Στα κακώς κείμενα της συνεργασίας Ευρωπαίων και ΔΝΤ στα ελληνικά προγράμματα στήριξης αναφέρεται μεταξύ άλλων έκθεση που καταρτίστηκε από την Ομάδα Δράσης (Task Force) της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και δόθηκε χθες στη δημοσιότητα από την ΕΚΤ.
Η έκθεση που έχει ως θέμα την αξιολόγηση της συνεργασίας του ΔΝΤ με άλλους μηχανισμού διάσωσης, όπως ο ESM, περιγράφει με μελανά χρώματα τον τρόπο με τον οποίο συνεργάσθηκαν στα ελληνικά προγράμματα διάσωσης ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ΕΚΤ, ως τρόικα, αλλά και ξεχωριστά το ΔΝΤ με τα όργανα της ΕΕ και της ζώνης του ευρώ.
Η Ομάδα Δράσης που αποτελείται από στελέχη των κεντρικών τραπεζών της ευρωζώνης αναφέρει χαρακτηριστικά πως στην περίπτωση της Ελλάδας, δεδομένης της πολυπλοκότητας και των αναγκών προσαρμογής σε πραγματικό χρόνο, «αναπτύχθηκε ένας ορισμένος βαθμός αδιαφάνειας»!
Ακόμη, τονίζεται πως δεν υπήρχε πλήρης συνέπεια μεταξύ των εντολών και των προτεραιοτήτων του ΔΝΤ και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ. «Υπήρχαν διαφορές στους όρους και στις στρατηγικές δανεισμού, για παράδειγμα στο χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής, στα επιτόκια, στο χρονοδιάγραμμα και το επίπεδο συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα και της ανάγκης ή όχι για την εμπλοκή του επίσημου τομέα».
Όπως υπογραμμίζεται, οι ξεχωριστές αναλύσεις βιωσιμότητας του χρέους από κάθε θεσμικό όργανο και η έλλειψη ενοποιημένου αναλυτικού πλαισίου για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις οδήγησαν σε δυσκολίες στην αποτελεσματική επικοινωνία των στόχων του προγράμματος και «αύξησαν τον κίνδυνο» για τις ελληνικές αρχές.
Η Ομάδα Δράσης της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών ξεκαθαρίζει πως η συνεργασία των οργανισμών στα προγράμματα διάσωσης δεν πρέπει να υπονομεύει την ανεξαρτησία τους. «Δεν πρέπει να επηρεάζεται η αξιοπιστία και η ανεξαρτησία των αναλύσεων και αξιολογήσεων των εκάστοτε οργανισμών, είτε από μακροοικονομικές και οικονομικές συνθήκες είτε από την εφαρμογή των προγραμμάτων. Ωστόσο, εναπόκειται κυρίως στον κάθε οργανισμό να εξασφαλίσει την ανεξαρτησία της», τονίζεται σχετικά.
Ωστόσο, ξεκαθαρίζεται πως περιφερειακοί μηχανισμοί διάσωσης, όπως ο ESM και το ΔΝΤ θα πρέπει να αλληλοενημερώνονται ενεργά και να ανταλλάσσουν πληροφορίες, καθώς αυτό θα βοηθήσει στην αποφυγή απροσδόκητων ενεργειών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε «απώλεια λογοδοσίας».
