Τα πάνω-κάτω στη διαχείριση των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων από τις τράπεζες φέρνει η Τράπεζα της Ελλάδας, καθώς ουσιαστικά προκρίνει την εσωτερική αντιμετώπιση του προβλήματος, με μακροχρόνιες ρυθμίσεις, έναντι της πώλησης σε ξένα funds. Μάλιστα, είναι διατεθειμένη να φέρει το μαχαίρι στο κόκκαλο, ζητώντας ακόμη και «ξήλωμα» διοικήσεων, στις περιπτώσεις εταιρειών που δεν συνεργάζονται.
Το στίγμα προς την κατεύθυνση αυτή έδωσε ο ίδιος ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος, κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης των Μετόχων μίλησε για την ανάγκη λήψης τολμηρών αλλά και καινοτόμων πρωτοβουλιών, με στόχο τη μείωση των «κόκκινων δανείων» αλλά και για μακροχρόνιες ρυθμίσεις, στρατηγικού χαρακτήρα, οι οποίες θα αντιμετωπίσουν «μια και καλή» το πρόβλημα.
Η βούληση Στουρνάρα αναμένεται να γίνει ακόμη πιο ξεκάθαρη και μετά από την Πράξη του Διοικητή η οποία θα εκδώσει και θα περιγράφει όλο το θεσμικό και ρυθμιστικό πλαίσιο, το οποίο θα διέπει τη διαχείριση των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων.
Ουσιαστικά, μέσα από την κίνηση αυτή θα επιβάλλει στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα τους πέντε άξονες για την αντιμετώπιση των επισφαλειών, τους οποίους ανέλυσε κατά την ομιλία του.
Κάνοντας λόγο για «τολμηρές και καινοτόμες πρωτοβουλίες για μια σημαντική μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων στους ισολογισμούς των τραπεζών μέσα στα επόμενα δυο χρόνια» ουσιαστικά έδωσε το στίγμα για επιτάχυνση των διαδικασιών αλλά και ξεκαθάρισμα στο δανειακό τους χαρτοφυλάκιο.
Με άλλα λόγια ο κ. Στουρνάρας επιχειρεί να δώσει τέλος στη λογική της «μηχανικής υποστήριξης» των επιχειρήσεων, με βάση την οποία οι τράπεζες κρατούν στη ζωή προβληματικές επιχειρήσεις χορηγώντας με το σταγονόμετρο βραχυχρόνια ρευστότητα. Αντίθετα, σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα θα πρέπει να υπάρξει στροφή σε μακροχρόνιες ρυθμίσεις και άρα «καθαρές» λύσεις.
Παράλληλα, αναμένεται να ασκηθούν ισχυρές πιέσεις προς τις τράπεζες, προκειμένου να συντονιστούν και να αντιμετωπίσουν από κοινού τα μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια. Στις περισσότερες περιπτώσεις εταιρειών, οι υποχρεώσεις σχετίζονται ακόμα και με τις τέσσερις συστημικές τράπεζες, ενώ πολύ συχνά υπάρχουν πολλαπλές προσημειώσεις στα ίδια περιουσιακά στοιχεία. Μέχρι στιγμής, η πρακτική αυτή «βάλτωνε» τις διαδικασίες γιατί απλά οι τράπεζες δεν συνεργάζονταν μεταξύ τους. Έτσι η ΤτΕ θα πιέσει έντονα προς αυτή την κατεύθυνση, ώστε να ξεκολλήσουν τουλάχιστον τα μεγάλα δάνεια που είναι προς διευθέτηση.
Στην αντίπερα όχθη, μείζον ζήτημα αποτελεί και το μέλλον των βιώσιμων επιχειρήσεων, οι οποίες όμως κινδυνεύουν να «χάσουν τη μάχη» αν καθυστερήσει η αναδιάρθρωση της διαδικασίας. Μάλιστα, ως προς αυτό, η ΤτΕ είναι αποφασισμένη να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο, επιβάλλοντας στις τράπεζες ακόμη και να «ξηλώσουν» τις διοικήσεις που δεν συνεργάζονται. Έτσι, δίνει σαφές μήνυμα ότι θέλει να κόψει τον ομφάλιο λώρο ανάμεσα στις τραπεζικές διοικήσεις και τους επικεφαλής των εταιρειών. Εξάλλου, στο παρελθόν, η συμβιωτική σχέση αυτή είχε οδηγήσει σε πολλά «θαλασσοδάνεια», τα οποία διαιωνίζονται μέχρι σήμερα.
