Ροή
Την απάλειψη των στόχων μείωσης των εκπομπών ρύπων της βιομηχανίας από τον Κλιματικό Νόμο, τουλάχιστον για τις επιχειρήσεις που υπόκεινται στο ευρωπαϊκό σύστημα εμπορίας ρύπων (ETS) και για τις οποίες δρομολογείται έτσι κι αλλιώς η δέσμευση να μειώσουν τις εκπομπές τους κατά 61% έως το 2030 σε σχέση με το 2005, ζητά η Ένωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας (ΕΒΙΚΕΝ).
Στην περίπτωση των βιομηχανιών, ο Κλιματικός Νόμος προβλέπει την υποχρέωση μείωσης εκπομπών CO2 κατά 30% από το 2023 έως το 2030. Τοποθετούμενη στη διαβούλευση του Νόμου, η ΕΒΙΚΕΝ υποστηρίζει ωστόσο ότι ο νέος αυτός στόχος αποτελεί υπέρμετρη υποχρέωση, δεδομένου κατʼ αρχάς του στόχου από το ETS. Επίσης, σύμφωνα με την EBIKEN, το ποσοστό μείωσης (30%) είναι δυσανάλογα υψηλό σε σχέση με τον εθνικό στόχο μείωσης εκπομπών CO2 για την Ελλάδα.
Με βάση την Ένωση, στις 14 Ιουλίου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε την πρότασή της για την προσαρμογή της ΕΕ στον στόχο μείωσης των εκπομπών έως το 2030 (-55%), ως προς το επίπεδο του 1990 σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Στη δέσμη μέτρων «Fit for 55» που έχει προτείνει η Επιτροπή περιλαμβάνεται και η αναθεώρηση του Συστήματος Εμπορίας Εκπομπών της ΕΕ (EU ETS) μέσω της οποίας θα μειωθεί το ανώτατο όριο ετήσιων εκπομπών σε επίπεδο σύμφωνο με την πορεία για την επίτευξη του πλέον φιλόδοξου στόχου για το 2030.
Υψηλότερες τιμές ενέργειας από τα προ κρίσης επίπεδα
Με βάση την ακολουθούμενη νομοθετική διαδικασία, η τελική έγκριση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (κράτη μέλη) αναμένεται τους επόμενους 12 -18 μήνες.H νέα Οδηγία και ο νέος Κανονισμός δεν θα είναι σε ισχύ νωρίτερα από 1.1.2024.
Με βάση το impact assessment που συνοδεύει την πρόταση της νέας Οδηγίας για το ETS, το επίπεδο μείωσης των εκπομπών CO2 στους τομείς της οικονομίας που υπόκεινται στο ETS θα είναι της τάξεως του 61% το 2030 σε σύγκριση με το 2005.
Όπως επισημαίνει η ΕΒΙΚΕΝ, θα πρέπει να επισημανθεί ότι η βιομηχανία βιώνει τις επιπτώσεις μιας σοβαρής ενεργειακής κρίσης οι οποίες είναι σημαντικά δυσμενέστερες για τις ελληνικές βιομηχανίες ως προς τους ευρωπαίους ανταγωνιστές τους. «Ακόμη και εάν η παρούσα κρίση εξομαλυνθεί σε μερικούς μήνες, δεν διαφαίνεται ότι οι τιμές ενέργειας θα επανέλθουν στα προ κρίσης επίπεδα. Ως εκ τούτου, θεωρούμε ότι η κατάθεση του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου είναι χρονικά άκαιρη», επισημαίνει χαρακτηριστικά.
Απουσία στήριξης για τον «πράσινο» μετασχηματισμό
Σύμφωνα με την Ένωση, η ανάγκη της σταδιακής μετάβασης σε καθαρές μορφές ενέργειας και η απεξάρτηση της οικονομίας μας από τα ορυκτά καύσιμα, μέρος της οποίας αποτελεί και ο «πράσινος» μετασχηματισμός της βιομηχανίας, είναι αδιαμφισβήτητη. «Η μετάβαση αυτή όμως -για την επίτευξη της οποίας απαιτούνται σημαντικές επενδύσεις- δεν μπορεί να επιτευχθεί ταχύτερα από την εξασφάλιση των πόρων και της απαραίτητης τεχνολογίας, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη ότι τα μέσα αυτά δεν είναι ισομερώς διαθέσιμα σε όλα κράτη της Ε.Ε, καθώς η Ελλάδα σε αντίθεση με πολλές ευρωπαϊκές χώρες, δεν έχει ακόμη εντάξει στο εθνικό σχέδιο Ανάκαμψης ειδικά προγράμματα στήριξης του «πράσινου» μετασχηματισμού της βιομηχανίας», σημειώνεται στην τοποθέτηση.
Η Ένωση επισημαίνει επίσης ότι πέραν της αξιολόγησης της πορείας προς την κλιματική ουδετερότητα, οι εκθέσεις προόδου οφείλουν να αξιολογούν και τις κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις των πολιτικών που έχουν επιλεγεί στην προσπάθεια καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής. Επιπλέον, η υλοποίηση της εθνικής στοχοθεσίας οφείλει να εντάσσεται και να συμβαδίζει με την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της συνδρομής στη μείωση των ευρωπαϊκών και παγκόσμιων εκπομπών δεδομένου ότι η στοχοθεσία είναι συλλογική και κάθε κράτος-μέλος συμβάλλει στον παγκόσμιο στόχο σύμφωνα με τις δικές τους δυνατότητες και προοπτικές μείωσης εκπομπών.
«Επισημαίνουμε ότι το εγχειρίδιο ανάλυσης συνεπειών ρύθμισης που συνοδεύει το εν λόγω σχέδιο νόμου είναι ελλιπές καθώς δεν περιλαμβάνει μια εμπεριστατωμένη ανάλυση των επιπτώσεων στους τομείς της οικονομίας μας και ειδικότερα στη βιομηχανία της χώρας που εντάσσεται ήδη στις ρυθμίσεις του ETS», υπογραμμίζεται.
Σύμφωνα με την ΕΒΙΚΕΝ, με δεδομένο ότι η μείωση των εκπομπών της βιομηχανίας, προϋποθέτει σημαντικές επενδύσεις, είναι προφανές ότι θα πρέπει να προηγηθεί η θέσπιση προγραμμάτων στήριξης ανάλογων με εκείνων που έχουν ανακοινώσει τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη.
