«Σήμερα είμαστε αντιμέτωποι με μια ανεπίσημη ποσόστωση: οι άνδρες επιλέγουν άντρες που με τη σειρά τους επιλέγουν άλλους άντρες και ούτω καθεξής» είχε αναφέρει εν έτει 2013 ο Mikael Gustafsson, τότε πρόεδρος της Επιτροπής Δικαιωμάτων Γυναικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕΚ) σε συζήτηση του με τους φίλους του ΕΚ στο Facebook. Οκτώ χρόνια μετά, η συνθήκη δείχνει να έχει βελτιωθεί. Απέχει όμως μακράν από το ίσο πρόσημο και πλέον απειλείται και με οπισθοχώρηση εξαιτίας της πανδημίας.
«Οι γυναίκες εξακολουθούν να βρίσκονται στο επιχειρείν σε ένα ποσοστό του 25% καθώς δυσκολεύονται να συνδυάσουν την οικογένεια με την επιχειρηματικότητα . Βρισκόμαστε κάτω από τον μ.ο. της ΕΕ που είναι στο 32%» αναφέρει στο insider.gr η κα Αποστολίνα Τσαλταμπάση, πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρηματιών Γυναικών Ελλάδος.
«Η Ευρωπαική Επιτροπή προσπαθεί να κάνει συζήτηση με εκπροσώπηση αλλά αυτή η συζήτηση δεν φτάνει στην Ελλάδα, σαν να υπάρχει μια δυσπιστία από την πλευράς μας. Η πραγματική αλλαγή που συμβαίνει σε επίπεδο Ευρώπης δεν φτάνει στον ελληνικό δημόσιο διάλογο» σημειώνει στο insider.gr η κα Στέλλα Κάσδαγλη, συνιδρύτρια του Woman on Top, οργανισμού που ασχολείται με την ενδυνάμωση των γυναικών στις επιχειρήσεις.
Τα 40 χρόνια στην ΕΕ και η νέα κρίση
Η Ελλάδα συμπληρώνει φέτος 40 χρόνια στην ΕΕ και η συμμετοχή της στο ευρωπαϊκό άρμα συνέβαλε αδιαμφισβήτητα στην στήριξη των ευκαιριών που έχουν οι γυναίκες στη χώρα μας. Τόσο οι θεσμικές αλλαγές που έγιναν όσο και τα κονδύλια που εκταμιεύτηκαν κατά διαστήματα κατάφεραν να στηρίξουν τη γυναικεία επιχειρηματικότητα, να δημιουργήσουν δομές κατάρτισης και εναρμόνισης της οικογενειακής με την επαγγελματική ζωή και να μπορέσει εντέλει η γυναίκα να διεκδικήσει το ρόλο που της αναλογεί στον επιχειρηματικό χάρτη.
Ωστόσο η ισότητα των 2 φύλων παραμένει ζητούμενο σε όλη την Ευρώπη, αλλά πιο πολύ σε χώρες όπως η Ελλάδα. Σύμφωνα με μελέτη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών στην ΕΕ φτάνει κατά μέσο όρο, στο 67%, έναντι του 79% των ανδρών και αυξομειώνεται ανάλογα το κράτος- μέλος. Για παράδειγμα σε Ελλάδα, Ισπανία και Ιταλία τα ποσοστά απασχόλησης των γυναικών είναι κάτω του 55%, ενώ σε Γερμανία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Φινλανδία και Σουηδία άνω του 75%.
Το γεγονός αυτό καθιστά ακόμη πιο επίκαιρο το κάλεσμα που απευθύνει φέτος το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη βελτίωση της ισότητας των φύλων κατά τη διάρκεια της πανδημίας και στο μέλλον.
Οι ευρωβουλευτές βασίζουν το κάλεσμά τους σε πολυάριθμες έρευνες και στατιστικά στοιχεία που μαρτυρούν πως οι γυναίκες έχουν πληγεί περισσότερο από την οικονομική κρίση, κάτι που όπως επισημαίνουν θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερες ανισότητες μεταξύ ανδρών και γυναικών. Για το λόγο αυτό καλούν τις χώρες της ΕΕ να συμπεριλάβουν στα εθνικά τους σχέδια ανάκαμψης και ανθεκτικότητας στοχευμένες δράσεις για τη βελτίωση της ισότητας των φύλων. Παράλληλα καλούν την Επιτροπή να στηρίξει τις γυναίκες επιχειρηματίες, μέσω ευκαιριών για μητέρες ή μονογονεϊκές οικογένειες αλλά και μέσω της βελτίωσης της πρόσβασής τους σε δάνεια, χρηματοδότηση μετοχικού κεφαλαίου και μικροχρηματοδότηση που θα προκύψει από τα προγράμματα και τα ταμεία της Ένωσης.
