Οι τελευταίες δηλώσεις στελεχών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τις προθέσεις των μελών του Συμβουλίου ενόψει της συνάντησης του Μαρτίου, φαίνεται ότι αφενός δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για να μη συμβεί μία αύξηση επιτοκίου κατά μισή μονάδα και αφετέρου μεταφέρουν τον πραγματικό προβληματισμό στο τι θα ακολουθήσει στην συνέχεια...
Σε πρόσφατη τοποθέτησή του (Les Echos) ο Γάλλος Κεντρικός Τραπεζίτης Βιλερουά ντε Γκαλό άφησε με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο να διαφανεί η «τάση» που επικρατεί και η οποία κάθε άλλο παρά καθησυχαστική φαίνεται.
Παίρνοντας υποτίθεται θέση αρνητικά για το θέμα, βάζει στο τραπέζι το πραγματικό θέμα συζήτησης στην ΕΚΤ, λέγοντας ότι «δεν είναι αναγκαστικό να συνεχίσει η ΕΚΤ να πρέπει να αυξάνει τα επιτόκια σε κάθε συνάντησή της μέχρι τον Σεπτέμβριο...».
Μέσα σε μία φράση ο Γάλλος κεντρικός τραπεζίτης έβαλε... διπλωματικά και το θέμα και το χρονοδιάγραμμά του, λέγοντας πως για την ΕΚΤ το θέμα πλέον είναι αν θα συνεχίσει να αυξάνει τα επιτόκια μέχρι τον Σεπτέμβριο... Όταν ακόμα δεν έχει μεσολαβήσει η συνεδρίαση του Μαρτίου για την οποία οι Κεντρικοί Τραπεζίτες μένει να αποφασίσουν το επίπεδο αύξησης.
Πολύ περισσότερο που η επίσημη γραμμή της ΕΚΤ ήταν και παραμένει ότι «μετά την συνεδρίαση του Μαρτίου θα επανεξεταστούν τα δεδομένα», ήτοι η εξέλιξη του πληθωρισμού και τα αποτελέσματα της νομισματικής πολιτικής στην πορεία του, πριν διαμορφωθεί οποιοσδήποτε προβληματισμός για την συνέχεια...
Το πραγματικό πρόβλημα όμως πρόβλημα της ΕΚΤ φωτογραφίζεται με μεγαλύτερη ακρίβεια και σαφήνεια στον ισολογισμό της και ιδιαίτερα στα στοιχεία που αφορούν τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα και τις ισοτιμίες του ευρώ.
Η «αδυναμία» του ευρώ τόσο απέναντι στο δολάριο όσο κυρίως απέναντι στον χρυσό «φωνάζει» για το τι έχει συμβεί και τι είναι αυτό που υποχρεώνει την ΕΚΤ να συνεχίζει την προσπάθεια για να στηρίξει την πραγματική «αξία» του ευρώ.
Η διολίσθηση έναντι του δολαρίου έχει μεν περιοριστεί στο 6%, αλλά εκείνη έναντι του χρυσού είναι... εκτυφλωτική.
Η πραγματική απαξίωση του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος είναι τόσο ξεκάθαρη που δεν αφήνει περιθώρια υποχώρησης στην ΕΚΤ, όπως φαίνεται από το σχετικό διάγραμμα που εμπεριέχεται στον δημοσιευμένο ισολογισμό της ΕΚΤ...
Ακόμα και ο πάλαι ποτέ βασικός υποστηρικτής της θεωρίας του «προσωρινού» πληθωρισμού στο Συμβούλιο της ΕΚΤ, κ. Φίλιπ Λέιν, μιλώντας προχθές στο Λονδίνο στους εκπροσώπους του City, ήταν ξεκάθαρος ότι η πολιτική σύσφιξης της ΕΚΤ θα συνεχιστεί μέχρι να καταφέρει την επιστροφή στο στόχο του 2%, όσο και αν χρειαστεί να συμπιεστεί η οικονομία μέσω της καταστολής της ζήτησης.
Όπως είπε «οι δράσεις της νομισματικής πολιτικής είναι σαφές ότι συσφίγγουν τις χρηματοοικονομικές συνθήκες, μειώνουν τους όγκους πιστώσεων και μεταβάλλουν την συμπεριφορά των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων (σ.σ. συρρικνώνουν την κατανάλωση και τις επενδύσεις). Ταυτόχρονα όμως, μεγάλο μέρος του τελικού αντίκτυπου των μέτρων της πολιτικής μας στον πληθωρισμό μέχρι σήμερα είναι ακόμη στα σκαριά (σ.σ. μένει ακόμα να ξεδιπλωθεί). Αλλά με την πάροδο του χρόνου, η νομισματική μας πολιτική θα διασφαλίσει ότι ο πληθωρισμός θα επιστρέψει στον στόχο μας έγκαιρα...».
Αυτό προφανώς είχε στο μυαλό του ο Γάλλος Κεντρικός Τραπεζίτης όταν χωρίς να κληθεί έβαλε με τον δικό του διπλωματικό τρόπο (μέσω της έντεχνης αμφισβήτησης) «την ανάγκη» για νέες αυξήσεις μέχρι τον Σεπτέμβριο, όταν κάνεις δεν έχει θέσει τέτοιο θέμα για να χρειάζεται αυτός τάχα να το αμφισβητήσει. Στην ίδια τοποθέτησή του διευκρίνισε επίσης ότι ο οδηγός για την ΕΚΤ δεν είναι ο ονομαστικός πληθωρισμός που υποχωρεί αλλά ο υποκείμενος πληθωρισμός (σ.σ. ένα είδος του δομικού δείκτη χωρίς τις τιμές ενέργειας) ο οποίος συνεχίζει να αυξάνεται...
