσθέσουμε νέα βάρη- υπάρχει πιο ορθολογική κατανομή των βαρών και αν υπάρχει δυνατότητα να μειώσουμε τα γραφειοκρατικά ή άλλα κόστη τα οποία θα έρθουν να συμπληρώσουν μια συνολική εικόνα. Γιατί ο έλληνας πολίτης και οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν διπλά το κόστος του δημοσίου. Έχει στα έσοδα και στα κέρδη το «συνεταίρο» που λέγεται ελληνικό δημόσιο, που παίρνει τα περισσότερα αλλά έχει και στα έξοδα τον «προμηθευτή» που λέγεται ελληνικό δημόσιο, που τον αναγκάζει κάθε έξοδο να είναι διπλό και τριπλό. Αν δεν μπορούμε λοιπόν να μειώσουμε τους φόρους, θα έπρεπε να δώσουμε έμφαση –με αναδιοργάνωση, ηλεκτρονικές υπηρεσίες και άλλα- ώστε το δημόσιο να είναι αρωγός και σύμμαχος του έλληνα επιχειρηματία αλλά κυρίως του έλληνα εργαζόμενου. Γιατί σε τελική ανάλυση και μακροπρόθεσμα τα συμφέροντα και των δύο συμβαδίζουν. Η χώρα αυτή τη στιγμή χρειάζεται θέσεις εργασίας αλλά πρέπει να ξέρει ποιες θέσεις εργασίας.
Μπορεί η Ελλάδα να βγει από την κρίση ή θα κινούμαστε για μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας;
Μόνο με αλλαγή νοοτροπίας, μόνο με αλλαγή του πολιτικού προσωπικού, το οποίο αυτή τη στιγμή ουσιαστικά προσπαθεί να διασωθεί με κόλπα και με ρουσφέτια και με πελατειακές λογικές. Αυτή η παλαιοκομματική λογική η οποία δεν διευθετεί τίποτε δεν πρόκειται να μας πάει πουθενά. Και συνεπώς, από αυτή την οπτική ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει φέρει καμία ανανέωση. Έχει απλώς ακολουθήσει την ίδια δοκιμασμένη συνταγή της μεταπολίτευσης. Ενώ κάποιοι περίμεναν ότι θα ήταν η πρώτη κυβέρνηση του 21ου αιώνα, είναι η τελευταία κυβέρνηση του 20ου αιώνα.