Τι δείχνουν οι μελέτες και τα στατιστικά
Η πανδημία του κορονοϊού οδήγησε στη μεγαλύτερη πτώση ωρών εργασίας που καταγράφηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 από το 2006 μέχρι και σήμερα – μεγαλύτερη κι από αυτή της οικονομικής κρίσης του 2008. Βάσει του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Φυλετική Ισότητα (EIGE) μάλιστα, η απώλεια ωρών εργασίας ήταν μεγαλύτερη για τις γυναίκες παρά για τους άνδρες, σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες.
Κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας έχασαν τη δουλειά τους συνολικά, 2,2 εκατομμύρια γυναίκες και 2,6 εκατομμύρια άνδρες. Παρότι το ποσοστό ήταν αναλογικά το ίδιο για άντρες και γυναίκες, οι θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν από το καλοκαίρι κι έπειτα καλύφθηκαν δύο φορές περισσότερο από άντρες παρά από γυναίκες.
Σύμφωνα με την έρευνα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «The gendered impact of the Covid-19 crisis and post-crisis period» «ο οικονομικός αντίκτυπος του κορονοϊού θα είναι ευρύς και θα επηρεάσει δυσανάλογα τις γυναίκες και άλλες περιθωριοποιημένες κοινότητες, τόσο σε μακροοικονομικό όσο και σε μικροοικονομικό επίπεδο.
Σε μικροοικονομικό επίπεδο, πολλές γυναίκες που συνέχισαν να εργάζονται από το σπίτι ήρθαν αντιμέτωπες με την πρόσθετη επιβάρυνση της φροντίδας των παιδιών που επίσης παραμένουν στο σπίτι. Αποτέλεσμα ήταν είτε να μειώσουν τις ώρες που εργάζονται είτε να αφήσουν την δουλειά τους. Ακόμα κι αυτές που κατάφεραν όμως να πάρουν άδεια άνευ αποδοχών αντιμετωπίζουν πλέον μεγάλο άγχος, αφού η θέση τους μπορεί να θεωρηθεί μη απαραίτητη. Κάπως έτσι αυξάνεται δυσανάλογα ο κίνδυνος της ανεργίας, της οικονομικής ανασφάλειας, της φτώχειας.
Κι όλα αυτά την ώρα που οι γυναίκες είναι πιθανότερο να βρίσκονται σε προσωρινή, μερική και επισφαλή απασχόληση σε σχέση με τους άνδρες (26,5 % σε σύγκριση με το 15,1 % των ανδρών ) και κερδίζουν λιγότερα από αυτούς - Στην ΕΕ των 27, τα ακαθάριστα ωριαία εισοδήματα των γυναικών είναι κατά μέσο όρο 14,8% χαμηλότερα από αυτά των αντρών.
Σε μακροοικονομικό επίπεδο, οι βιομηχανίες που επηρεάστηκαν αισθητά από την πανδημία είναι «γένους θηλυκού». Φιλοξενία, τουρισμός, εστίαση, φροντίδα παιδιών, εκπαίδευση, υγειονομική περίθαλψη αποτελούν κλάδους με υψηλά ποσοστά απασχόλησης γυναικών. Στην εστίαση για παράδειγμα το δεύτερο τρίμηνο του 2020 σχεδόν 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους, εκ των οποίων 700.000 και πλέον ήταν γυναίκες.
