Αντιμέτωπο με τρεις μεγάλους «πονοκεφάλους» βρίσκεται το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, καθώς καλείται να βρει λύση μέσα στο πρώτο τρίμηνο του έτους μιας ούτως ή άλλως δύσκολης και προεκλογικής χρονιάς.
Η πολυθρύλητη έξοδος στις αγορές που έχει ήδη καθυστερήσει μήνες, η οριστική λύση για το νέο Νόμο Κατσέλη αλλά και ο «εφιάλτης» των κόκκινων δανείων που στοιχειώνει τις τράπεζες είναι μεν γρίφοι για δυνατούς λύτες, από την άλλη όμως πρέπει να διευθετηθούν το συντομότερο δυνατό.
Η καθαρή έξοδος
Στην πρώτη περίπτωση, αυτή της εξόδου στις αγορές, η κυβέρνηση θέλει –έστω και πιλοτικά- να προχωρήσει στην έκδοση κάποιου ομολόγου μέσα στο πρώτο τρίμηνο του έτους. Οι λόγοι είναι ουσιαστικοί αλλά και πολιτικοί, καθώς το κυβερνητικό αφήγημα της καθαρής εξόδου χρειάζεται την έξοδο στις αγορές, προκειμένου να ολοκληρωθεί. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση θέλει να αποφύγει την κριτική ότι «βάζει χέρι» στο μαξιλάρι των διαθέσιμων χρημάτων, παραδεχόμενη έτσι ότι αδυνατεί να δανειστεί χρήματα. Με βάση τις υπάρχουσες πληροφορίες, ο κυβερνητικός σχεδιασμός είναι η έκδοση του ή των ομολόγων να πραγματοποιηθεί μέσα στο πρώτο δίμηνο του έτους, αν βέβαια οι διεθνείς οικονομικές συνθήκες το επιτρέψουν. Ο μεγαλύτερος φόβος της κυβέρνησης είναι ότι η αρνητική διεθνής συγκυρία θα συνεχιστεί και μέσα στο 2019, ανεβάζοντας το κόστος του δανεισμού. Ακόμα όμως και έτσι, φαίνεται ότι υπάρχει η πολιτική βούληση να προχωρήσει η έκδοση, ακόμα και αν αυτό συνεπάγεται υψηλότερα επιτόκια.
Ο Νόμος Κατσέλη
Το δεύτερο «στοίχημα» της κυβέρνησης είναι η διαχείριση του Νόμου Κατσέλη και η εύρεση μιας μόνιμης λύσης. Γιατί, μπορεί να εξασφαλίστηκε παράταση μέχρι και τα τέλη Φεβρουαρίου, η κυβέρνηση όμως θα ήθελε να πάει στις εκλογές έχοντας στις αποσκευές της ένα νέο νόμο, ο οποίος θα προστατεύει όσο το δυνατόν περισσότερους δανειολήπτες. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά, μια και οι Θεσμοί πιέζουν σταθερά στη μείωση του ορίου, ενώ και οι τράπεζες έχουν διαμηνύσει ότι με τα τρέχοντα όρια, αλλά και τους χρόνους διευθέτησης των αιτήσεων υπαγωγής, δεν μπορούν να πετύχουν τους στόχους της μείωσης των κόκκινων δανείων. Η αλήθεια είναι ότι στο τραπέζι βρίσκονται και μια σειρά από «υβριδικές» λύσεις, όπως για παράδειγμα η επιδότηση του δανείου, όμως στελέχη της αγοράς θεωρούν εξαιρετικά αισιόδοξο να έχει βρεθεί μια οριστική λύση μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου.
Τα κόκκινα δάνεια
Το τρίτο και μεγαλύτερο «αγκάθι» για το οικονομικό επιτελείο είναι η συνολική διαχείριση των κόκκινων δανείων των τραπεζών. Είναι ξεκάθαρο ότι πλέον, για το συγκεκριμένο θέμα ο κόμπος έχει φθάσει στο χτένι και πως χωρίς μια συντεταγμένη διαχείριση δεν πρόκειται να υπάρξει ανάκαμψη του χρηματοπιστωτικού κλάδου. Αυτή τη στιγμή στο τραπέζι υπάρχουν τα σχέδια του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και της Τράπεζας της Ελλάδος, με το πρώτο να έχει προβάδισμα, χωρίς όμως να αποκλείεται και μια συνδυαστική λύση. Ταυτόχρονα, και σε επίπεδο τραπεζών γίνονται κινήσεις αναδιάρθρωσης, καθώς το ντιλ Eurobank-Grivalia έχει ήδη λειτουργήσει ως καταλύτης εξελίξεων που πιέζει και τα υπόλοιπα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Πάντως, τραπεζικά στελέχη αναφέρουν ότι δεν αποκλείεται το μέτωπο αυτό να παραμείνει ανοικτό για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, καθώς η κυβέρνηση δείχνει διατεθειμένη να μεταφέρει την «καυτή πατάτα» για μετά τις εκλογές.
