Αμέσως μετά τις ευρωεκλογές θα πρέπει συζητηθεί σοβαρά το ζήτημα της επόμενης μέρας του Ταμείου Ανάκαμψης. Αυτό είναι το βασικό μήνυμα όσων γνωρίζουν άρτια πρόσωπα και συζητήσεις στις Βρυξέλλες. Προφανώς και τα κράτη- μέλη έχουν αρχίσει να τοποθετούνται αναφορικά με την τύχη του Ταμείου για το οποίο έχει προβλεφθεί «νομικός θάνατος» το 2026. Μία τέτοια συζήτηση έγινε και στην πρόσφατη συνεδρίαση των Υπουργών Οικονομικών της ΕΕ. Ωστόσο, το θέμα είναι αρκετά ευρύτερο. Δεν περιορίζεται στο Ταμείο Ανάκαμψης. Για την ακρίβεια, όλοι οι μηχανισμοί χρηματοδότησης ή -πολύ περισσότερο τα υπάρχοντα και δυνητικά κεφάλαια- μπαίνουν για τα καλά στη συζήτηση. Έτσι, στην ατζέντα μπήκε και ο ESM.
Εντός της Ευρωζώνης, πολλοί αγάπησαν τα δανειακά κεφάλαια του Μηχανισμού, κανείς ωστόσο τα προγράμματά του. Έτσι, σημαντικά κέντρα προωθούν μία συζήτηση που αφορά την εκμετάλλευση κεφαλαίων του τα οποία δυνητικά φτάνουν έως και 1 τρισ. ευρώ. Το μήνυμα που εκπέμπεται από κάποιες πρωτεύουσες προς τις Βρυξέλλες και το Λουξεμβούργο είναι ότι πολλοί θα ήθελαν να ελέγξουν το Μηχανισμό, χωρίς… να ρωτήσουν τον Μηχανισμό. Εύλογα, η συζήτηση απέκτησε ενδιαφέρον και οικονομολόγοι και δικηγόροι του ESM έπιασαν δουλειά. Οι πρώτοι εξετάζουν τις χρηματοδοτικές ανάγκες της ΕΕ στα επόμενα χρόνια και τους τρόπους με τους οποίους ο Οργανισμός του Λουξεμβούργου μπορεί να διατηρήσει την αίγλη του. Οι δεύτεροι εξετάζουν τους τρόπους με τους οποίους τα δάνεια δε θα συνδέονται με μνημόνια.
Αυτό το τελευταίο εγχείρημα δεν είναι καθόλου εύκολο με βάση την περιβόητη συνθήκη λειτουργίας του Μηχανισμού. Γιατί στο πλαίσιο αυτό, αναζητούνται βιώσιμες επιλογές που θα τροποποιούν ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά του. Τη σύνδεση των δανειακών κεφαλαίων και των πιστοληπτικών γραμμών του με προγράμματα. Πριν λίγα χρόνια, κανένας δε θα μπορούσε να διανοηθεί τέτοια εξέλιξη. Όμως η άμεση ανάγκη για κοινές αμυντικές δαπάνες και ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας έχει αλλάξει δραστικά τα δεδομένα. Ακόμα και εντός των frugals.