Η παύση της οικονομικής δραστηριότητας που έφερε η πανδημία έφερε τις γυναίκες αντιμέτωπες με μείωση της ικανότητάς τους να κερδίζουν τα προς το ζην, δεδομένου ότι κατέχουν λιγότερο ασφαλείς θέσεις εργασίας από τους άνδρες (οικιακή εργασία, οικογενειακές επιχειρήσεις και άλλες άτυπες μορφές απασχόλησης). Βάσει ερευνών οι γυναίκες συνήθως αφιερώνουν 13 περισσότερες ώρες την εβδομάδα από ό,τι οι άνδρες στη μη αμειβόμενη φροντίδα και τις οικιακές εργασίες. Κατά τον πρώτο μήνα της τρέχουσας κρίσης, οι άτυποι εργαζόμενοι παγκοσμίως έχασαν το 60% του εισοδήματός τους κατά μέσο όρο, την ώρα που το κλείσιμο σχολείων και των χώρων εργασίας αύξησε τη μη αμειβόμενη εργασία εντός της οικίας κατά κύριο λόγο για τις γυναίκες.
Για το μέλλον, παρότι το Ευρωκοινοβούλιο χαιρετίζει τα θετικά μέτρα που περιλαμβάνονται στη νέα στρατηγική της ΕΕ για την ισότητα των φύλων, ζητά πρόσθετες δράσεις και συγκεκριμένους και δεσμευτικούς στόχους. Στο οικονομικό πεδίο, προκειμένου να καλυφθεί το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων, οι ευρωβουλευτές προτρέπουν την Επιτροπή να υποβάλει δεσμευτικά μέτρα σχετικά με τη διαφάνεια των αμοιβών το συντομότερο δυνατό. Υπογραμμίζουν ότι το 70% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού στον τομέα της υγείας και της κοινωνικής μέριμνας είναι γυναίκες, που συχνά αμείβονται με τον κατώτατο μισθό. Ζητούν την εξίσωση των μισθών και των εργασιακών συνθηκών σε γυναικοκρατούμενους τομείς όπως η φροντίδα, η υγεία και η λιανική πώληση.
Γυναίκα και επιχειρηματικότητα μέσα από 5 προσωπικές ιστορίες
Πάνε 18 χρόνια από τότε που η Αποστολίνα Τσαλταμπάση, πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρηματιών Γυναικών Ελλάδος, ίδρυσε τη δική της συμβουλευτική Εταιρεία. Και στην αρχή αλλά και στη συνέχεια της επιχειρηματικής της δραστηριότητας βοηθήθηκε σημαντικά από ευρωπαϊκούς πόρους, στις 5 πλέον εταιρείες που διαθέτει στην Ελλάδα.
Το σημαντικό στο ξεκίνημά της, όπως επισημαίνει η κ. Τσαλταμπάση, ήταν ότι μέσω κοινοτικού προγράμματος για άνεργες γυναίκες, κατάφερε να συνδυάσει οικογενειακή και επαγγελματική ζωή, κάνοντας έναρξη της επιχείρησής της από το σπίτι κι ενώ μόλις είχε γεννήσει το παιδί της. Τονίζει μάλιστα την ανάγκη να υπάρξουν και στο μέλλον αντίστοιχα προγράμματα για γυναίκες που έχουν οικογένεια και θέλουν να ιδρύσουν τη δική τους επιχείρηση.
«Ήταν ιδανικό ότι μπορούσα να δουλεύω από το σπίτι εκείνη την περίοδο. Γενικότερα πάντως οι γυναίκες μπαίνουν σε μεγαλύτερη ηλικία σε σχέση με τους άνδρες στο επιχειρείν. Έχοντας πλέον μεγαλώσει τα παιδιά τους, αποφασίζουν να πάρουν και περισσότερα επαγγελματικά ρίσκα» σημειώνει η κ. Τσαλταμπάση.
Στα χρόνια που ακολούθησαν οι εταιρείες της μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ αναβαθμίζονται διαρκώς. «Κάθε τρία χρόνια παίρνουμε καινούριο εξοπλισμό, επίπλωση γραφείου. Η διαφήμιση, η λειτουργία μας όλη, υποστηρίζεται με επιδοτήσεις» τονίζει χαρακτηριστικά.
Η ίδια μέσω της επιχείρησής της παρέχει και υποστήριξη σε άλλες επιχειρήσεις ώστε να πάρουν αντίστοιχες χρηματοδοτήσεις. «Οι επιδοτήσεις έρχονται να καλύψουν διάφορες ανάγκες της επιχείρησης σε συνδυασμό και με τα προγράμματα που «τρέχουν» εκείνη τη στιγμή. Είναι πολύ σοβαρό και πολύ μεγάλο βοήθημα, για να ξεκινήσει μία επιχείρηση. Κυρίως στην αρχή, που νιώθεις ότι παίρνεις πολύ μεγάλο ρίσκο» τονίζει.
