«Άμυνες», στο βίαιο σκηνικό αναπροσαρμογής και αναμόρφωσης του παγκόσμιου εμπορικού συστήματος, μέσω της επιλογής ευρωπαϊκών τραπεζών αλλά και των τεσσάρων συστημικών προτείνει η Jefferies, βάζοντας στο μικροσκόπιο τις επιπτώσεις της δασμολογικής «καταιγίδας» στον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο.
Οι αναλυτές στρατηγικής του επενδυτικού οίκου θεωρούν πως τα η νέα στάση των ΗΠΑ - από τις εκλογές του Νοεμβρίου αλλά ακόμη και πιο πριν - θα μπορούσαν να έχουν το σημαντικά επίδραση στο «Maker Europe Great Again» μέσω της απορρύθμισης και της μερικής μείωσης των δασμών εντός ευρωπαϊκών «τειχών» (ενδοκοινοτικά, μέσω της ένωσης των κεφαλαιαγορών. Επιπλέον, για τις τράπεζες που έχουν ενεργό δράση στις αγορές, το τέλος της αποπληθωριστικής περιόδου - που χαρακτηριζόταν από χαμηλή μεταβλητότητα στις περισσότερες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων (ομόλογα, FX, μετοχές) - θα μπορούσε να σημαίνει ισχυροποίηση των εσόδων από προμήθειες. Την ίδια στιγμή, θα μπορούσαν να προκύψουν περαιτέρω ευκαιρίες για τράπεζες με διεθνή βάση και αποτύπωμα (πολυεθνικές), δεδομένου ότι ο κατακερματισμός της εφοδιαστικής αλυσίδας θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί.
Ενώ λοιπόν ο ευρωπαϊκός τραπεζικός κλάδος δεν μένει ανεπηρέαστος βραχυπρόθεσμα από τα όσα διαδραματίζονται, καθώς μια αύξηση 50% στο πιστωτικό κόστος, συνεπάγεται μια μείωση 5% στα κέρδη προ φόρων, σηματοδωτώντας ένα σενάριο οριακής ύφεσης, ο κλάδος δεν είναι τόσο ευαίσθητος σε assets όσο πριν από τρία χρόνια.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, το βίαιο sell off που ακολούθησε τις ανακοινώσεις Τραμπ, αυξάνει τις πιθανότητες ύφεσης και αβεβαιότητας στην τροχιά των επιτοκίων και υπό το πρίσμα γίνονται ελαφρώς πιο επιλεκτικοί για τον κλάδο. Ωστόσο, όπως αναφέρουν «η στάση μας θα πρέπει να αλλάξει σε περίπτωση που οι μερισματικές αποδόσεις κινδυνεύσουν και οι δείκτες ROE υποχωρήσουν ουσιαστικά, κάτι που θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα ενός στασιμοπληθωριστικού περιβάλλοντος που χαρακτηρίζεται από αυξανόμενη ανεργία». Όσον αφορά τη μέτρηση του κινδύνου για τις μερισματικές αποδόσεις αξίζει να σημειωθεί ότι οι τρέχουσες προσδοκίες συνεπάγονται payout κοντά 50% και ότι οι δείκτες CET1 είναι κατά πολύ υψηλότεροι από τα επόπτικα όρια.
Ο επενδυτικός οίκος τοποθετεί στις κορυφαίες επιλογές του τις BNP Paribas, Societe Generale, Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, Banco Santander, Lloyds, και τις ελληνικές τράπεζες (ξεχωρίζει περισσότερο την Εθνική) για επανείσοδο στη βάση της πρόσφατης διορθωτικής κίνησης. Η Jefferies ξεχωρίζει τη BNP Paribas που αποτελεί τη «νικήτρια» στην Ευρώπη, καθώς το business model της είναι καλά τοποθετημένο για μια μεσοπρόθεσμη έως μακροπρόθεσμη αναπτυξιακή δυναμική, επωφελούμενη σημαντικά από τη μελλοντική ευρωπαϊκή δομική ολοκλήρωση.
Κατά τα άλλα, η Societe Generale εξακολουθεί να αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία στα τρέχοντα επίπεδα διαπραγμάτευσης, σε μεγάλο βαθμό για ιδιότυπους λόγους (για 12% ROTE έως το 2027).
Οι αναλυτές εκτιμούν ότι οι ελληνικές τράπεζες είναι σχετικά πιο «απομονωμένες» από τους δασμούς και τον εμπορικό πόλεμο των ΗΠΑ, ξεχωρίζοντας την Εθνική, δεδομένης της υψηλής επιστροφής κεφαλαίου, που αντλείται από δείκτη CET1 στο +18%, με πρόσθετες δυνατότητες περαιτέρω ενίσχυσης της επιβράβευσης των μετόχων από την πλεονάζουσα κεφαλαιακή θέση. Ισχυρό «χαρτί» και ένα μέση ετήσια αύξηση της ενσώματης εσωτερικής αξίας κατά 10%.
Ομοίως, οι αναλυτές θεωρούν ότι η Βρετανία είναι αρκετά πιο «απομονωμένη» από τους δασμούς και υπό το πρίσμα προτείνουν αγορά της Lloyds. Επιπλέον, η αποδυνάμωση του δολαρίου (να λειτουργήσει ως hedging) θα είναι υποστηρικτική για τις αναδυόμενες αγορές, με τον επενδυτικό οίκο να επιλέγει τις Banco Bilbao Vizcaya Argentaria και Banco Santander (έκθεση στη Λατινική Αμερική), καθώς οι δασμοί που επιβάλλονται στις δύο μεγαλύτερες οικονομίες της περιοχής της Λ. Αμερικής (Βραζιλία και Μεξικό) είναι σχετικά χαμηλότεροι σε αυτό το στάδιο.