Με τη βοήθεια προγράμματος ΕΣΠΑ και η κ. Αθανασία Θεοχαρίδου, το 2018, έπειτα από σχεδόν 40 χρόνια ενασχόλησης με τον κλάδο του τουρισμού, άνοιξε το δικό της τουριστικό γραφείο στη Θεσσαλονίκη. «Δούλευα για πολλά χρόνια στον τουρισμό και είχα ήδη πάρει την απόφαση να ανοίξω τη δική μου επιχείρηση. Όταν ωστόσο μαθαίνεις ότι «τρέχει» ένα πρόγραμμα ΕΣΠΑ, ξέρεις ότι θα βοηθηθείς στο ξεκίνημα σου. Ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει κάποιο άλλο οικονομικό στήριγμα» τονίζει. Κατά την έναρξη της επιχείρησής της όπως λέει, χρειαζόταν περίπου 50.000 ευρώ και εκείνη την περίοδο μπήκε σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ το οποίο επιδοτούσε περίπου 20.000 ευρώ για επίπλωση, ηλεκτρονικούς υπολογιστές και ιστοσελίδα. «Ήταν μία βοήθεια στο ξεκίνημά μου να καλύψω σχεδόν το μισό κόστος, ενώ και στο μέλλον γνωρίζω ότι όταν χρειαστεί να ανανεώσω τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό ή να αναβαθμίσω τα συστήματα θα μπορέσω να επιδοτηθώ εκ νέου» σημειώνει.
Για τις γυναίκες του μικρού κτηνοτροφικού χωριού του Αγίου Αντωνίου έξω από τη Θεσσαλονίκη, τα προγράμματα στήριξης των αγροτικών επιχειρήσεων έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία αλλά και την ανάπτυξη στη συνέχεια του αγροτικού συνεταιρισμού με παραδοσιακά προϊόντα της περιοχής. Παράλληλα μέσω σεμιναρίων επιδοτούμενων από την ΕΕ, οι γυναίκες του χωριού, που μέχρι τότε γνώριζαν μόνο από κτηνοτροφικές εργασίες έμαθαν τις απαραίτητες διαδικασίες ώστε να πωλούν και να προωθούν τα προϊόντα τους.
«Τα προγράμματα βοήθησαν στο να επιταχυνθούν όλες τις διαδικασίες για τη δημιουργία του συνεταιρισμού και παράλληλα μας έφεραν σε επαφή με διάφορους φορείς» επισημαίνει η κ. Ιωαννίδου που ήταν από τις πρώτες γυναίκες κατά τη δημιουργία του συνεταιρισμού.
Όλα ξεκίνησαν το 1997,όταν τέσσερις γυναίκες του χωριού παρακολούθησαν σεμινάριο με θέμα την τυποποίηση και εμπορία παραδοσιακών προϊόντων μέσω ευρωπαϊκού προγράμματος και δύο χρόνια αργότερα συνολικά 25 γυναίκες ιδρύουν τον «Γυναικείο Αγροτικό Συνεταιρισμό Αγίου Αντωνίου». Η παραγωγή των προϊόντων του συνεταιρισμού αρχικά γινόταν στα σπίτια των γυναικών, στη συνέχεια σε μία αποθήκη και η παραγωγή ήταν πολύ περιορισμένη.
Με τη βοήθεια των προγραμμάτων ΟΠΑΑΧ τα οποία χρηματοδοτούν αγροτικές επιχειρήσεις, το 2000 οι γυναίκες προχωρούν στον εκσυγχρονισμό του εργαστηρίου τους και περίπου 7 χρόνια αργότερα στη δημιουργία του καφέ - αναψυκτηρίου, ενός χώρου που σήμερα λειτουργεί όλο το χρόνο και υποδέχεται επισκέπτες που φτάνουν στο χωριό από όλη την περιοχή.
Η συμβολή της ΕΕ δεν εξαντλείται στις χρηματοδοτήσεις, «είναι σημαντική και σε νομοθετικό επίπεδο», όπως επισημαίνει η Στέλλα Κάσδαγλη, συνιδρύτρια του Οργανισμού Women On Top που εξειδικεύεται στην επαγγελματική ενδυνάμωση των γυναικών της χώρας μας. «Ας σκεφτούμε ότι η χώρα μας χάρη στην ΕΕ θα πρέπει μέχρι το 2023 να έχει εναρμονίσει την νομοθεσία της για τις άδειες γονεϊκότητας, κάτι που δεν θα συνέβαινε αν δεν ήμασταν μέλη».
Η ίδια, όπως διηγείται, ξεκίνησε ως ελεύθερη επαγγελματίας μεταφράστρια, αμέσως μόλις μπήκε στο Πανεπιστήμιο και από το 2003 κι έπειτα εργάστηκε για 11 χρόνια στο Cosmopolitan σε διάφορες θέσεις. Η απόφαση για να παραιτηθεί πάρθηκε όταν είχε κάνει την κόρη της και ένας από τους λόγους ήταν πως η εξαρτημένη σχέση εργασίας σε ένα εταιρικό περιβάλλον απαιτούσε θυσίες από την προσωπική της ζωή. «Χρειαζόμουν αυτή την ευελιξία που δίνει το ελεύθερο επάγγελμα για να είμαι εκεί για την κόρη μου και την ζωή μου».
Το επόμενο βήμα ήταν το Women On Top, ενασχόληση που της προσέφερε συν τοις άλλοις την ευκαιρία να επικοινωνήσει το μήνυμα της διεκδίκησης της ισότητας και σε ένα ευρύτερο κοινό. Μέσα από το Women On Top διαπιστώσαμε ότι τα προβλήματα στην γυναικεία επιχειρηματικότητα δεν ήταν προσωπικά ήταν συστημικά. Γι αυτό και βοηθάει η συζήτηση που ξεκινά έγκαιρα για τέτοιου είδους θέματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το πρόβλημα που επισημαίνει όμως, είναι πως η συζήτηση αυτή δεν φτάνει στην Ελλάδα, σαν να υπάρχει μια δυσπιστία από πλευράς μας. «Η πραγματική αλλαγή που συμβαίνει σε επίπεδο Ευρώπης δεν φτάνει στον ελληνικό δημόσιο διάλογο και πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί». Σύμφωνα με την ίδια, η λύση είναι αφενός να συνειδητοποιήσουμε τις όποιες ανισότητες και στη συνέχεια να εκτεθούμε σε διάλογο με πραγματικά πρόσωπα, να μιλήσουμε επώνυμα γι’ αυτές. Ειδικά τώρα που η πανδημία έχει πλήξει σε μεγαλύτερο βαθμό τις γυναίκες, όπως διαπιστώνει πρόσφατη έρευνα που τρέξαμε στο Woman On Top. «Δυστυχώς διαπιστώνουμε ακόμα ότι δεν είμαστε στην ίδια σελίδα όταν μιλούν οι εργαζόμενες για ισότητα κι όταν μιλούν οι εταιρείες στις οποίες απασχολούνται. Κι αυτό το κενό πρέπει να κλείσει» καταλήγει.
«Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει μεγάλες αλλαγές προς την σωστή κατεύθυνση» αναφέρει στο insider.gr η Γενική Διευθύντρια του Vodafone Business, Κάτια Σταθάκη. «Παλαιότερα ο επιχειρηματικός χώρος ήταν πιο πολύ αντροκρατούμενος και η δικτύωση μεροληπτούσε προς το αντρικό φύλο γι’ αυτό και ήταν δυσκολότερο να ανέβουν οι γυναίκες στην ιεραρχία».
«Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι αδυνατούσες να κάνεις πράγματα. Επί προσωπικού για παράδειγμα δεν ένιωσα ποτέ να με φρενάρει στην διεκδίκηση των στόχων μου το γεγονός ότι είμαι γυναίκα. Έχω δει όμως άλλες γυναίκες που δεν είχαν το ίδιο υποστηρικτικό επαγγελματικό και προσωπικό περιβάλλον να απογοητεύονται. Ακόμα κι εγώ, κατά την διάρκεια της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας, χρειάστηκε ανά περιπτώσεις να αποδείξω διπλά ότι είμαι ικανή σε σχέση με άνδρες συναδέλφους».
Η κ. Σταθάκη ξεκίνησε να εργάζεται ήδη από όταν έκανε το διδακτορικό της στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Στη συνέχεια εργάστηκε σε δύο εταιρείες και πριν από 19 χρόνια ξεκίνησε την σταδιοδρομία της στη Vodafone, μια πολυεθνική που σύμφωνα με την ίδια «κάνει άλματα σε σχετικές με την ισότητα των δύο φύλων πολιτικές». «Ο λόγος που το επισημαίνω αυτό είναι γιατί πιστεύω πως το να μιλάμε για τις καλές πρακτικές που εντοπίζουμε σε διάφορες επιχειρήσεις μας φέρνουν πιο κοντά στο στόχο. Για παράδειγμα στην Vodafone δεν υπάρχει αναπτυξιακό πλάνο που απευθύνεται αποκλειστικά σε άνδρες κι όχι και σε γυναίκες. Σήμερα που μιλάμε το 45% των εργαζομένων της τεχνολογικής μας επιχείρησης είναι γυναίκες, το 40% των διευθυντικών θέσεων καταλαμβάνεται από γυναίκες ενώ ακόμα και το ποσοστό εκπροσώπησης γυναικών-αντρών στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας είναι 50-50».
Κατά την γνώμη της μια ακόμα εταιρική πρακτική που οδηγεί στο προαναφερθέν αποτέλεσμα είναι η προσθήκη σχετικών δεικτών απόδοσης στα στελέχη της εταιρείας. «Σε αντίθεση με όσους υποστηρίζουν ότι είναι θέμα κουλτούρας κι όχι θέμα KPIs, οφείλω να πω ότι η κουλτούρα δεν δημιουργείται από μόνη της αν δεν βάλεις έναν πήχη. Ο πήχης αυτός αυτόματα ωθεί σε μια αυτοματοποίηση και καλλιεργεί την αντίστοιχη κουλτούρα» επισημαίνει.
Όσο για την συμβολή της ΕΕ στην ισότητα των δύο φύλων η ίδια την χαρακτηρίζει άκρως σημαντική. Μην ξεχνάμε ότι μόλις δύο χρόνια αφότου μπήκαμε στην ΕΕ καταργήθηκε ο θεσμός της προίκας στην Ελλάδα και η γυναίκα μπορούσε να κάνει έναρξη επιχείρησης χωρίς την συγκατάθεση του πατέρα ή του άντρα της. Την ίδια στιγμή τα μέτρα που υιοθετούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο μας αναγκάζουν, ευτυχώς, να θεσπίσουμε αντίστοιχες πολιτικές. Η Ευρωπαϊκή Ένωση βοήθησε σημαντικά την κοινωνία μας να ωριμάσει τόσο σε πολιτισμικό επίπεδο όσο και σε πρακτικό. Το γεγονός ότι παρακολουθούμε τους ευρωπαϊκούς δείκτες επιχειρηματικότητας και ισότητας των δύο φύλων και μόνο μας ωθεί να οργανωνόμαστε διαφορετικά. Όταν είσαι ουραγός σε κάτι κατανοείς ότι πρέπει να δράσεις. Ακόμα και το ότι Ελληνίδες πολιτικοί μάς εκπροσωπούν σε ευρωπαϊκά όργανα που σχεδιάζουν τις αυριανές πολιτικές είναι πολύ σημαντικό».
Σήμερα, 25 χρόνια μετά την ιστορική Διακήρυξη του Πεκίνου και την σχετική Πλατφόρμα Δράσης, που εγκρίθηκαν ομόφωνα από 189 χώρες κατά την διάρκεια της 4ης Παγκόσμιας Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για τις Γυναίκες, οι γυναίκες παραμένουν 11,2% πιο αδρανείς στην αγορά εργασίας σε σχέση με τους άντρες. Κατά μέσο όρο το 14% των γυναικών της ΕΕ δεν αναζητά εργασία γιατί είναι αναγκασμένο να φροντίζει ανήλικους ή ενήλικους που αδυνατούν να αυτοεξυπηρετηθούν σε σχέση με το 1% των αντρών.
